Lieze checkt in #63

Het was een week van kleine gelukjes, in plaats van grootse dingen. Maar daar draait het eigenlijk om in deze rubriek, dus hier gaan we.

Vorig weekend was ik niet enkel zaterdag maar ook zondag op de manège te vinden. Een vriendin deed namelijk mee met een Friezenwedstrijd en we gingen supporteren. Het was een fijne namiddag. Vroeger zaten we veel vaker samen op de manège, gewoon om wat te socializen. Dat gebeurt tegenwoordig nog zelden, dus het was weer even weer zoals vroeger.

Maandag werd ik overvallen door hoofdpijn. Dat gebeurt tegenwoordig wel vaker en hangt meestal samen met slecht slapen. Ik hoop dat het snel overgaat, maar ik was gewoon al blij dat ik nog wel gewoon wat kon blijven functioneren. Ik kon mijn werkdag afmaken en thuis eten maken om dan vroeg in bed te kruipen. Gelukkig was het dus nog niet zo erg dat ik plat lag van de migraine.

Ging ik dinsdagmiddag even een luchtje scheppen, kom ik terecht in een politie-achtervolging. Voor mijn neus kwam ineens een auto voorbij gevlamd, gevolgd door een tiental politiewagens. 100 meter verder vlamden dan nog eens 2 politiewagens op elkaar. Heftig! Op zo’n moment ben ik dan toch blij om in de rustige Kempen te wonen en niet in de ‘gevaarlijke’ grootstad.

Woensdagavond was er tijd voor cultuur. Ik ging met een vriendin naar een voorstelling. En die was nogal… speciaal. Ik vond dat er een mooie boodschap in zat, maar was niet altijd mee met de manier waarop ze die wilden brengen. Toch heb ik geen spijt dat ik geweest ben, want het is wel een manier om nieuwe dingen te ontdekken en een mens mag al eens uitgedaagd worden om open te staan voor iets wat hij anders niet kent.

Dacht ik donderdag een rustig dagje dicht bij huis te werken, dacht een collega daar toch anders over. Zij zou normaal een infosessie geven, maar zat na het trekken van een tand met een pijnlijke dikke kaak. Lastig om lang te praten dus. Ik werd in allerijl opgetrommeld in Antwerpen. Dat viel eerst natuurlijk een beetje tegen, maar het toont wel aan hoe groot de collegialiteit bij ons is en dat is iets wat ik super belangrijk vind in een job.

Vrijdag was het een tripje naar die andere grootstad, Brussel, voor een dag opleiding. Wat ik op zo’n dag vaak het meest interessante vind, is het kunnen afstemmen met collega’s. Hoe pakken zij dingen aan? Hoe zit het juist met dat thema waar zij meer gespecialiseerd in zijn? Het gebeurt nog veel te weinig, maar zo’n intervisie, daar heb ik echt altijd veel aan.

Tegenwoordig durf ik al eens brood meebrengen van de supermarkt, gewoon uit gemakzucht. Maar aangezien de winkels op zaterdag dicht waren, ging ik nog eens naar de bakker. En eerlijk, er is toch niets dat op kan tegen de geur van versgebakken brood (tenzij dan misschien die van de versgebakken muffins die ik ’s avonds maakte).