Het eerste topic van de najaarschallenge is niet enkel energie maar ook positiviteit. Die probeer ik sowieso al wel te zien en ze zit ook vervat in mijn kleine en grote gelukskes in mijn weekoverzichten. Maar voor deze blogchallenge wilde ik mezelf nog wat meer uitdagen en in navolging van Suus die sinds Corona dagelijks 3 goeie dingen deelt, wou ik dat ook wel eens een weekje doen.
Doorgaan met lezen “3 goeie dingen”
Ik kan bijna niet geloven dat het al juni is. Gelukkig brengt juni het vooruitzicht van de zomer en van meer mogelijkheden in vergelijking met de voorbije maanden. Na het nieuws van woensdag begin ik al te dromen van iets gaan drinken met mijn vriendinnen, hopelijk komt dat er ook snel van. Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #197”
Het was een rare week. Er kwam niks uit mijn pen (allee, toetsenbord) gevloeid, ook al zat er veel in mijn hoofd. Vaak helpt schrijven me om dingen op een rijtje te zetten, maar nu krijg ik het er niet zo goed uit. Of toch niet om hier te zetten, want er zijn wat dingen bij die misschien verkeerd kunne worden opgevat. Dus laat ik het (voorlopig) maar.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #196”
Ik ging bijna zeggen dat ik deze week amper heb gemerkt dat Corona rondwaart in de wereld, maar dat is niet helemaal waar. Want ook al kon ik voor een aantal dingen veel meer terug naar normaal, het is natuurlijk een nieuw normaal. Maar eentje waar ik mee kan leven als dat betekent dat ik terug wat meer kan buiten komen en mensen zien. Voor mij was het alvast een topweek.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #195”
Op een rare manier voelde het deze week toch weer net iets normaler. Ik moest op een paar plekken zijn dus ik kwam een paar keer uit mijn kot, wat natuurlijk al dadelijk voor wat meer afwisseling zorgt in de week.
Deze week maar weer eens een lijstje van ergernissen, maar vooral ook gelukskes. Vorige week was een hele zware, ik was behoorlijk gecrasht maar deze week ging gelukkig een pak beter. Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #193”
Na 6 weken leefde ik een beetje op hoop, maar het overheersende gevoel na vrijdag was vooral verslagenheid. De persconferentie was echt een draak van een vertoning en slaagde er in mijn ogen vooral in om mensen te deprimeren. Op professioneel gebied ben ik uiteraard blij dat ze de economie terug op gang gaan trekken, maar op persoonlijk vlak was het toch een klap. Er werd aangekondigd dat we gingen horen hoe de versoepeling zou verlopen en op 1 of andere manier zijn ze er in geslaagd om het te doen voelen als een verzwaring, of ligt dat aan mij?
Ik had het deze week toch weer wat lastiger dan daarvoor. Ik zat voor Corona al met een aantal dingen te worstelen en die zijn door deze crisis natuurlijk niet zomaar verdwenen dus die kwamen weer wat meer de kop opsteken. En dan zit ik na te denken over de toekomst, zou enigzins actie willen ondernemen maar de situatie laat dat niet toe en daar word ik dan wat ambetant van. Wat niet wegneemt dat ik geen aandacht meer probeer te hebben voor wat wel goed gaat. Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #190”
Door altijd thuis te zijn ben ik helemaal mijn besef van dagen kwijt. En dan is het ineens weekend en zelfs Pasen zonder dat je het weet. Ik hou het hier voorlopig maar gewoon bij een lijstje van kleine gelukskes.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #189”
Het begint al een beetje normaal te voelen dat de situatie is wat ze is, de weken gaan nog altijd redelijk snel voorbij. Tegelijkertijd hoop ik dat het zo snel mogelijk over is natuurlijk, want er zijn ook heel veel dingen die terug mogen zijn als in de goede oude tijd. Ik mis uiteraard heel wat mensen en dingen, maar er blijven gelukkig ook nog altijd mooie momenten over.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #188”
