De plek waar ik mijn plaats vind.
Soms bekijk ik mijn eigen leven wel eens als de business plannen die ik begeleid in mijn job. Eén van de belangrijkste dingen waar ik altijd op hamer is dat in zo’n business plan moet worden aangetoond dat er marktpotentieel is, dat er dus iemand op het ondernemersidee zit te wachten. En nu ik mezelf de laatste tijd weer net iets actiever op de datingmarkt begeef, heb ik precies de indruk dat er voor mij geen marktpotentieel te vinden is. Doorgaan met lezen “Geen marktpotentieel”
Dat de 3 meisjes van K3 allemaal een andere haarkleur hebben is niet toevallig. Het begon met een grapje om de Belgische vlag te hebben bij de 3 meisjes maar toen ze op zoek gingen naar nieuwe meisjes wilden ze hete ook absoluut houden zodat elk kindje zich wat kan herkennen in één van de meisjes omdat ze dezelfde haarkleur hebben (is dan maar een heel klein aspectje van onze multiculturele samenleving, maar dat is een andere discussie). Doorgaan met lezen “Rolmodel”
Mensen met een chronische ziekte gebruiken wel eens de lepeltheorie om uit te leggen hoe ze zich voelen. Dat ze aan het begin van de dag of de week heel goed moeten afwegen wat ze wel en niet doen omdat er maar energie is voor een klein stukje van de dingen die je zou willen doen. Dat ze weten dat als ze naar een feestje gaan, ze dat de komende dagen moeten bekopen met een paar dagen totaal uitgeput in bed bijvoorbeeld. En nu wil ik totaal niet doen alsof ik begrijp hoe het is om chronisch ziek te zijn, maar aan die lepeltheorie moest ik de afgelopen dagen wel denken. Doorgaan met lezen “Lepeltje hier, lepeltje daar”
Er was een tijd dat ik heel actief was in het verenigingsleven. Het begon eigenlijk zelfs vroeger al op school, toen ik in de leerlingenraad zat. Daarna kwam de jaarraad op de universiteit en nog later werd ik voorzitster van een vrouwenvereniging. Als ze mensen nodig hebben om te komen helpen met iets, dan zeg ik meestal met veel plezier ja. Je zou mij dus kunnen zien als een geëngageerde dame. Doorgaan met lezen “Tussen 2 valkuilen”
Is het mogelijk dat je als mens nog veranderd? Echt de beste versie van jezelf wordt zonder nog last te hebben van bagage uit het verleden? Dat de ontwikkelingspunten in je leven effectief ontwikkeld zijn? De scherpe kantjes van je karakter geveild worden? Doorgaan met lezen “Kan een mens veranderen?”
5 jaar scheelden mijn ouders in leeftijd. Dat betekende niet heel veel want het is iets heel banaals, maar het zorgde er wel voor dat ze hun ‘speciale’ verjaardagen telkens in hetzelfde jaar vierden. Zeker bij 60 en 65, en dan bij 65 en 70 was er groot feest. Dit jaar zou het 70 en 75 moeten geweest zijn, maar het was alleen nog de 75e verjaardag van papa die we vierden. Heel kleintjes maar, want nu hij het alleen moest vieren vond hij dat het nooit meer echt groot feest zou zijn. Het voelde onvolledig. Doorgaan met lezen “Onvolledig”
Dat we een apenland zijn, dat hoor je wel eens zeggen. Mensen bedoelen dan dat we een onderontwikkeld land zijn en dat er hier heel veel dingen mislopen. En dat klopt misschien soms wel, er zijn ongetwijfeld dingen die beter kunnen. Maar er zijn ook zo ongelooflijk veel dingen die in ons Belgenland geweldig goed geregeld zijn. Mensen lijken wel eens te vergeten dat: Doorgaan met lezen “Land van de apen”
Als ik mezelf moet voorstellen in eigenschappen dan vermeld ik daar vaak bij dat ik een positieve ingesteldheid heb. Ik probeer niet te hard te vervallen in zagen over alles en als de andere mensen dat wel doen, probeer ik toch altijd de positieve of milderende kant aan te halen. En ondanks alle tegenslagen die ik op mijn levenspad tegen kom, doe ik ook mijn best om rechtop te blijven staan en de hoop op beter te blijven houden. Doorgaan met lezen “Optimistische doemdenker”
Kinderen krijgen later, dat klinkt zo simpel en normaal als je jong bent. Je wordt volwassen, komt een partner tegen, gaat samenwonen en krijgt dan kindjes. Of daar gaat heel de wereld toch van uit. Het is een tijdslijn die ik hier al vaker aan de kaak stelde. Niet omdat ik ze niet wil, maar omdat het niet zo simpel is als mijn jongeren ik ooit had gehoopt. Doorgaan met lezen “Oh baby”
