Vandaag stond in de krant een artikel over Evi Hanssen die een foto op instagram had gezet, waarbij stond dat ze zich soms alleen voelt. Ik verwonder me niet zozeer over het feit dat een drukbezette BV met kinderen zich ook wel eens alleen kan voelen, maar vooral over het feit dat dit nieuwswaarde heeft. Het toont voor mij alleen nog maar eens aan dat alleen zijn of zich alleen voelen voor heel veel mensen iets is waar wat ze niet zo goed begrijpen.Ik merkte het dit weekend nog toen ik tegen een aantal vriendinnen toegaf dat de vakantie helemaal niet zo’n evidente periode is voor iemand die alleen is. Ik wil uiteraard ook graag leuke dingen doen als het mooi weer is, maar ik moet steeds op zoek naar iemand die mee wil (ja er zijn dingen die je alleen kan doen, maar niet alles en je moet het ook nog willen). De reactie die ik kreeg was dat ze daar eigenlijk nooit zo bij hadden stil gestaan. En dat neem ik hen ook niet kwalijk, zij zitten in een heel andere situatie. Maar net dat maakt het voor mensen die alleen zijn zo moeilijk. Mensen die niet hetzelfde meemaken kunnen het moeilijk begrijpen en denken er zelfs niet echt over na.
Denk nu niet dat ik verwacht dat alle mensen in mijn omgeving nu constant moeten inzitten met hun zielig alleenstaand vriendinnetje dat ze uit medelijden moeten uitnodigen bij alles wat ze doen (af en toe is genoeg ;-) ). Maar weet dat er aan de andere kant van al die leuke Facebookposts over barbecues en uitstapjes met het gezin, een paar alleenstaanden zitten die soms eens heel hard willen roepen dat jullie daar mee moeten stoppen tot wij ook mensen hebben om dat mee te doen.
levelieze.com 
Ik begrijp je, ook al zit ik niet in dezelfde situatie.
Maar het geldt voor zoveel dingen. Zo word ik geraakt elke keer er iets over mama’s gezegd of gepost wordt.
Lieve groet!
LikeLike
Daar durf ik ook wel eens ‘jaloers’ op zijn, mensen die leuke dingen doen met hun mama.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat van de vakantie plannen is zo herkenbaar. Ik heb zelfs pas vorige week verlof aangevraagd omdat ik dit zo hard aan het uitstellen was. Ik ben in het voorjaar al met vrienden op reis geweest, wat al een luxe was, In de zomer gaat iedereen wel nog een keer op verlof met het lief ofzo. Voor mij zal het een staycation worden met ook heel wat tijd voor mezelf. Steekt wel wat tegen dat ik niet kan plannen, langs de andere kant doe ik natuurlijk ook wel lekker mijn zin.
LikeLike
Ik heb dut weekend na heel lang twijfelen een week met een groepsreis geboekt. Het blijft spannend.
LikeGeliked door 1 persoon
Ow kei tof! Dat is iets wat ik ook eens wil doen. Benieuwd hoe het je bevalt!
LikeLike
Het ene moment kan je dat al beter verdragen dan het andere, vind ik, dat alleen zijn. Ik mag dan wel een dochter hebben (die om de week in co-ouderschap bij me is) en toch… soms overvalt het me toch ook weer. FB mijd ik hoe langer, hoe meer, ik vind het bij momenten meer Fakebook of In-Your-Face book… Dit jaar heb ik alvast voor mezelf uitgeroepen als het jaar van de veranderingen (en schreef er onlangs iets over), veranderingen waardoor ik me alleen maar beter zal voelen… Zeker weten…
LikeLike
Daar heb ik ook nog nooit bij stilgestaan. Mijn eerste zomer als single was te druk omdat ik aan het verhuizen was en mijn weg aan het zoeken was. Daarna had ik een relatie die 4 maand geduurd heeft en die viel in de zomer. Dit jaar heb ik geen zin om gewoon alleen thuis te zitten in het verlof. Ik denk dat ik 3x een week ga nemen in de plaats van 3 weken verlof na elkaar.
LikeLike
Dat heb ik ook overwogen, maar met maar losse weken te nemen heb ik nooit echt het gevoel van het werk helemaal te kunnen loslaten. Hopelijk valt het voor jou wel goed mee.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar heb ik nog niet bij stilgestaan… :)
LikeLike
Begrijpelijk.. Je mag altijd met ons eens mee hoor ;) Zonder het vijfde-wiel-gevoel. Ik vind het allemaal maar normaal, dat iemand die alleen is met ons mee op pad gaat!
LikeGeliked door 1 persoon
Oh zo lief!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik voel me soms een “buitenstaander” omdat ik het niet erg vind om alleen te zijn en geen relatie te hebben. Ik vind het ook geen probleem om alleen thuis te zijn tijdens mijn vakantie want ik geniet daar van. Al moet ik wel bekennen dat het de laatste tijd stilletjes aan begint te veranderen en dat ik toch niet altijd alleen wil zijn (denk ik nu).
LikeLike
Ik kan zeker ook genieten van alleen zijn. Maar het is soms een beetje te veel alleen. Je hoeft je zeker geen buitenbeentje te voelen, iedereen is anders. En als je gelukkig bent zoals het is, dan is dat het voornaamste.
LikeLike
Ik ben 10 jaar alleen geweest en in die tijd ging ik altijd op vakantie met een groepsreis, een aktieve vakantie, liefst met kamperen. Dat heb ik een keer gedaan naar de Franse Pyreneen, de Spaanse, Corsica, Amerika en Canada. Je moet kamperen wel leuk vinden natuurlijk, maar daar heb je meer contacten dan met een hotelreis omdat iedereen bij elkaar zit voor z’n tentje en zich niet kan opsluiten in een hotelkamer. Op kampeerreizen heb je ook meer singles.
Overigens droomde ik altijd van alleen reizen met een hond, een Duitse herder (of Mechelse) en die heette dan Frits. Eigen rugzakje om, tent in de auto en hup weg. In plaats van Frits de hond werd het Jan de Belg :-)
LikeLike
Klinkt geweldig leuk voor jou, maar ik ben echt geen kampeermens 😀
LikeLike
Hoi Lieze,
Je logje trok mijn aandacht, zeker omdat ik juist sinds ik weer een relatie heb, eenzamer ben dan wanneer ook. De gevolgen van in een gehucht – 100 km verderop gaan wonen, I guess ;).. Geen studie, geen werk, (in tegenstelling tot vriend) – elke dag alleen thuis. Ik heb al twee jaar lang maar één persoon om me heen en ik moet oppassen dat ik ‘m niet ga aanspreken met ‘lief dagboek’. Ik mag blij zijn wanneer iemand besluit de reis dan toch maar te maken (max eens in de 3 maanden, gezien maar weinig contacten de afstand overleefd hebben). In het dorp vind ik geen aansluiting, iedereen heeft zn kliekje al compleet. Facebook heb ik alleen nog maar omdat het ‘verplicht’ is en omdat ik al zo moeilijk te bereiken ben. Dat neemt niet weg dat het sociale medium ervoor zorgt dat ik mijn telefoon het liefst in een koeienflater smijt – ’t is niet alsof ik t ding verder vaak gebruik ofzo. 8 kleuren schijt wanneer t apparaat geluid maakt :’) .. Kortom: Ik denk dat ik het begrijp. Ik hoop dat jij andersom weer begrip hebt voor mijn reactie, mensen hebben ’t nu eenmaal niet zo vaak over eenzaamheid :P…
Groetjes, Anne
LikeLike
Ik denk soms: zaag ik niet te hard over dat alleen zijn op mijn blog. Maar ik blijf het doen net omdat ik weet dat er andere mensen zich ook zo voelen maar dat het moeilijk is om er openbaar over te praten.
LikeGeliked door 1 persoon
Geldt dat niet voor elke situatie?
als mama van hele jonge kindjes kan je ook niet altijd doen wat je wil, ga je ook niet zomaar last minute beslissen om weg te gaan want je moet babysit regelen, ga je niet weg tot keilaat want de kinderen maken je op ontieglijk uur weer wakker enz.
Maar vrienden zonder (jonge) kinderen staan daar ook niet bij stil.
En zo heeft iedereen op andere punten dat gevoel wel eens, niet?
LikeLike
Mmm, ik denk dat ik er soms te veel stil bij sta dat mijn vrienden jonge kindjes hebben en dat ik hen zelden daarom spontaan opbel of uitnodig omdat ik er automatisch van uit ga dat ze toch niet zomaar wegkunnen.
Maar er zal ongetwijfeld wel op veel manieren onbegrip zijn. Ik kan natuurlijk alleen maar mijn ervaring op papier zetten en van me afschrijven.
LikeLike