Ik hou wel van een traditie op tijd en stond. Zo geniet ik er van dat we met de familie nog altijd vaste momenten in het jaar hebben dat we allemaal samen komen, dat er tijd gemaakt wordt in de agenda voor bepaalde gebeurtenissen die elk jaar terug komen, dat er evenementen zijn waarvan je weet dat je daar nog eens heel wat mensen terugziet omdat iedereen daar is…
Door de huidige maatregelen zijn natuurlijk heel wat van die dingen uit de agenda verdwenen. Het jaar gaat gewoon verder en dingen die normaal met stip staan aangeduid op de kalender gaan nu niet door. Ik vond het al zo jammer dat de kerstmarkt vorig jaar niet kon doorgaan omwille van het slechte weer, maar gelukkig waren er toen andere dingen om naar uit te kijken. En nu verdwenen die ook één voor één. Geen jaarmarkt en kermis, geen carnavalstoet, geen eindeseizoensfeestje met de voetbalploeg, geen etentje met mijn peter met Pasen.
Uiteraard allemaal heel begrijpelijk, maar zo vallen wel alle ijkpunten weg. Het is soms nadenken welke dag het nu weer is, laat staan welke maand. Het voorjaar lijkt enerzijds super traag te gaan want elke dag lijkt op elkaar en toch zijn we van winter naar lente gegaan, al voelt dat voor mij niet altijd zo, net omdat die ijkpunten die er normaal zijn er nu niet waren.
Nu we een tijd heel weinig mochten en we de komende maanden ook nog niet helemaal terug kunnen naar normaal, kijk ik vooral uit naar heel simpele dingen als gaan eten bij de familie of iets gaan drinken met of bij vriendinnen. Maar ik hoop dat er toch een paar ijkpunten ook terug kunnen. De vissersprijskamp, een klein optreden meepikken in de zomer, een uitje voor de verjaardag van de beste vriendin… Het is natuurlijk allemaal nog afwachten. We zullen er maar vooral van uit gaan dat 2020 het jaar wordt van genieten en petit comité en dat kan uiteraard ook leuk zijn. Wie weet komen daar trouwens weer nieuwe tradities uit en dan kan ik weer helemaal mijn hartje ophalen.
levelieze.com 
Ik snap je helemaal! Zelf heb ik het geluk gehad dat mijn verjaardag vlak voor de lockdown nog gevierd werd. In het begin stonden er nog niet zoveel grote zaken op de planning, maar het wegvallen van het paasfeest vond ik een zware dobber. Nu we al mei zijn, moet er plots veel meer uit de agenda geschrapt worden: het trouwfeest van vrienden, moederdag vieren bij de schoonfamilie, Graspop, onze reis in juni… Dat zijn allemaal dingen waar we naar uitgekeken hadden, sommigen zijn zelfs echt ijkpunten, zoals je zegt. Ik hou mijn hart vast voor de zomer, wanneer er wel veel verjaardagen zijn, waaronder die van het petekindje, die altijd uitbundig gevierd worden. Zal dat nu wel mogelijk zijn? Laat het ons hopen…
LikeGeliked door 1 persoon
Eerst heb ik het me niet zo gerealiseerd, maar nu begin zelfs ik, die eigenlijk behoorlijk optimistisch ingesteld is, te twijfelen. Een mens heeft toch bepaalde dingen nodig om naar uit te kijken. Deels zijn dat de ijkpunten, zoals jij die noemt. Maar ook een vakantie, of een kort bezoekje over de grens. Anders wordt het dagelijkste leven wel erg saai. En nu ik me dit realiseer, is me ook bewust, dat we dus nieuwe ijkpunten of uitstapjes moeten bedenken, die net zo veel positieve energie geven, maar wel mogelijk zijn. En welke…nu daar ben ik nog niet zo uit. Maar ik ga m’n best doen. Want zonder gaat niet. Succes!
LikeLike
Een vakantie had ik niet gepland maar ik hoop zeker wel wat uitstapjes te kunnen doen. Zoals je zegt heeft iedereen dingen nodig om naar uit te kijken en die energie geven.
LikeLike
Ja, toch wel herkenbaar. Geen Pasen met de familie, geen verjaardagsfeestje voor mijn neefje, … Ik hoop op enkele familie- en vriendenbezoekjes binnenkort, want we missen iedereen wel heel erg. Dat we niet op vakantie gaan, daar heb ik me al bij neergelegd, maar onze geliefden, die willen we niet te lang meer moeten missen!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat is het, die ijkpunten. Ik denk soms opeens: huh, het is al mei. Maar voor mijn gevoel is het niet eens Pasen geweest, of bijvoorbeeld Koningsdag. Dat zijn voor mij van die ijkpunten.
Ik hoop zó dat je je geliefden niet lang meer hoeft te missen.
LikeGeliked door 1 persoon
Nja ijkpunten zijn gewoon belangrijk. Ik krijg ook zo dat gevoel dat het maar blijft duren. Maar ik trek me ook op aan die kleine momenten binnen mijn gezin en ook dat er inderdaad nieuwe gewoontes en tradities ontstaan, zowel bij mezelf als als groep in maatschappij.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp het helemaal, maar zelf heb ik met tradities en jaarlijks terugkerende ijkpunten helemaal niets. Die mis ik dus niet. Waar ik wel naar uitkijk is wat meer afwisseling in mijn activiteiten. Dat mis ik dan weer wel.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja dat zou zeker wel fijn zijn!
LikeLike
Awel, dat is dus ook exact zoals ik het aanvoel. Het is niet zo dat je altijd maanden op voorhand uitkijkt naar die jaarlijkse quiz of een verjaardag van een vriend, ma
LikeLike
maar het zijn wel van die leuke momenten die elk jaar opnieuw terugkomen, naast de spontane dingen. En dit jaar valt dat allemaal weg en dan is toch maar een raar, leeg gevoel. Elke week is hetzelfde, elk weekend is hetzelfde… Er is alleen maar werk en thuiszijn precies. Dus toch graag terug wat ijkpunten :)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik snap je helemaal, ik moet hier ook vaak nadenken welke dag we zijn en dan nog meer over de hoeveelste van de maand we alweer zijn. Er worden ook steeds vaker dingen geschrapt, dus ik hoop dat er later dit jaar inderdaad terug enkele ijkpunten kunnen zijn :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik stel vast dat ik het net niet zo enorm op tradities moet hebben en dat het net basis van conflict is met mijn moeder “we moeten op Pasen daar zijn om dat uur om dit en dat te doen.” “we moeten die verjaardag dan vieren zo en zo”. Het voelt me enorm verplicht aan, vrijheden die me afgenomen worden door anderen hun verwachtingen. Mijn agenda gedicteerd door anderen. Natuurlijk moet je samenkomen en vieren maar doe dat eventueel 1 of 2 weken later of eens op een andere setting of zo.
Mijn ijkpunten zijn meer trips die ik met gezin maak, dingen die ik zelf plan en kies en waar ik naar uitkijk, maar daar mag variatie in zitten. Zelf kiezen, baas over agenda, dat gaf Corona me even terug.
LikeLike
Als er veel ijkpunten zijn die je niet zelf kan kiezen of in de hand hebt, kan ik me voorstellen dat het nu wel eens fijn is dat je ze kan skippen.
Wij hebben niet zo heel veel vaste tradities in de familie (bv nog geen verjaardagen van kleinkinderen die gevierd worden) waardoor degene die er wel zijn echt gekoesterd kunnen worden.
LikeLike