Ik heb al bij een aantal bloggers en podcasters dingen gelezen en gehoord over hoe Corona hun leven heeft veranderd. En daardoor ben ik er voor mezelf ook eens over beginnen nadenken. Al was mijn conclusie eigenlijk al redelijk snel dat ik niet het gevoel heb dat Corona zo’n grote impact heeft gehad op hoe ik mijn leven leef.
Ja, mijn leven is het afgelopen half jaar heel hard veranderd (nieuw huis, nieuwe relatie) maar dat zijn dingen die los staan van Covid. En ja, ik moet mijn leven wat anders inrichten als het aankomt op mijn eigen grenzen leren respecteren. Maar dat proces was al zo lang in gang gezet, dat ik daar ook Corona niet de schuld of de verdienste van kan geven. Ik kreeg door het thuiswerken ook geen existentiële crisis over of ik mijn job nog wel tof vond. Ik werd er net in bevestigd dat ik mijn werk nog altijd heel graag doe en vooral ook heel graag tussen mijn collega’s zit en mensen kan ontvangen.
Ik denk dat ik ook altijd een beetje gespaard ben gebleven van te veel sociale verplichtingen. Ik heb geen grote familie waar ik constant naartoe moet, geen 15 hobby’s waar ik naartoe moet rijden en niet meer de nood om elk weekend op stap te gaan. Soms zou ik zelfs willen dat de sociale kalender net wat voller zit.
Ik denk niet dat ik iemand ben die lijd aan FOMO (of toch niet voor heel veel dingen) dus dat helpt ongetwijfeld.
Al is er misschien wel 1 ding waarvan ik wel echt merk dat het veranderd is. Niet zozeer bij mezelf persoonlijk, maar in de maatschappij rond mij. Want hoe jammer is het dat Corona niet alleen gezorgd heeft voor veel doden en zieken, maar vooral voor een grote polarisering. En omdat we met z’n allen amper mochten buiten komen en achter ons scherm moesten kruipen (waar mensen ineens een veel grotere mond hebben dan in het echt) moet je het maar doen met heel veel ongenuanceerde meningen langs alle kanten. Ik vrees dat we er niet meer echt vanaf gaan geraken, al is dat zeker wel een stukje dat ik graag zou terugdraaien. Niet dat er voor Corona nog geen polarisering was, maar het lijkt me toch alleen maar erger geworden. En dat hoefde nu echt niet hoor.
levelieze.com 
Mooi om te lezen. Over die polarisering maak ik me ook wel echt zorgen. Ik blijf me erover verbazen wat mensen allemaal maar ongenuanceerd ‘roepen’ online. En het probleem is dat ik vrees dat dat niet zo snel meer minder zal worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vrees er ook voor…
LikeLike
Wat een geluk dat jouw leven nauwelijks heeft geleden onder corona! Ik heb minder mazzel: door een paar wetswijzigingen die tijdens corona zijn ingegaan zal ik nooit meer dan het minimumloon verdienen. Alles wat ik meer verdien, moet ik inleveren. Dus je hebt echt mega-mazzel wat dat betreft.
LikeLike
Wow seg, wat ingrijpend. Geen idee of dat in Vlaanderen ook zo is, al weet ik wel dat er hier ook regels zijn waardoor ze mensen eigenlijk benadelen als ze hard willen werken, te gek voor woorden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, het is van de zotte. En de politieke situatie (demissionair kabinet) helpt ook niet mee. Ik hoop echt dat ik een uitzondering ben, maar ik vrees het ergste…
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind dat alles nu precies nog sneller en harder moet gaan. En de maatschappij wordt ook ruwer en harder, alles wordt duurder, de lontjes zijn korter. Iedereen had gehoopt dat Corona ons wat zou doen vertragen en milder worden maar het tegenovergestelde is waar.
LikeLike
Ja dat is het he, ik heb niet het gevoel dat er bij mij veel is veranderd, maar dat de maatschappij op zich wel hard veranderd is.
LikeLike
Hier zijn er wel een paar dingen veranderd, zoals mijn kijk op veel dingen, maar net als bij denk ik dat dat proces wel al vroeger in gang was gezet dan corona. Jammer genoeg moet ik me aansluiten bij wat Samaja zegt: alles moet harder & sneller gaan, er is geen tijd meer om te vertragen. Iedereen geeft ook maar ongezouten zijn mening zonder rekening te houden met een ander. Het is niet de maatschappij waar ik op hoopte om eerlijk te zijn :(
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb nog niet echt het gevoel dat ik veel veranderd ben, maar de wereld rondom ons natuurlijk wel. En dus veranderen wij ook mee denk ik dan? Die verzuring, ik kan er ook niet goed tegen eigenlijk.
LikeGeliked door 1 persoon
Hier is wel het één en ander veranderd. Vooral dan op werkgebied. Het is zowel bij mij als bij de vriendin enorm druk. Bij mij niet zozeer door de job zelf maar wel door personeelstekort bij mijn werkgever. Het thuiswerk van de vriendin heeft dan weer gezorgd dat de dochter niet meer naar de naschoolse opvang moet en er daar dus meer tijd aan kan besteed worden.
Qua samenleving merk ik vooral veel verzuring op. Mensen kunnen niets meer verdragen precies. Het is allemaal de schuld van een ander, maar nooit van zichzelf. Terwijl je, in mijn ogen, er nu wel moet zijn voor de andere. Misschien niet direct fysiek, maar wel mentaal kunnen mensen steun gebruiken. Hopelijk wordt die verzuring geen blijvend iets en kunnen we binnenkort terug met meer mensen met een lach op hun gezicht zien.
LikeGeliked door 1 persoon
Personeelstekort is gelukkig bij ons geen issue, maar ik hoor het van heel veel sectoren dat het daar wel echt een probleem is.
LikeLike
Bij ons momenteel nog 14 vacatures die moeten ingevuld worden enkel op mijn werk plaats. Iedereen die kan draait overuren bij de vleet
LikeGeliked door 1 persoon
ik denk dat ik in alle eerlijkheid ook zelf gepolariseerd ben terwijl ik er vroeger prat op ging vrij genuanceerd te zijn. En ik vind polarisatie echt een geweldig risico in de maatschappij met mogelijk verstrekkende nefaste gevolgen. Maar alle debatten zijn zo verzuurd dat ik er me snel voor afsluit en wellicht anderen snel label als “oh nee, die zit ook aan de dark side”. (‘k probeer wel mijn mening net omwille van die polarisatie niet echt online te ventileren… maar ik merk wel dat mijn mening veel categorieker is geworden).
LikeLike
Ik denk dat de kans groot is dat dat bij mij ook onbewust zo is. Nog niet bij stilgestaan eigenlijk, maar wel goed om het eens aan te halen.
LikeLike