Alsof ik vorige week met al die feestjes en de citytrip nog niet genoeg had gegeten, stond zondag nog een etentje op de planning. Er moest immers nog Pasen gevierd worden met mijn peter. Omdat het zo’n mooi weer was, gingen we te voet naar het restaurant en konden dus ondertussen wat door de straten van Hasselt flaneren.

En ook maandag bleef in het teken van eten. Iemand die ik begeleid op het werk wil een bakkerij starten en als compensatie voor het te laat doorsturen van iets, had ze een hele doos cupcakes bij, mooi met ons logo er op en al. Heel mooi en uiteraard ook lekker.

Ik deed er bijna een maand over, maar dinsdag kreeg ik eindelijk het boek van Ken Follet uit gelezen. Dat is altijd een worsteling in het begin, omdat er zoveel personages te ontdekken zijn. Maar tegen het einde toe wil je dan zo graag gewoon verder lezen dat ik dinsdag alles aan de kant liet liggen en las. Ik vond wel de vorige boeken uit deze triologie beter, maar het blijft nog wel de moeite.

En toen werd het ineens 30 graden woensdag. Leuk leuk, ware het niet dat ik heel de dag en ook ’s avonds moest werken. Gelukkig is er aan ons kantoor wel een terras en kon ik dus 2 keer even buiten gaan zitten om te eten en toch profiteren van het zonnetje. Want toen ik om 22u naar huis reed, was dat al weg natuurlijk.

Ook donderdagavond moest ik werken dus weer geen tijd voor een terrasje, maar ik kreeg wel een heel interessant ondernemersverhaal in ruil. We hadden namelijk iemand uitgenodigd om startende zelfstandigen te inspireren en dat deed hij zeker. Ik steek er ook nog elke keer iets van op.

Een kleine familiereünie, die hadden we toevallig vrijdag. Ik ging nog snel naar de supermarkt iets halen en daar stonden mijn neef en nicht stickers te verkopen voor het Rode Kruis. En toen ik met hen stond te praten, kwam ook mijn zus daar nog binnen. Wel grappig maar eigenlijk we leuk, zo’n spontane babbel.

De laatste tijd was paardrijden niet meer zo leuk, het was vaak vechten met mijn paardje om haar te laten rijden zoals ik wil. Dus zaterdag gooide ik het roer eens om en koos een ander. Dan kon ik eens zien of het aan mij lag of aan haar. Wat een verschil. Ik kon nog eens ontspannen rijden en we konden dan ook nog eens buiten, dus dat was helemaal zalig. Nu even terug wat vertrouwen opdoen en dan kan ik terug wisselen als ik wil.