Bovenstaande uitspraak is er voor mij vaak boenk op. Veel dagen lijken lang te duren en toch vliegen de jaren voorbij. En ook al ben ik iemand die graag een zekere mate van voorspelbaarheid zou willen in het leven, toch blijkt elke keer maar weer dat het leven vaak helemaal niet voorspelbaar is. Zelfs niet als je ouder wordt. Want ook dan kan er nog heel veel veranderen op een jaar of 5 (ook zonder Corona ja).
Ons gezin zag er bijvoorbeeld heel anders uit in 2016. Mijn zus en ik waren allebei vrijgezel, ik na een korte relatie, zij na een lange. Ondertussen hebben we allebei onze match gevonden en is zij zelfs al getrouwd met die van haar. Helemaal gegund natuurlijk hoor, al had ik misschien toen wel gehoopt dat ik daar eerst mee zou zijn.
Ik begon toen ook nog maar net ietwat comfortabel te zijn met dingen alleen te doen. Ik had altijd het gevoel dat het raar was om een uitstapje of zo alleen te doen, dat mensen toch een beetje zouden kijken. Maar zo zit je natuurlijk veel thuis en mis je dingen die je wel zou willen doen. Al ging dat stap voor stap. 5 jaar geleden was het nog gewoon een uitstapje naar Antwerpen voor een paar uur dat ik alleen deed. Daarna ging ik alleen 2 dagen naar Londen, wat leuk was maar ook behoorlijk confronterend. Om nog wat later een paar dagen Lyon te doen en daar van te kunnen genieten.
Ook bepaalde hobby’s ging ik alleen doen. Ik volgde avondschool klussen, iets wat veel mensen verrassend vonden. Ik ging aerobics doen toen ik niet direct iemand vond om mee te gaan. En ik bleef paardrijden, zelfs toen de vriendinnen waar ik dat samen mee deed wegvielen. Destijds vond ik het denk ik nog veel belangrijker om met dingen bezig te zijn waar ik ofwel iets samen deed ofwel mensen wilde leren kennen. Nu durf ik al sneller dingen doen omdat ik ze gewoon echt leuk vind, ook al is het alleen.
En als je niet zo gericht bent op contacten leggen, ontstaan er soms net mooie ontmoetingen. In 2016 deed ik voor het eerst een blogmeeting mee en ook al is het ondertussen even geleden sinds we dat nog eens hebben kunnen herhalen, blijft het leuk om de gezichten achter een blog te leren kennen en om ervaringen te kunnen uitwisselen over een hobby die je vaak toch alleen doet.
Had ik gedacht dat ik alleen zou gebouwd hebben? Ik weet het niet. Het was toen zeker al een droom, maar ik weet niet of ik het toen aandurfde om er alleen aan te beginnen. De droom was toen nog veel meer om dat samen met een partner te kunnen doen. En uiteindelijk is die droom ook zowat uitgekomen, ik heb gewoon de eerste stap moeten zetten om er al aan te beginnen en toen kwam de rest ‘vanzelf’.
Dat klinkt nu wel heel erg eenzaam en alleen allemaal, maar die boodschap wou ik zeker niet brengen. Want gelukkig liepen er in die 5 jaar ook mensen mee op mijn pad. Als ik nu terugkijk naar foto’s van toen dan zijn er mensen die ik uit het oog ben verloren waarvan ik het niet direct verwacht had, maar er zijn ook mensen die ik de laatste jaren veel beter heb leren kennen. En er zijn de stamgasten die er gewoon nog altijd zijn. Misschien is het grootste verschil wel dat ik er op kan vertrouwen dat er altijd mensen en dingen zijn om op terug te vallen en dat het ok is dat ik nu nog niet helemaal weet wie en wat dat allemaal zullen zijn over 5 jaar.
levelieze.com 
Wat een lieve en leuke blogpost.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel leuk om te lezen. Ik had vijf jaar geleden waarschijnlijk niet goed ingeschat waar ik zou werken of in welke opstelling. En toen was ik ook nog erg bezig met te tobben over kinderen. Dat er nu zoveel rust is op dat vlak, dat zou ik toen niet durven hopen hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind niet dat het eenzaam klinkt! Het klinkt eigenlijk net heel fijn en bijzonder. Ook leuk natuurlijk dat je het nu allemaal kan delen met iemand :)
Vijf jaar geleden had ik zeker niet kunnen denken dat ik hier zou staan maar waar dan wel, geen idee, haha.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi dit, ik denk dat je trots mag zijn over die afgelopen 5 jaar hoor :) Deze kwam trouwens wel even binnen: “En als je niet zo gericht bent op contacten leggen, ontstaan er soms net mooie ontmoetingen.”
Dat heb ik de laatste tijd ook vaak meegemaakt. Soms ontstaan er van die contacten uit de meest doodgewone dingen, en dan blijkt wel eens heel snel dat ge met twee op hetzelfde niveau zijt. Ik vind dat zalige ervaringen :)
5 jaar geleden had ik mezelf de dag van vandaag absoluut niet kunnen voorspellen. M’n leven werd op z’n kop gezet na m’n burnout, ik ben nu een pad aan’t bewandelen dat ik vroeger nooit voor mogelijk hield.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vond dit zo’n leuke blogpost dat ik er zelf ook een stukje over heb geschreven. Want ik denk de laatste tijd zoveel na over mijn leven en hoe het is veranderd en wellicht nog zal veranderen, dat dit het duwtje in de rug was dat ik nodig had om die gedachten even op een rijtje te kunnen zetten. Het komt er in de komende weken zeker aan!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben benieuwd 😄
LikeLike