We hadden bijna terug een president Clinton gehad. Bijna, maar dus uiteindelijk toch niet. Maak je geen zorgen, dit wordt geen verkiezingsblog. Maar ik had wel een andere bedenking. Als er een president Clinton zou gekomen zijn, dan was dat niet de eerste president Clinton. Nu is dat in Amerika nog al gebeurd, dat er presidenten waren met dezelfde naam, maar dan ging het over mannen die van ver weg of van dichtbij familie waren van elkaar en op die manier dezelfde naam droegen. Maar Hillary is helemaal geen zus of dochter van de vorige Clinton, ze is uiteraard de vrouw. Een vrouw die geboren is met een andere naam dan Clinton. En het gebruik van je naam te veranderen als je trouwt, dat blijf ik toch een beetje vreemd vinden.Toen ik geboren werd, kreeg ik de achternaam van mijn vader. Het kind moet een naam hebben natuurlijk. Die naam draag ik nu al meer dan 30 jaar. Ik zie dus niet in waarom ik ineens van naam zou veranderen als ik zou trouwen. Ik verander toch niet in iemand anders op het moment dat we het gemeentehuis buiten komen? Nu voel ik niet bepaald de druk om het te doen. In België gebeurt dat volgens mij zelden nog dat iemand echt de naam van haar man aanneemt. En ik had een sterk voorbeeld, mijn moeder wilde onder geen beding aangesproken worden met de naam van mijn vader. Al had dat vooral te maken met een oude tante van hem die dezelfde naam had en die blijkbaar zo onvriendelijk was, dat mijn moeder alle verwarring met die tante koste wat het kost wilde vermijden.
Maar in andere landen is dat dus doodnormaal. Het is zelfs een zeer verspreid gebruik. Een onderzoek van een aantal jaar geleden toont zelfs aan dat veel (Amerikaanse) mannen het graag verplicht zouden maken. En je hoort verschillende redenen om het te doen: als gezin herkend worden, traditie en symboliek, prestige die aan de naam van de man hangt of gewoon omdat ze die naam mooier vinden. Gelukkig toont onderzoek ook aan dat vrouwen die hun meisjesnaam houden betere carrièrekansen hebben en meer verdienen en dat ze slimmer en ambitieuzer zijn. Ik hou het dus toch maar op mijn eigen naam, zelfs al zou mijn prins aan de deur staan.
levelieze.com 
Je hebt helemaal gelijk! 😊
LikeLike
Ik heb het ook altijd vreemd gevonden, ben met een “halve” Nederlander getrouwd en sloeg bijna achterover hoeveel vrouwen de naam van hun echtgenoot dragen!
Begrijp het niet zo goed.
LikeLike
Zo belde ik eens naar een Nederlandse firma en vroeg naar een contactpersoon die ik het jaar ervoor ook al had gebeld. Kreeg dadelijk te horen dat die wel niet meer zo heette, want dat ze was getrouwd. Vond ik ook heel raar.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is hier inderdaad normaal. Als je je eigen naam wilt houden als vrouw moet je dat specifiek aangeven anders neem je automatisch de naam van je man over. Ik heb mijn eigen naam gehouden. Het zou raar voelen was ik ineens de naam van mijn ouders kwijt. Maar voor de rest in mijn familie heeft iedereen de mansnaam. Ik ben echt een uitzondering. Ik wist niet dat het in België anders was. Leuk om te weten.
LikeLike
Hier is het echt een zeldzaamheid. Officieel kan het zelfs niet, of je moet speciale toestemming vragen bij de overheid. In het dagelijks leven mag het wel, als je partner toestemming geeft. Maar ik ken echt niemand die dat doet eigenlijk.
LikeLike
In Amerika is het zelfs zo erg dat, wanneer je gescheiden bent, je gewoon de naam van je ex man blijft houden, ook als je opnieuw trouwt. Dan komt de naam van de nieuwe man erbij en je eigen familienaam verdwijnt dan helemaal in het niets.
Ik heb ook nooit begrepen dat vrouwen plots een andere identiteit aannemen als ze getrouwd zijn.
LikeLike
Ik denk dat het bij ons vooral iets is van twee generaties geleden. Ik doe het ook niet. Zou het heel raar vinden om ineens anders te heten… :-)
LikeLike
Ben toch ook blij dat het gebruik hier zowat uitgestorven is. En dan nog was het hier eerder een dubbele naam dan volledig je eigen naam laten vallen heb ik de indruk. Gied bezig hier in België.
LikeLike
Het is inderdaad gewoon normaal. Ik wilde heel erg graag de achternaam van mijn man en ben er nog steeds erg blij mee. Hoewel ik niet blij was met het geregel van mijn bankpas qua achternaam (jaren mee bezig geweest haha)
LikeLike
Eigenlijk vooral frappant dat dat zo anders is in België en Nederland.
Ik veroordeel je ook helemaal niet als je het wel doet, maar hier zou daar echt hard van opgekeken worden.
LikeLike
Ik merkte het toen mijn Nederlandse vriendin in een winkel de naam van haar man opgaf als haar naam. Raar die verschillen, zelfs tussen België en Nederland!
LikeGeliked door 1 persoon
Leuke post :-). Ik vind het ook als vanzelfsprekend om eigen naam te behouden. Zelfs voor m’n echtscheiding behield ik m’n eigen naam, in werksituaties, wanneer ik m’n naam opgaf als klant. Anderzijds heb ik nooit begrepen waarom ouders nu bij de geboorte van hun kind mogen kiezen welke achternaam ze verkiezen. Zorgt voor teveel verwarring, vind ik.
LikeLike