Ik heb niet zo veel geblogd dit jaar. En ik ga hier ook niet plechtig beloven dat ik er weer super veel ga zijn het komende jaar, want dat zijn goeie voornemens die dan toch alleen maar mislukken. Maar ik blijf wel de traditie volgen van terug te kijken op het jaar.
Doorgaan met lezen “Afgeteld naar 2023”Categorie: Lieze leeft
Uit z’n rol

Het is wat, om bij te kunnen houden wat er allemaal in onze maatschappij gebeurt op gebied van jezelf mogen zijn (nee, ik ga niet het woord woke gebruiken). Ik voel me nog niet oud genoeg om mijn leeftijd als excuus te gebruiken dat ik niet meer altijd mee ben, maar soms wordt het toch moeilijk om het allemaal te blijven volgen.
Doorgaan met lezen “Uit z’n rol”Achtervolgd door ongeluk
Er zijn heel wat geluksmomentjes in het leven. En ik probeer er tijd voor te maken om die ook echt te zien. Maar soms zijn er ook gewoon ongeluksmomentjes. Van die momenten waarop je enkel kan denken: k*t! Dit zijn er zo een paar van mij:
Doorgaan met lezen “Achtervolgd door ongeluk”Zelfzorg in de kleerkast
Ik ben het afgelopen jaar behoorlijk wat bijgekomen. Ik ben er niet blij mee, maar op dit moment is het wat het is. Het is nu eenmaal een feit dat als je slecht slaapt, je gewicht daardoor kan beïnvloed worden. Ik ben dan ook nog eens zo iemand die naar suiker grijpt op momenten dat ik weinig energie heb, om eventjes een opkikker te krijgen. En ik geloof ergens ook wel in een soort van traumakilo’s, dat je lijf soms letterlijk een schild creëert om je af te schermen van andere dingen.
Doorgaan met lezen “Zelfzorg in de kleerkast”Oog op de finish

Some people love finishing, and some people love opening – both literally and figuratively. Zo staat het zwart op wit in het boek Better than before van Gretchen Rubin. Hier in huis is er duidelijk 1 van elk en de finisher van de 2, dat ben ik!
Doorgaan met lezen “Oog op de finish”Ook tradities groeien mee

Mijn vriend merkte tijdens de jaarlijkse kermis hier op dat wij heel wat tradities hebben: er worden door papa bloemetjes gekocht op de jaarmarkt voor mama, ik moet met het kleinste vriendinnetje in de Inktvis, we eten zaterdagmiddag biefstuk met friet met heel de familie, ’s avonds op de kermis wordt er liefst nog een pita gegeten en er worden minstens 1 keer tijdens de kermis smoutebollen gesnoept.
Doorgaan met lezen “Ook tradities groeien mee”Hier tekenen

Eigenlijk is het dat toch vreemd, hoeveel belang we in onze maatschappij kunnen hechten aan een kribbel. Want zo zien de meeste handtekeningen er toch uit he, als een kribbel.
Doorgaan met lezen “Hier tekenen”De unsuccessful adulting tag
Ik had nog een tagje in mijn concepten staan, dus nu ik terug aan het bloggen ben geslagen, gooi ik hem er ook maar gewoon even tussen. Ik hield deze bij van Samaja, maar werd al voorgegaan door een hoop andere bloggers.
Doorgaan met lezen “De unsuccessful adulting tag“Hoe is’t nog?
Dat is lang geleden he. Ik ben even gaan spieken en het is bijna op de kop 4 maanden. Hoe dat komt? Gewoon, het kwam er niet van om hier nog te schrijven. Niks speciaals aan de hand of zo, gewoon het leven. En ook al had ik al lang het idee dat ik hier weer boven water wou komen, het heeft nog weken geduurd tot nu.
Doorgaan met lezen “Hoe is’t nog?”Heb jij dat ook?

Soms zijn er dingen bij mezelf waar ik normaal nooit bij stilsta, maar dan opeens begin ik daar over na te denken. En dan vraag ik me vooral af of ik daar dan alleen in ben of dat ik toch niet zo abnormaal ben als het misschien lijkt.
Dus, heb jij dat ook?
Doorgaan met lezen “Heb jij dat ook?”