Lieze leeft

In het echt

startup-594090_1920

Toen er weken geleden werd gecommuniceerd door mijn baas dat we met z’n allen thuis gingen werken, was ik helemaal mee. We mochten dat voor heel deze crisis ook al, ik deed dat al eens en zag niet al te veel problemen. De nodige spullen gingen mee naar huis en ik richtte mijn bureau in (alleen jammer dat mijn bureaustoel niet in de koffer paste). Systemen als Teams, Skype en GoToWebinar gebruikten we al langer, dus met beperkt gesukkel lukte het ook wel om via die weg veel meer te doen dan waarvoor we die dingen vroeger al gebruikten.

Eerst waren er nog mensen die voorzichtig afwachtten en zeiden dat ze wel zouden wachten met een afspraak tot het weer kon, maar toen bleek dat dat niet gewoon een paar weken uitstel zou betekenen sprongen de meesten wel mee op de digitale kar. En ik vond dat ok. Show must go on en ondernemers begeleiden dat kan ik ook achter de computer. Of dat dacht ik toch. Want de laatste weken begon ik te merken dat ik toch niet meer zo gelukkig werd van mijn werk. Ik miste echt een stukje.

Want ik zag mensen wel op het scherm, maar zeker bij degenen die ik nog nooit in het echt had gezien, had ik vaak het gevoel zo toch minder van de persoon te leren kennen dan anders. En nu de dingen in groep ineens via Webinars gingen was er nog wel de kennisoverdracht, maar niet meer de informele momentjes in de pauze of de hele kleine drempel om voor of na nog snel eventjes een vraag te komen stellen. En zo ging veel verloren. Of dat gevoel had ik toch. Ik kon mijn startende ondernemers niet meer zo goed opvolgen als anders, want ik moest voor een veel officiëler systeem zorgen om die opvolging te doen. En zo voelde ik me niet alleen een beetje down van thuis te zitten, maar voelde ik me ook een minder goeie adviseur.

Sinds kort kunnen afspraken wel terug op kantoor. Het is daar echt perfect georganiseerd waardoor dat allemaal heel veilig kan. Dus sinds deze week werk ik weer af en toe daar en zag ik gisteren mijn eerste klant opnieuw in het echt, weliswaar van op veilige afstand. En dat heeft mij zo deugd gedaan (zelfs al was het een afspraak met een lastige boodschap). Ik merk ook dat veel van mijn klanten als ze de keuze krijgen toch liever terug langskomen als het kan. Is het omdat we het allemaal beu zijn van zoveel achter ons scherm te moeten zitten? Of is het de Kempense nuchterheid die er gerust in is dat het allemaal wel lukt zonder al te veel risico’s? Ik weet het niet. Maar ik leef in ieder geval terug op. Mijn job voelt weer leuker en ik ben de laatste dagen een pak productiever geweest dan veel andere dagen.

Thuiswerken de norm maken hoeft voor mij dus helemaal niet. Al besef ik wel dat ik op dat gebied al heel verwend was, want bij ons kon het gewoon al als we wilden. En ik wil zeker de digitale weg niet de rug toekeren. Een vergadering van een uurtje of 2 in Brussel en daarvoor 4 uur in de auto kruipen hoeft echt niet meer, dat kan perfect via de computer. Maar volledig als digitale coach aan de slag gaan, dat moeten ze van mij niet vragen. Daarvoor ben ik veel te graag onder de mensen, in het echt dan, niet in een vakje op het scherm.

11 gedachten over “In het echt”

  1. Ik snap wel dat mensen je liever zonder scherm spreken. Hoe fijn ook dat we de afgelopen tijd contact konden houden via digitale wegen, vind ik het echt iets anders dan écht contact. Fijn dat je hierdoor ook weer wat meer plezier hebt in je werk.

    Geliked door 1 persoon

  2. Fijn voor jou :-) Ik heb ook collega’s die ernaar snakten en sinds deze week weer naar kantoor gaan. Maar ik ben ook blij dat ik niet verplicht wordt en thuis mag blijven verder werken voltijds. Want met een kind dat niet meer naar school mag en het feit dat ik het openbaar moet gebruiken om op mijn werk te raken, doe ik het dus liever niet. Al mis ik het sociaal contact ook wel…

    Like

    1. Hier ook volledig vrije keuze hoor. Bij de collega’s met kindjes is het wat verdeeld, sommigen zijn blij als ze eens een dagje naar kantoor kunnen vluchten, maar dan moet er wel een andere ouder thuis zijn of opvang mogelijk zijn natuurlijk.

      Like

      1. Ik ben wel fan van het concept waarbij er voor iedereen ruimte is om te doen waar die zich goed bij voelt en voor flexibiliteit :-) Fijn als mensen die willen, veilig kunnen naar kantoor komen en mensen die het liever niet doen, zo weinig mogelijk verplicht worden.

        Geliked door 1 persoon

  3. Ik hoop ook dat er in de toekomst een zinvolle mix tussen thuis- en op-kantoor- werken komt. Dat daardoor meer efficientie komt, meer tijd voor jezelf (omdat reistijden wegvallen) en geen overbodige reizen meer (zou goed voor de verkeersoverlast en milieu zijn). Ben benieuwd wie er aan het einde van profiteren en wie de verliezers zijn. Een persoonlijk contact blijft voor veel banen een belangrijk element. Ook kom je nu niet bij toeval iemand bij het koffie drinken tegen, waar je even een praatje mee kunt maken. Dus een goed mix is gevraagd.

    Geliked door 1 persoon

  4. Snap ik helemaal! Ik werkte hiervoor ook al een dag in de week van thuis uit en zou dat gerust twee dagen in de week kunnen en willen doen. Maar elke dag, daar bedank ik precies toch ook voor.

    Geliked door 1 persoon

  5. Ik ben eigenlijk online coach dus voordien had ik ook regelmatig thuiswerk en zag ik nooit klanten, alles ging online. Maar ik zat dan wel af en toe op kantoor. Ik mis het eigenlijk niet zo hard (mede omdat het toch ook wel langschapsbureaus zijn). Ik heb wel geïnvesteerd in een goede, ergonomische bureaustoel ook, dat is echt wel een aanrader als je veel thuis werkt.

    Geliked door 1 persoon

  6. Ik ben ook niet degene die hoopt dat thuiswerken het nieuwe normaal wordt. Ik kan zeker genieten van thuiswerken en vindt het een must om als optie te hebben. Maar dat direct contact met klanten en collega’s om zo een project beter te maken kan een skypecall toch niet vervangen. Ik kijk er al naar uit om ooit weer op kantoor klanten te ontvangen. Fijn dat jij alweer naar kantoor kan soms!

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie