Gelukkig zijn, ik vind dat dikwijls moeilijk. Niet dat ik nooit gelukkig ben en heel vaak ongelukkig ben, maar het voelt vooral nogal neutraal. Noch vis noch vlees. Dat heeft ongetwijfeld met mijn verwachtingen te maken. In mijn hoofd zit immers dat het meer en beter zou moeten zijn. Meer en beter dan wat weet ik zelfs niet volgens mij.
Tot ik in Sapiens (topboek!) las dat de evolutie ons geprogrammeerd heeft om niet te ongelukkig, maar ook niet te gelukkig te zijn. De menselijke geluksinstellingen verschillen van persoon tot persoon, maar iedereen heeft zijn eigen standaardsetting. En dat stelde me misschien wel wat gerust. Want misschien ligt mijn instelling gewoon niet zo gigantisch hoog als die van bepaalde andere mensen, maar is dat ook wel ok. We zullen ook nooit allemaal van hetzelfde gelukkig worden.
Heel lang dacht ik dat het tegengestelde van dalen pieken zijn. Maar het tegengestelde van in de put zitten is dat je terug uit de put bent en dat is goed genoeg. Je moet niet ineens op een berg staan. Of zoals Tineke zo mooi zei: een hartslag bestaat ook niet uit uitschieters, maar uit kleine piekjes. Grote pieken en dalen zouden niet gezond zijn. En zo is het met het leven ook, het is meer dan goed genoeg met kleine geluksmomentjes. En als die er zijn, dan mag ik dat als veel meer zien dan alleen maar neutraal.
Ik ben ervan overtuigd dat gelukkig zijn in je zit… Ik heb het geluk dat mijn standaardinstelling hoog staat ingesteld… Ik heb geen talent om ongelukkig te zijn…. Maar er is niks mis met neutraal…. Echt niet. Geen pieken noch dalen…
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn instelling zou misschien nog wel wat hoger kunnen als ik een aantal dingen kan loslaten, maar ik werk er aan.
LikeLike
Niks moet…. En er zouden cursussen moet komen om te leren loslaten. Ook niet mijn sterkste kant…
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi vind ik dit. En echt een nadenker. Ik ben zelf van de hoge pieken en de diepe dalen. Ik verzucht dan ook vaak: as het leven maar ‘saaier’, want die bergen zijn leuk, maar die dalen sla ik graag over. Ik vind dat jij er hier op een heel erg mooie manier naar kijkt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel! Het lukt me ook niet altijd om er zo naar te kijken maar ik probeer het meer en meer.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat ontzettend mooi gezegd. Zelf heb ik te kampen met een zware depressie, dus ik ben al blij als ik me gewoon oke voel. Dat is prima. Mogen we tevreden mee zijn.
En inderdaad, voor iedereen zullen de standaarden weer anders zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ook niet de persoon die haar geluk van de daken schreeuwt. Ik besef dat ik heel veel goede dingen in mijn leven heb en toch voel ik me gewoontjes. Een beetje geïrriteerd nu en dan, licht geraakt, maar zeker geen rondlopende zonnestraal :-). Ik denk dat er trouwens maar weinig zo rondlopen.
LikeGeliked door 1 persoon
Goh, je geeft me iets om over na te denken. Mooi geschreven. Ik weet niet goed hoe het zit met mijn standaardinstelling. Ik kan intens gelukkig worden van die kleine geluksmomentjes en lijk ze ook meer op te merken dan andere mensen, maar mijn algemene ingesteldheid is zo niet. Dirk De Wachter is alleszins een grote favoriet hier!
LikeGeliked door 1 persoon
Hier ook een fan!
LikeLike
Sapiens las ik ook en dat stelde mij ook gerust! Ik kan last hebben van angsten en toen ik dat stukje las, stelde me dat gerust: wat er ook gebeurt, ik zal me altijd weer ok gaan voelen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ook een mooi inzicht!
LikeGeliked door 1 persoon
Heel mooi. Ik geloof in het feit dat ‘voortdurend geluk niet bestaat’ en ik denk dat ik liever kleine piekjes heb en veel regelmaat dan grote pieken en diepe dalen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi inzicht (en tedju, ik moet Sapiens echt eens lezen, want ik vond Homo Deus van hem ook goed)! Vooral hoge pieken en diepe dalen lijkt mij vooral heel vermoeiend, dus in die zin vind ik kleine piekjes vooral heel aantrekkelijk klinken :-)
LikeLike
Homo Deus staat dan weer bij mij nog op de leeslijst.
LikeGeliked door 1 persoon
op een piek of op een berg is niet veel plek hoor. Daar kan je toch niet blijven. Dat lijkt me sowieso geen streefdoel te zijn. Als je je piek bereikt hebt is het enkel nog bergaf.
Pieken zijn goed om even te gaan puffen en uit te blazen en even geweldig van het uitzicht te genieten. Om dan met dikke smile weer naar dal te komen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ook mooi gezegd!
LikeLike
Ik kwam na mijn comment hier voorbij bij Fieke en las dit en ‘k moest weer aan jouw post en mijn comment denken :). https://fiekefatjerietjes.wordpress.com/2020/01/30/gedichtendag-2020/#comment-11168
LikeGeliked door 1 persoon