Na 6 weken leefde ik een beetje op hoop, maar het overheersende gevoel na vrijdag was vooral verslagenheid. De persconferentie was echt een draak van een vertoning en slaagde er in mijn ogen vooral in om mensen te deprimeren. Op professioneel gebied ben ik uiteraard blij dat ze de economie terug op gang gaan trekken, maar op persoonlijk vlak was het toch een klap. Er werd aangekondigd dat we gingen horen hoe de versoepeling zou verlopen en op 1 of andere manier zijn ze er in geslaagd om het te doen voelen als een verzwaring, of ligt dat aan mij?
Want ik snap het eerlijk gezegd niet goed. Waarom laat de overheid mij wel naar de supermarkt gaan, naar de Gamma, naar het tuincentrum, naar de McDonalds en naar de stoffenwinkel, waar ik tussen tientallen vreemde mensen loop, maar mag ik nog altijd niet bij een vriendin of familielid langsgaan als ik op afstand blijf? In mijn ogen zet je mensen met deze regels gewoon aan om heel creatief om te gaan met de regels en er de kantjes af te lopen. En ik kan het ze niet eens kwalijk nemen.
Het maakte deze week dus heel zwaar. En ze was al niet altijd simpel. Ik merkte een aantal dagen dat mijn productiviteit echt heel slecht was (gelukkig waren er ook momenten bij dat ik wel echt efficiënt kon werken). En ik piekerde meer over dingen. Gelukkig zijn er dan mensen in mijn leven die het doorzien dat het niet altijd waar is als ik zeg dat het wel gaat. En zelfgemaakte koekjes op de dorpel vinden is ook altijd fijn.
Ik hou nog wel even vol, omdat het moet, ik heb weinig keuze. Maar kan onze overheid in de volgende veiligheidsraad wel nog even het puntje welzijn aan de agenda toevoegen. Het stond op 1 van hun eerste geweldige slides, maar daarna heb ik er niks meer over gehoord. En als ze zich nu op de borst kloppen dat ze mensen perspectief hebben gegeven, dan denk ik dat ze vergeten zijn wat Leo Bormans jaren geleden al zij: geluk, dat zijn andere mensen.
levelieze.com 
Volgens mij was het zelfs al week 6! Je houdt het dus al een week langer vol dan je zelf dacht! 💪🏻
LikeLike
Duidelijk helemaal de tel kwijt 🤪
LikeLike
Ik merk bij veel mensen dat ze meer verwacht hadden en de verslagenheid groot is. Bij de buren was er alweer bezoek van de grootouders dit weekend. Ze bleven wel op afstand, maar toch… Ergens begrijp ik dat mensen de kantjes eraf beginnen lopen, maar ik heb schrik dat het dan op termijn gewoon allemaal weer teruggedraaid zal worden. Veel courage alleszins! En eens ferm balen of bleiten, dat mag!
LikeLike
Vandaag is het al beter met mijn gemoed. Eigenlijk was het vooral de slechte communicatie die me stoorde en het gebrek aan erkenning dat mensen het mentaal moeilijk hebben en daar perspectief in willen.
LikeLike
De communicatie is inderdaad verwarrend, om het zacht uit te drukken…
LikeLike
O, wat vreselijk! En inderdaad ook onbegrijpelijk, dat je wel overal en nergens mag komen (op afstand, oké, maar toch) en niet bij familie of vrienden. Daar heb je meer aan dan aan menige winkel… Veel sterkte!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik had een behoorlijk goede week tot vrijdagavond. Het lief niet kunnen zien begint door te wegen, zeker aangezien hij wel wat stress heeft door het een en ander en er hier verder gebouwd wordt zonder hem. Maar we moeten inderdaad verder. Ik hoop dat je voldoende lieve berichtjes en steun krijgt <3
LikeLike
Of je je partner mag zien blijft precies toch wat onduidelijk. Ik hoor tegenstrijdige berichten.
Ik hoop voor jou ook op voldoende steun en liefde!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik word er gek van, wij wonen 30km uit elkaar en hebben al meer dan 2 jaar een relatie. Hij zit alleen op zijn appartement en ziet niemand. Ik mag er volgens mij niet naartoe met de auto, want geen essentiële verplaatsing. Hij zou wel met de fiets tot hier mogen rijden, maar dan niet binnen, denken wij. Maar ondertussen zie ik heel wat niet samenwonende koppels wel gewoon afspreken dus het blijft allemaal zo moeilijk te interpreteren.
LikeLike
Ik heb dat al op verschillende nederlandse blogs gelezen. De communicatie was niet erg meevoelend. Hier wisten we al ruim voor Pasen dat we tot 26.04 zeker binnen moeten blijven. En dan stap voor stap openen. Nu ook hier heet het nog altijd “blijf thuis”. Maar het wordt steeds minder gedaan. Is ook onmogelijk met zulk mooi weer en zo’n mooi land. Verder merk ik dat vooral ouderen totaal vereenzamen, en dat kan niet het doel zijn. Gisteren zag ik op tv een reportage uit een frans bejaardentehuis, waar de bewoners zichzelf opgaven, omdat ze hun familie niet meer zagen. Sommige waren al kilos afgevallen….hallo…dat kan niet zijn. Ik hoop dat de regeringen snel op een zinvolle oplossing komen. En dat heet niet “mondkapjes” en ook niet “thuisblijven”, maar “eigenverantwoordelijkheid” (van mensen en bedrijven) en “afstandhouden in het openbaar”. Met mij gaat het goed, sinds Pasen ben ik weer recht aktief, maar ben ook niet echt alleen. Regelmatig probeer ik mensen te bellen, van wie ik weet dat ze alleen zijn of het moeilijk hebben, omdat hun bedrijf niet open kan, en nu failliet kan gaan.
Ik wens iedereen heel veel sterke!
LikeLike
Meevoelendheid, datbmisten we inderdaad.
Het is hier zeker niet elke dag ellende hoor, maar wat licht aan het einde van de tunnel zou toch fijn zijn.
LikeLike
Mensen gaan inderdaad creatief omspringen met deze ‘versoepeling’ en dates in de supermarkt zullen onvermijdelijk worden. Ik begrijp echter dat er grenzen moeten getrokken worden en regels nu eenmaal nodig zijn of het word loslopend wild. Maar logisch is het uiteraard niet..
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begin er minder en minder begrip voor te krijgen. Hoe leg je aan een hele bevolkingsgroep uit dat de economie wel weer moet draaien, maar dat een kort bezoekje aan je beste vriendin of moeder verboden is? Je mag elkaar dan weer wel gewoon tegenkomen in de winkelstraat. Hoe consequent is dat nog?
LikeLike
Blijkbaar zou het zijn omdat dat te moeilijk te controleren is. Kan allemaal wel zijn maar dan hadden ze misschien wel wat meer moeite mogen doen om dat aan de bevolking uit te leggen om ze toch nog enigszins gemotiveerd te houden.
LikeLike
Tja… dat lijkt me inderdaad een argument in de kleuterschool. Maar volwassenen zouden toch in staat moeten zijn om hun verantwoordelijkheid te nemen. (En dan is de discussie nog nie begonnen over de gevaren per leeftijdscategorie…)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan er niet mee lachen. Economie voor geestelijke gezondheid en welzijn van de mensen. Terwijl de nood nu al zo torenhoog is. Wat is de logica van wel naar de winkel te mogen maar je familie niet te mogen zien of niet in een park op een bank te mogen zitten? Ik zie die toch niet. Enfin. Intussen houden we ons braaf aan de regeltjes, en ergens snap ik ook wel het belang van de economie en het bloedbad daar, maar een beetje aandacht voor menselijkheid had ook gemogen.
LikeLike
Ja absoluut. Welzijn werd zelfs niet erkend, heel jammer!
LikeLike
Persoonlijk zou ik gekozen hebben voor.. ga Nu vlug je familie zien. In kleine groep familie en vrienden, Moet kunnen. En dan een week of 2 wachten.. en dan scholen 100% open doen. En dan nog een maand of 2 .. en dan winkels.. :-)
Nuja ik heb niks te zeggen..
LikeGeliked door 1 persoon
Nog 2 maanden winkels dicht, dat overleeft onze economie dan weer niet. Maar ik zie toch ook liever mijn familie dan de winkelbediende.
LikeLike
Lastig hé. Ik was ook echt teleurgesteld na de persconferentie. Hoe ze van het ’10 mensen zien’-voorstel naar ‘0 mensen zien’ snap ik toch niet zo goed, maar soit. Niks aan te doen helaas, al hoop ik echt dat de volgende versoepeling iets menselijker is.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier begint het ook te wegen… Niet alleen is thuiswerk met een kindje enorm zwaar (vooral mentaal dan), maar zelfs als introverten beginnen wij vrienden en familie te missen.
Vandaag moest ik naar het werk, en hoewel het ontzettend deugd deed om na al die weken nog eens enkele collega’s (vanop voldoende afstand) te zien, het voelde ook dubbel. Tegen één van mijn bazen babbelen is leuk, maar dat ik mijn mama al al die weken niet meer heb kunnen spreken IRL, dat steekt…
LikeLike
Ja het is echt raar he. Hopelijk snel wat perspectief.
LikeLike
Inderdaad… Nog even volhouden! X
LikeLike
Ik lees dit al een aantal veiligheidsraden later. Maar ik heb het gevoel dat ze heel snel gaan, en echt risico’s nemen . In april toen waren er echt nog 2 keer zoveel ziekenhuisbedden ingenomen. Ik had toen echt nog geen versoepeling verwacht. ‘k was vandaag in feite opgelucht dat er eens nu een 2 weken status quo gaat blijven om echt te evalueren en te wennen weer.
ironisch : ‘k was helemaal overstuur en overweldigd bij de lockdown, uiteindelijk voelde ik me rustig en de laatste weken krijg ik net weer omgekeerd stress door de wijzigingen en angst dat het te snel is enz…. Blijkbaar ga ik heel slecht om met veranderen :p
LikeLike
Ze vragen ook wel heel veel aanpassing van ons. Niet moeilijk dat we daar wat mee worstelen.
LikeLike