Zwanger van een tweede of derde kindje, aan het bouwen, een trouw aan het plannen, een huis gekocht, gezellig met de hele familie van 3 generaties op vakantie of gewoon een mooie grote reis doen met de liefde van hun leven. Ik word overspoeld door goed nieuws van de mensen rond mij. En natuurlijk ben ik blij voor hen, maar vanbinnen denk ik vooral: is het niet eindelijk eens mijn beurt? Lees verder
Lieze overpeinst
Dochter van een moeder
Vrouw zijn van, en mama van, dat zou ik graag willen.
Vriendin van, collega van, buurvrouw van, zus van, adviseur van, dat ben ik allemaal.
Maar soms is er maar 1 ding waar ik naar verlang.
Dochter zijn van een moeder.
Al was het maar heel even.
Voor een bemoedigend, bemoederend woord.
Voor een knuffel, of twee.
Die knuffel die ik veel te weinig gevraagd heb en soms zelfs ontweken.
En soms voelt ze heel dichtbij.
Maar dat dichtbij is nog altijd te ver. Altijd.
Hoe gaat het er mee?
Een tijdje geleden deelde een vriend op Facebook deze link. Het artikel gaat over een Nederlandse jongen die als project de uitdaging opvatte om al zijn vrienden op Facebook een onschuldige berichtje te sturen, namelijk ‘Hoe gaat het er mee?’. Nog voor hij er mee begon, stelde hij al vast dat hij het soms zelf raar vond om mensen aan te spreken die hij al lang niet meer gehoord had. Maar hé, ze waren toch vrienden op social media. Dus wat is er mis met die vraag? Lees verder
Ooit
Ooit… Lees verder
Ierland roept
Niet dat ik plannen heb om uit België weg te gaan, maar als ik zou moeten kiezen waar ik anders zou willen wonen, dan zou de keuze op Ierland vallen. Ik ben er nog maar 2 keer geweest, maar het blijft tot de verbeelding spreken. Momenteel valt de keuze voor vakantiebestemming eerder zuidelijker, omdat ik amper op vakantie ga en dan heb ik toch graag de zon gezien, maar Ierland staat zeker nog op het verlanglijstje. Lees verder
Over alleen zijn
Vandaag stond in de krant een artikel over Evi Hanssen die een foto op instagram had gezet, waarbij stond dat ze zich soms alleen voelt. Ik verwonder me niet zozeer over het feit dat een drukbezette BV met kinderen zich ook wel eens alleen kan voelen, maar vooral over het feit dat dit nieuwswaarde heeft. Het toont voor mij alleen nog maar eens aan dat alleen zijn of zich alleen voelen voor heel veel mensen iets is waar wat ze niet zo goed begrijpen. Lees verder
Kiezen is verliezen
Als ik me niet zo goed in mijn vel voel, dan begin ik wel eens te mijmeren over de keuzes die ik maakte in het verleden. In mijn ogen zijn dat vaak foute keuzes geweest. Keuzes die mijn leven hebben beïnvloed en waarvan ik soms denk dat ik het beter helemaal anders had aangepakt. Lees verder
Aan de zijlijn
Het is gemakkelijk als het over een ander gaat: goeie raad geven. Het lijkt voor anderen soms zo duidelijk wat je moet doen, maar zelf zie je dat daarom niet automatisch zo. Voor iemand die het er buiten staat is het makkelijk praten, want dan komt er geen of minder gevoel bij kijken dus dan ziet het er allemaal wat lichter uit. Maar die goedbedoelde raad komt daarom niet altijd zo goed aan. Lees verder
Is een familieband heilig?
Vrienden kan je kiezen. Het zijn mensen die op één of andere manier je leven komen binnen wandelen, er is een klik en je wandelt daarna samen verder. En soms gebeurt het dat de wegen later toch weer scheiden en dat is eigenlijk gewoon ok. Met familie ligt dat toch een beetje anders. Lees verder
Grote mannen
Trump, Assad, Poetin, Erdogan, niet mijn favoriete mannen. Ze zitten dan wel vaak in het nieuws, zelden is dat om iets waarover ik enthousiast word. Het is eerder ergernis die naar boven komt. Maar wie ben ik he, want er zijn op de wereld heel veel mensen die wel voorstander zijn van die mannen. Ze stemmen er zelfs voor, ook al kan ik dat moeilijk begrijpen. Lees verder
