Lieze checkt in #85

Blogdipje is nog niet over, dat konden jullie deze week al zien aan het gebrek aan schrijfsels. Ik denk ook dat het nog wel een paar weken kan blijven aanhouden. Maar op zondag mogen jullie mij uiteraard wel altijd verwachten.

Zondag was een zonnige dag en ik werd naar buiten getrokken. Eerst om wat te werken en de tuin in orde te krijgen (niet dat ik daar zelf veel voor moet doen gelukkig) en daarna was die klaar om in de zon te gaan zitten met een boek en te profiteren van de beginnende lente.

Na 43 jaar dienst werkte een dierbare collega afgelopen maandag haar laatste dag voor haar pensioen. We probeerden er voor haar een mooie dag van te maken, met een versierd bureau, een lunch met de collega’s en een afscheidsdrink. Uiteraard gaan we haar missen, maar het was in ieder geval heel fijn samenwerken met haar.

Nu er een collega minder is, verandert mijn job een beetje. Het wordt dus even zoeken en dinsdag merkte ik al meteen dat ik daarvoor soms ook op mijn strepen moet staan en dat 1 van mijn taken is om dingen in vraag te stellen. Niet altijd makkelijk, maar het lijkt me voorlopig toch te lukken.

Het leuke van ondernemers in de horeca begeleiden, is dat je veel adresjes kent van nieuwe zaken om eens te gaan uitproberen. Woensdag was de Pastabar in de buurt aan de beurt, want ja, we moeten toch eens gaan proeven of het wel goed is natuurlijk.

En toen zat mijn werkweek er al op, want ik had een paar dagen verlof om er donderdag met mijn familie op uit te trekken naar Luxemburg. Ik was nog nooit in de stad geweest en dus was een stadswandeling de ideale manier om de omgeving te verkennen. Met een aantal mooie vergezichten en de bloesems die overal uitkwamen was het een aangename kennismaking.

Nu is Luxemburg-stad niet zo groot dat je er dagen in kan rondlopen, dus op vrijdag verkenden we een aantal andere steden in het Groothertogdom en kwamen zo in Clervaux terecht bij de tentoonstelling van The family of Man. Deze loopt als sinds 1955 maar is nog altijd actueel aangezien de bedoeling is om begrip te bevorderen tussen de burgers van de wereld. Ik vond het echt de moeite om te zien en had geen moment het gevoel dat de foto’s gedateerd zouden zijn.

Zaterdag was ik terug in het land en gelukkig maar, want er stond nog eens een Meststoffen meetup (dat is samen met andere blogsters genieten van lekker eten en praten over vanalles en nog wat) op de planning. Deze keer gingen we voor een high tea bij Host in Berchem en dat was echt genieten, zowel het gezelschap als de zon en de lekkernijen.