Lieze overpeinst

De norm

img_1524

Weet je wie er ooit heeft bepaald dat een week 7 dagen heeft, dat rokken voor meisjes zijn en dat we huizen bouwen om in te wonen? Iemand. Iemand heeft ooit gedacht dat dat handig zou zijn, of een goed idee was, of zich belangrijk willen maken en hij of zij heeft daar zo veel mensen in mee gekregen dat we dat nu allemaal vanzelfsprekend en/of normaal vinden.

Dat betekent dus eigenlijk ook dat alles wat een waardeoordeel heeft gekregen ook maar arbitrair is. Iemand heeft ook ooit bepaald wat goed en slecht is en veel van die dingen zijn norm geworden. En ik heb daar wel eens last van. Ik hecht immers te veel belang aan die norm in mijn hoofd. En daarom maakt het feit dat er zo’n waardeoordeel is, het moeilijker om gelukkig te zijn.

Zoveel boeken en coaches willen de oplossing aanreiken van hoe je gelukkig(er) kan zijn. Vaak is de boodschap om positief te denken. Ik heb er zo ook al een heel aantal gelezen in de hoop er een leidraad in te vinden. Maar eigenlijk is er geen boek dat de waarheid vertelt. Zo’n boek is ook maar de mening van één persoon en ik kan het met dingen eens zijn of niet, maar ik moet vooral mijn eigen waarheid bepalen. Niet alles wat in zo’n boek staat hoeft voor mij te kloppen.

Het is net omdat we vinden dat bepaalde dingen goed zijn en ander minder goed dat het leven soms zo ingewikkeld kan zijn. Uiteindelijk zijn alle gedachten ok, of ze al dan niet negatief zijn bepaal ik eigenlijk gewoon zelf. En de ene gedachte helpt al meer dan de andere, maar ik wil af van het oordeel of ze goed of slecht zijn. Eigenlijk mag elke gedachte er gewoon zijn. En ik zal dan wel die iemand zijn die de norm bepaalt, mijn norm.

 

 

 

 

11 gedachten over “De norm”

  1. Ik heb toevallig een post in mijn concepten staan over goed en slecht en waarom niet alles goed of slecht moet zijn maar er gewoon kan zijn. Weet niet of ik ‘m ooit af maak of post maar dus wel herkenbaar wat je hier schrijft. En ook toevallig, ik had het er gisteren met een collega over dat ik m’n verlovingsring aan de middelvinger van mijn rechterhand draag en dat het toch bijzonder is dat iemand ook ooit besliste dat zo’n ring aan je linkerhand moet én aan je ringvinger. Bij veel van dat soort ‘regeltjes’ word ik altijd een beetje rebels, haha. Dan wil ik het net omgekeerd doen.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik had dus geen idee dat een verlovingsring daar gedragen “hoort” te worden. Toen ik van mijn vriend een ring cadeau kreeg voor onze 1 jaar samen, droeg ik die daar, omdat hij daar gewoon het beste zat. Op kantoor meteen een paar vragen gekregen of ik verloofd was, waar ik dus compleet van uit de lucht kwam vallen :-)

      Geliked door 1 persoon

  2. Normen worden vaak gedefinieerd als iets dat in groep is aangenomen ofzo – maar het is niet allemaal zo persoonlijk. Het zijn meningen zoals je dat zegt. En dat helpt me wel om me er minder van aan te trekken en mijn eigen ding te doen. Dus super dat jij het ook zo ziet 😃

    Geliked door 1 persoon

  3. toen ik als tiener een jaar een uitwisseling deed naar Canada heb ik geleerd hoe banale dingen die “normaal” leken, in feite gewoon normaal leken omdat we opgegroeid waren in een bepaalde context. En dat anderen daar opeens een heel andere visie op hadden en dat dat vanuit hun context en omgeving ook heel logisch was. Heel verrijkend om te weten dat alles relatief is, om te leren zo empathie en begrip te hebben …

    (en banale dingen zijn soms zo banaal of je al dan niet warme maaltijd ’s avonds of ’s middags eet, of je bij vrienden binnenspringt zonder eerst te checken of wel, mensen kussen, skinny jeans of juist heel baggy jeans, …)

    Like

Plaats een reactie