Dat het hier al eens wat minder gaat in het kopje, dat is geen geheim. Het hoeft ook geen probleem te zijn, dat het al eens knettert. Maar hoe je daar dan mee omgaat, dat is wel belangrijk. En de beeldspraak die een vriend me eens vertelde, durft me daar al eens bij helpen. Want als het even minder gaat, dan vraag ik me tegenwoordig af of ik de thermostaat wil zijn of de thermometer.
Doorgaan met lezen “Thermostaat of thermometer”De hoeveelheid podcasts, webinars, blogs, cursussen en coaches rond al wat je maar wil is niet meer te tellen. Ze leveren informatie rond minimaliseren, work life balance, rust in je hoofd en wat nog allemaal. Ongetwijfeld allemaal dingen waar heel wat mensen mee worstelen, waarom zou er anders zoveel om te doen zijn. Maar de laatste tijd heb ik de indruk dat ik er zo mee rond de oren wordt geslagen dat ik me soms zelfs een probleem laat aanpraten gewoon doordat er een een cursus met dé oplossing voor bestaat.
Doorgaan met lezen “Ik heb mijn eigen problemen”
Of ze de warmtepomp dan bij mij thuis zouden leveren? En of ze die dan ineens binnen zetten? Die vraag stelde ik aan mijn installateur die zei dat dat uiteraard het geval is. Terwijl ik vooral wou weten hoe dat dan zat met de vloer, want die zou er op de leveringsdatum nog niet liggen. Maar in plaats van dat gewoon zo te vragen, gebruikte ik dus een omweg waardoor de installateur het gewoon een rare vraag vond. En dit is echt iets compleet banaal, maar ik denk dat die omwegen ook bij belangrijke dingen wel eens gebruikt worden.
Doorgaan met lezen “Zeg het dan gewoon”Het gevoel dat ik momenteel nog heb bij de huidige Coronacrisis? Dat ik (het) moe ben. Echt serieus, ik vind alles wat nu aan de gang is zo vreselijk vermoeiend.
Doorgaan met lezen “Ik word daar zo moe van”De laatste weken kwam ik op 2 plekken de uitspraak tegen dat een goeie relatie er één is waarbij je allebei het gevoel hebt de beste deal van de twee gedaan hebt. Je moet dus allebei denken dat je geluk hebt met de ander en het lotje uit de loterij hebt gewonnen. En dat heeft me wel aan het denken gezet, want ik weet eigenlijk niet of ik al zo’n relatie heb gehad.
Doorgaan met lezen “Geen beste deal”
Ik weet dat ik heel wat dingen in mijn leven heb om dankbaar voor te zijn. En er komen zelfs nog nieuwe dingen op mijn pad die mijn leven mooier maken. Ik kom dus hopelijk dichterbij waar ik wil zijn, maar ik ben er nog niet. Maar soms is het net omdat ik bij sommige dingen zo dichtbij kom, dat het eens zo hard pikt dat ik het nog niet heb.
Doorgaan met lezen “Net niet”
Geloven in was deze week al eerder het thema en ik ga er nog even op door. Ik schreef toen dat ik het soms moeilijk heb om te geloven in de toekomst, in geloven dat de droom van een gezin nog voor mij is weggelegd. Wat ik daarbij wel eens uit het oog verlies is dat moeilijk kunnen geloven in mezelf als partner en moeder, niet hetzelfde is als niet kunnen geloven in mezelf als persoon. En dan begin ik dus helemaal aan mezelf te twijfelen, in alles. Doorgaan met lezen “Anderen geloven wel”
Geduld is een schone deugd, maar ik ben er niet zo goed in. Dat heeft als valkuil dat ik soms te veel in de toekomst leef, omdat ik zit te wachten op dingen die ik nog wil in het leven en zo uit het oog verlies wat er nu aan de gang is. Soms voelt het alsof ik een nummertje heb getrokken, om een partner te vinden en een gezin te stichten en een eigen huis te hebben, maar dat ik het bordje niet vind waar op staat hoeveel wachtenden er nog voor mij zijn. Doorgaan met lezen “Geloven in de toekomst”
Toen ik begin dit jaar na 2 weken ziekteverlof terug aan de slag ging, kon ik niet lang naar kantoor of daar was de lockdown. Nu zou ik normaal maandag terug uit vakantie komen, maar opnieuw naar kantoor gaan zit er dus niet in. Aangezien ik in de provincie Antwerpen woon en werk, moeten we met z’n allen terug thuis werken. Toch een behoorlijke tegenvaller, want ik werk toch liever tussen mijn collega’s en met klanten die fysiek voor me zitten in plaats van achter een computerscherm. Doorgaan met lezen “Na de oorlog”
Deze quote staat sinds vorige week op het letterbord in mijn living. Toen ik ze er op zette leek het een boodschap die ik nodig had, maar elke keer als ik er naar kijk wringt er iets. Niet dat ik niet wil geloven dat die quote kan kloppen, maar omdat ik ze schreef met een bepaalde situatie in gedachten en dat ik nog niet doordrongen ben van het geloof dat het tijd is om het los te laten en te denken dat er dan iets beters in de plaats gaat komen. Doorgaan met lezen “Buikgevoel”
