Festivals, ze zijn niet echt aan mij besteed. Of toch niet de festivals waarbij je een aantal dagen ligt te stinken op een wei. In Werchter ben ik nog nooit geweest en op de wei van Pukkelpop was ik alleen nog maar voor Rimpelrock. Maar een stadsfestivalletje kan ik wel appreciëren. Gisteren ging ik daarom voor de eerste keer eens proeven van Maanrock. Vooral om Nielson eens live aan het werk te zien, maar ook gewoon om van het mooie weer in Mechelen te genieten.
Heel gezellig allemaal, maar zo vreselijk warm. Ik voelde het zweet van mijn rug lopen en drinken kon altijd wel. Het was hopen op een zuchtje wind of een verdwaalde regendruppel. Aan het grote podium was het nog doenbaar, maar toen we verhuisden naar het feestpodium voor Discobar A Moeder, was het echt niet meer te doen. Het was gewoon te warm om te bewegen.
En toen vroeg ik me af hoe die hippe festivalgangers dat doen. Je ziet ze op tv en de krant, mooie meisjes met de ideale festivaloutfit, haren in de plooi, make-up perfect, ook al is het 35 graden. Ik voelde me meer een verzopen kip met mijn haar dat tegen mijn gezicht plakte en een niet zo fris zweetgeurtje. Ik was in ieder geval blij dat ik ’s avonds een frisse douche kon nemen in plaats van in een tentje te moeten kruipen.
levelieze.com 
Geloof mij dat zelfs die mooie meisjes er aan het einde van de dag niet meer zo fris en fruitig bijlopen. Tenzij ze om het half uur de boel bijwerken…maar hé, dat is niet waar een festival voor bedoelt is :)
LikeLike