Het is gemakkelijk als het over een ander gaat: goeie raad geven. Het lijkt voor anderen soms zo duidelijk wat je moet doen, maar zelf zie je dat daarom niet automatisch zo. Voor iemand die het er buiten staat is het makkelijk praten, want dan komt er geen of minder gevoel bij kijken dus dan ziet het er allemaal wat lichter uit. Maar die goedbedoelde raad komt daarom niet altijd zo goed aan.
Ik weet uit ervaring dat het soms heel frustrerend kan zijn om van iedereen te horen hoe je het zou moeten aanpakken en dan heel erg te denken dat het allemaal zo simpel niet is en dat ze het niet begrijpen. Bij mij gaat het meestal over een relatie: je moet gewoon niet zo kieskeurig zijn, je moet gewoon wat meer buiten komen, meer moeite doen. Soms krijg ik echt zin om te gillen.
Maar ook al weet ik zelf hoe het is, toch bezondig ik me er zelf ook aan. Als ik goeie raad geef dan probeer ik altijd om voldoende na te denken over de persoon die de raad krijgt, maar soms snap ik ook niet waarom iemand iets doet of niet doet waarvan ikzelf denk dat het toch zo klaar als een klontje is. Maar iemand moet klaar zijn om de stap te zetten natuurlijk. En die stap kan vanalles zijn: weggaan bij je partner, verhuizen, daten, van werk veranderen. Het zijn ook grote dingen in een mensenleven, dus logisch dat mensen er wat tijd voor nodig hebben. Anderen helemaal begrijpen zal nooit lukken, want iedere situatie en persoon is anders, maar zoveel mogelijk begrip opbrengen, dat kan toch niet onoverkomelijk zijn.
levelieze.com 
In mijn single tijd kreeg ik ook te pas en te onpas goede raad en vooral de woorden: alles komt goed, konden mijn enorm kwaad maken.
Al die goede raad moet je aanhoren, in een grote mixer stoppen en dan de aanknop indrukken. Uit al die goede raad komt dan jouw eigen raad, een mix van al die goede raden door elkaar. Als ex-single kan ik alleen maar zeggen: blijf toch genieten, ga hardlopen (heeft mij echt enorm geholpen), hou je ogen open, ga op vakantie met een groepsreis (haha, want zo heb ik mijn huidige man leren kennen) en focus je niet te veel op een relatie. Dan komt alles vanzelf. Een troost misschien: ik ben 10 jaar single geweest….(met wel hier en daar een scharrel hoor)….
LikeLike
Ik zou bang zijn dat ik na 10 jaar te gewoon ben van alleen te zijn… Iedereen maakt me daar toch bang van, maar dit geeft wel hoop. Ook al wil ik nu geen relatie.
LikeLike
Het is vaak goedbedoeld, denk ik, maar dan nog heel dikwijls echt niet wat die persoon op dat moment wil horen of behoefte aan heeft. Met een beetje meer empathie zouden we al veel verder komen op dat vlak.
LikeLike
Ah heel herkenbaar. Iedereen bedoelt het meestal wel goed maar “they should walk a mile in My shoes”. Maar helaas ben ik ook niet heiliger dan de paus en zondig ik er mij ook vaak aan.
Vooral goed bedoelde adviezen ivm het vinden van een partner maken mij boos: “uw geluk komt nog”, “u wat meer openstellen”, etc. Het ligt momenteel erg gevoelig bij mij. Hopelijk kan ik het ooit aanvaarden als goed bedoeld advies
LikeLike
Het is vaak om de muren van op te lopen, die goedbedoelde raad waar je niets met bent. En toch betrap ik me er op dat ik me er zelf ook schuldig aan maak. Moesten we met zijn allen nu eens wat meer begrip tonen en luisteren in plaats meteen raad te geven, dan zouden we denk ik al een hele stap verder komen.
LikeGeliked door 1 persoon
Voor goede raad kan je overal terecht, wil je echter iemand die luistert dan zal je goed moeten zoeken. Raar he?
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik raad geef, zeg ik er altijd bij dat het makkelijk praten is als je zelf niet in de situatie zit. Want je weet namelijk nooit hoe je gaat reageren. Iedereen is anders, verwerkt de dingen anders,… Ik wil voor de moment geen relatie omdat ik mijn vrijheid heel belangrijk vind. Momenteel wil ik enkel en alleen een LAT-relatie.
LikeGeliked door 1 persoon