Op bijna alle blogs lees ik ze: doelstellingen. Niet zozeer over bloggen zelf, maar vooral doelen die de blogger zichzelf in het leven heeft gesteld. Jaardoelen, kwartaaldoelen, maanddoelen, ze passeren allemaal de revue. Om dan daarna via de blog ook een stand van zaken te geven. Zo ook hier, ik heb er zelfs een aparte categorie voor en ik schrijf de laatste maandagen telkens over iets dat met mijn doelen te maken heeft.
Maar nu begon ik me wel af te vragen hoe belangrijk het is in een mensenleven om doelen te hebben en om ze ook openlijk te delen en evalueren met anderen. Rond nieuwjaar lees je overal dat het goed is om je voornemens te vertellen tegen anderen, zodat je extra ondersteuning hebt en beter je best wil doen om te laten zien dat het lukt. En dat klopt wel denk ik. Toen ik mijn 22 voor 33 deed, hielp het voor sommige dingen wel dat ik hier moest komen schrijven hoe het er mee stond.
Maar soms vind ik het moeilijk om doelen te stellen die realistisch zijn en die ik zelf kan realiseren. Want als mensen vragen naar mijn doel in het leven, dan blijf ik toch vaak denken aan trouwen en kindjes krijgen. En elk jaar dat dat niet gelukt is, voelde toch een beetje als een mislukking. Tot ik dit jaar besefte dat dat een doel is dat voor een groot stuk buiten mijn controle ligt. Ik kan wel proberen om juiste stappen te zetten, maar ik heb nooit volledig de touwtjes in handen.
Dat grote doel loslaten blijft niet makkelijk, maar ik schreef het dit jaar bewust niet op. Ik liet het plaatsmaken voor dat andere grote doel dat ik hopelijk wel zelf kan bereiken, namelijk mijn huis. En als doelen neerschrijven effectief helpt, dan heb ik over dat bouwen hopelijk al genoeg geschreven om het helemaal waar te maken.
levelieze.com 
Ik ben zelf best soepel met het stellen van doelen. Als in: regelmatig heb ik geen doelen. Ik ben dan ook best jaloers als ik een gedetailleerd artikel over persoonlijke doelen of werkdoelen lees. Mij lukt het namelijk helemaal niet om zo specifiek te zijn. Aan de andere kant wie zegt dat doelen (mij) gelukkig maken?
LikeGeliked door 1 persoon
Ik schrijf soms ook wel zo’n dingen en ik heb nu ook mijn day zero project maar ik zie dat nog iets anders. Ik vind het ook wel moeilijk om heel specifieke doelen te stellen en vaak laat ik het achteraf toch maar zo omdat ze eigenlijk toch niet zo bij me pasten of omdat ze niet heel realistisch waren. Ik denk ook niet dat je altijd een doel moet hebben eigenlijk.
LikeLike
Dit is geen aanklacht tegen bloggers die over hun doelen schrijven he, helemaal niet zelfs.
Maar soms ben ik vooral jaloers over hoe goed anderen dat voor ogen hebben en dat dat eigenlijk toch niet zo makkelijk is.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb vaak geen doelen of maar één of twee zodat ik mij daarop volledig kan focussen. Ik merk dat ik vaak doelen stel omdat het moet om één of andere reden. Mijn doel is om dit jaar niet te veel uit te geven maar dat moet ook echt want heb geen geld meer over nadat ik mijn huis gekocht heb.
LikeLike
Ik heb mijn goede voornemens voor dit jaar, maar dat is het toch zo’n beetje. Voor de rest heb ik geen grote doelen in het leven. Kinderen krijgen zal het waarschijnlijk niet worden, maar wat dan wel? Je eigen weg uitstippelen is inderdaad niet altijd even simpel.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat van die kinderen sloeg uiteraard op mezelf. Ik hoop dat jouw wensen mogen uitkomen op dat vlak en dat je hoe dan ook voldoening vindt!
LikeGeliked door 1 persoon
Iedereen het dikke uiteraard!
LikeLike
Ik ben echt niet met doelstelling bezig expliciet en snap al die lijstjes overal niet zo. ‘k heb daar toen in januari ivm de nieuwjaarsvoornemens over geblogd.
Ik lees ook overal over stress en evenwicht zoeken en de druk die we allemaal ervaren. Maar leggen we die druk niet hoofdzakelijk zelf op met al ons moeten? Moeten we 10 boeken lezen? Moeten we x km gaan lopen elke maand? Moeten we een creatief project lanceren? Niets van dat moet eh. Maar lees vooral een boek als je daar zin in hebt. Grijp opportuniteiten als ze die voordoen (dus uiteraard weet ik wel wat ik graag doe of wat ik ooit nog wel eens zou willen doen)… maar wees vooral lief voor jezelf als je om de een of andere reden niet toe komt.
LikeLike
Goed gesproken.
Niks tegen al die doelen en trackers die mensen bijhouden maar ik probeer er wat van weg te blijven omdat ik zo druk op mezelf leg. En dat is eigenlijk nog het ergste, dat we het gewoon onszelf aandoen.
LikeLike
Ja, ik heb doelen, maar sluimeren bij mij steeds weg op de achtergrond. Toen ik in brugpensioen ging had ik vooraf in een Moleskineboekje vele doelen en to do’s genoteerd. Na vijf jaar tel ik vast dat daar heel weinig van in huis gekomen is. Ik mis het ook niet. Maar in het achterhoofd komen af en toe – bij het aanhalen van doelen en to do’s – de genoteerde doelen. Ze zijn er maar zijn geen must geworden.
LikeLike
Ik vind dat een doel iets is waar je zelf vat op moet kunnen hebben. 20 km lopen, 1 dag per week geen vlees eten, 50 boeken lezen in een jaar, meer offline en noem maar op. Ik vind dat ook oprecht interessant om over te lezen bij anderen, zoals bij jou met de mindful posts. Wat je zegt over trouwen en kindjes, dat is niet echt iets waar je zelf controle over hebt. Dat is meer een wens of een droom. En ook dat is leuk om over te lezen bij iemand, maar het is niet zo dat je dat in maandelijkse updates kan gieten. Dat ligt allemaal wat moeilijker jammer genoeg. Daar een doel van maken zorgt op voorhand al dat je faalt, want je kan het niet beïnvloeden. Die druk is voor niets goed!
LikeGeliked door 1 persoon
‘…en beter je best wil doen om te laten zien dat het lukt’ Doelen voor jezelf vind ik best oke. Doelen om aan andermans verwachtingspatronen te voldoen niet. Ben daar vanaf gestapt, van dat laatste want daar trapte ik vroeger wel eens in. Nu doe ik gewoon m’n eigen ding. Niet voor een ander, enkel voor mezelf. Het geeft me ook veel meer innerlijke rust.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben absoluut een van die bloggers met doelstellingen :-) De belangrijkste reden dat ik dat doe, is dat ik zaken beter volhoud wanneer ik er externe verwachtingen aan koppel (en jup, ik weet dat geen enkele lezer het waarschijnljk erg vindt of teleurgesteld gaat zijn als ik doelstelling x of y niet haalt, en toch…). Net daarom zijn de meeste van mijn doelen ook gericht op ontspanning d.m.v. sporten, creatieve momenten e.d. Die dingen geef ik namelijk het snelste op wanneer ik het gevoel heb geen tijd te hebben (omdat ik andere externe verwachtingen wil vervullen, vb. voor werk of studie), terwijl het externaliseren van die doelen ervoor zorgt dat ik ook daar aandacht aan blijf besteden en dus (iet of wat) gezonder bezig blijf. Is het soms te veel? Ja, tuurlijk! Maar daar heb ik ondertussen wel geleerd om dat los te laten. Maar ik weet van mijzelf dat ik – naar de vier “tendencies” van Gretchen Rubin – een “obliger” ben en dus heb ik die externe “druk” nodig om dingen gedaan te krijgen. Soms vind ik dat onnozel van mijzelf, soms denk ik “tja, dat is nu eenmaal hoe mijn hoofd werkt, ik kan er mij dan maar beter aan aanpassen :-)”.
Wat niet wegneemt dat het inderdaad, zoals Annelies ook al schreef, belangrijk is om een onderscheid te maken tussen doel en wens. Want hoe hard jij inderdaad ook een gezin en kind wilt (en oh, ik wens het je zo hard toe!), het is nu eenmaal – jammer genoeg – niet iets dat je op je eentje in orde kan krijgen. Heel gezond dus denk ik, dat je dat dit jaar niet tussen je doelen gezet hebt en je focust op zaken waar je (relatief, want ja, je gaat natuurlijk ook niet je hele huis volledig zelf bouwen ;-) ) alleen aan kan werken.
LikeGeliked door 1 persoon