Vorige week vertelde ik hier nog dat ik een beetje aan het crashen was. Er zat te veel in mijn hoofd en ik kon maar hopen dat de zorgen wat zouden wegwaaien. Het ging allemaal niet zo goed en deze week liet mijn lijf dat ook nog eens heel duidelijk weten. En zo belandde ik donderdag ineens in het ziekenhuis. Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #182”
Het gaat moeilijk. En ik voel me op de één of andere manier alleen staan. Al weet ik niet of ik me alleen voel omdat ik het moeilijk heb of dat het moeilijk is omdat ik me alleen voel. Het zal wel gewoon een vicieuze cirkel zijn. Mijn hoofd zit zo vol gedachten, twijfels en zorgen dat ik ver sta van iedereen, inclusief mezelf. Doorgaan met lezen “Connectie verbroken”
Je excuseren en excuses maken zijn 2 heel andere dingen. En tegenwoordig heb ik de indruk dat mensen vooral nog heel goed zijn in het tweede, maar het eerste wel eens uit het oog verliezen. Terwijl je oprecht excuseren voor iets vaak veel meer waarde heeft. Doorgaan met lezen “De paraplu mag ook eens dicht”
Het was niet zo’n beste week. Slaapgebrek, een paar ambetante gevalletjes en dan ineens nog een fout die voor een financiële tegenvaller zorgt en dan crasht een mens. Typisch een geval van de druppel die de emmer doet overlopen en die me zoveel energie koste dat alleen een paar flinke huilbuien het resultaat konden zijn. Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #181”
5 jaar geleden kwam mijn eerste blogpost online. Enerzijds lijkt het nog helemaal niet zo lang dat ik hier bezig ben en anderzijds lijkt wat ik toen heb geschreven al eeuwen geleden en ben ik er veel van vergeten. Ik maakte overlaatst al eens een overzichtje van wat er in mijn leven allemaal gebeurde en veranderde de laatste 10 jaar, maar voor deze verjaardag doe ik graag ook nog even een blog throwback. De inspiratie haalde ik bij Saskia, die al heel wat meer blogjaren op de teller heeft staan.
Ik ging 2 keer naar de voorstelling ‘Aangenaam, ik ben Ish’ van mijn persoonlijke held Ish Ait Hamou. De eerste keer was dat niet heel doordacht. Ik vind Ish een fantastische verteller en wou graag horen wat hij te zeggen had dus ik bestelde kaarten. Wat een impact had die avond, een mens kan niet anders dan stil worden van zijn woorden. Net omdat er in zijn voorstelling zo veel zat dat hard binnenkwam, wilde ik nog eens gaan luisteren. Omdat ik wou dat het nog meer kan binnen komen. En ik wou het nog eens horen om het nooit meer te vergeten. De tweede keer ging ik dan ook veel bewuster. Doorgaan met lezen “Het moois dat we delen”
Je doet zo je best om je leven op te bouwen, maar toch, je zit daar nog altijd alleen, in die zetel. Gewoon gaan werken, thuiskomen. Stelt dat je leven voor? Dat vraag je je af. De vragen zijn hetzelfde als je jonger bent, maar als je veertig bent zijn de antwoorden nog harder.
Die laatste zin, uit het programma Eenzaam dat onlangs op Canvas liep, vat helemaal samen hoe het voelt om als dertigplusser alleen te zijn. Doorgaan met lezen “Telkens dezelfde vraag”
Een week die bol stond van de kleine gelukskes, want dat zijn de beste.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #180”
Er mag hier wel eens een klein tussendoortje passeren. En het lijstje dat ik zag bij Boston Baby is zo’n leuk tussendoortje. Wie weet kom je toch nog weer iets nieuws over mij te weten. Doorgaan met lezen “De regel van 3”
Er wordt veel gezegd en geschreven over hoe tegenwoordig overal wordt voorgehouden dat het leven maakbaar zou zijn. Dat je alles in eigen handen kan nemen en je eigen geluk kan creëren. Maar tegelijkertijd lees je ook dat je het leven niet onder controle hebt, dat je niet in de hand hebt wat het leven op je pad gooit en dat je dus die controle en verwachtingen beter kan loslaten om tevreden te zijn. Is dat dan niet een beetje tegenstrijdig? Doorgaan met lezen “In eigen handen?”
