Als je midden in de storm (of misschien eerder in de put zit), dan hou je niet zo van clichés. Of toch niet van degenen die je willen sussen dat het allemaal wel goed komt. Maar ooit komt er dan een moment dat de put minder diep is en dat je beseft dat die clichés er zijn met een reden. Omdat ze een kern van waarheid bevatten. En dat alles wat je toen niet wilde horen misschien toch wel klopt.
Doorgaan met lezen “Weg met dat lijstje”
Er wordt veel gezegd en geschreven over hoe tegenwoordig overal wordt voorgehouden dat het leven maakbaar zou zijn. Dat je alles in eigen handen kan nemen en je eigen geluk kan creëren. Maar tegelijkertijd lees je ook dat je het leven niet onder controle hebt, dat je niet in de hand hebt wat het leven op je pad gooit en dat je dus die controle en verwachtingen beter kan loslaten om tevreden te zijn. Is dat dan niet een beetje tegenstrijdig? Doorgaan met lezen “In eigen handen?”
Ik heb me nooit echt gemengd in de discussie dat alleenstaanden vaak meer moeten betalen dan gezinnen. Omdat ze een toeslag moeten betalen voor veel vakanties. Of omdat bepaalde kortingen of subsidies zijn per gezinslid worden berekend en je dus minder krijgt als je maar alleen bent. En het licht schijnt natuurlijk altijd maar voor mij alleen, maar kost evenveel als dat het voor 5 zou branden. Zelfs eten is duurder, want kleinere verpakkingen kosten meer en als ik een maaltijdbox wil bestellen bij een bepaalde supermarkt dan betaal ik 40 euro voor 3 maaltijden voor 2 en 35 euro voor diezelfde 3 maaltijden voor mij alleen. Doorgaan met lezen “Single zijn is duur”
Een date een kans geven. Hoe doe je dat? Door hem veel te laten zeggen? Veel te laten vragen? Er verschillende keren mee afspreken? Goed te luisteren naar wat hij zegt? Goed te kijken naar wat hij doet? Gewoon een open geest te hebben als je hem ontmoet? Of nog iets heel anders? Doorgaan met lezen “Daten met een kater”
Ik genoot nog van een weekje thuis. Eentje waarin ik nog heel veel wilde doen, maar uiteindelijk ook gewoon profiteerde van het feit dat ik nu nog tijd had om wat klusjes af te maken en gewoon niks doen.
Doorgaan met lezen “Lieze checkt in #156”
Soms bekijk ik mijn eigen leven wel eens als de business plannen die ik begeleid in mijn job. Eén van de belangrijkste dingen waar ik altijd op hamer is dat in zo’n business plan moet worden aangetoond dat er marktpotentieel is, dat er dus iemand op het ondernemersidee zit te wachten. En nu ik mezelf de laatste tijd weer net iets actiever op de datingmarkt begeef, heb ik precies de indruk dat er voor mij geen marktpotentieel te vinden is. Doorgaan met lezen “Geen marktpotentieel”
Ik weet niet wat er in de lucht hangt, maar het lijkt wel of iedereen rond mij er de laatste weken voor wil zorgen dat ik van ’t straat geraak. Ik word gewezen op datingevents, krijg berichtjes over nieuwe datingprogramma’s op tv en iemand vroeg om me te mogen koppelen. Het date-leven van een vrijgezel blijft toch aantrekkingskracht uitoefenen op mensen die wel een relatie hebben. Doorgaan met lezen “Doe de date”
Toen ik overlaatst zei dat ik wel open stond voor wat uitdagingen tijdens 40 dagen bloggen, kwam een vriendin af met de opdracht van elke dag te Tinderen (een uur aan een stuk zei ze zelfs). Ik heb de voorbije jaren al verschillende keren een profiel op Tinder gehad, maar vaak was ik het na een tijdje weer beu of was ik toch behoorlijk teleurgesteld en dan gaf ik het weer op. Nog niet zo lang geleden gaf ik het toch nog eens een kans, dus eigenlijk was ik al aan mijn opdracht begonnen. Al ben ik het Tinderen al weer een beetje beu en steek ik er echt niet al te veel tijd in. Doorgaan met lezen “Liefde in tijden van Tinder”
Vorige week lazen jullie al deel 1 van de volwassen-tag, gebaseerd op de vragen van Laetitia van MissDeadline. Toen ging het over hele praktische zaken. Vandaag zijn we toe aan deel 2, over sociaal leven en werk. Doorgaan met lezen “Volwassen-tag deel 2”
levelieze.com 