Als je worstelt met vermoeidheid, dan wordt vaak het beeld van de al dan niet lege batterij boven gehaald. Je bent moe dus de batterij is leeg en je moet dingen doen die de batterij terug vullen. Slapen is er daar eentje van, maar er wordt ook begonnen over op zoek gaan naar je energiegevers. Dat er energiegevers zijn, impliceert dat er ook energienemers zijn. Dus er zijn dingen waar je batterij van oplaadt en er zijn dingen die je batterij leegzuigen. Klinkt logisch en simpel. En toch is het zo simpel niet. Want eigenlijk vraagt alles energie.
De lepeltheorie is daar wel een mooie uitleg voor. Die wordt vooral gebruikt voor mensen met chronische ziektes, maar mensen met een energieprobleem ervaren denk ik iets gelijkaardigs. Want ook al is een dagje op stap met je gezin ongetwijfeld heel leuk, het vraagt ook best wat energie. Om alles te regelen, om te zorgen dat je alles mee hebt, om na de denken over de maatregelen die er gelden en ja ook om daar rond te wandelen en plezier te maken.
Of bij mij is dat toch zo. Ik kan heel erg genieten van een avondje uit eten met mijn vriendinnen, maar daar de volgende dag wel moe van zijn. Ik vind het tof om mijn keuken te schilderen, maar al die verschillende stappen vragen ook best wel wat inspanning. En zo kom je op een punt dat de energie laag is en je wel kan zoeken naar dingen die je energie geven, maar tegelijk voelen dat je geen energie hebt om nog maar aan die leuke dingen te beginnen. Ze zullen ongetwijfeld wonderen doen voor mijn gemoed, maar ze gaan ook energie vragen.
Voor mij is de enige echte energiegever dan ook rusten en slapen. Maar laat die leuke dingen maar komen he. Want daar word ik vrolijk van. En als ik gelukkig ben, dan zijn er geen zorgen die mijn slaap verstoren, waardoor ik weer meer energie heb. En zo hangt het toch weer allemaal samen.
levelieze.com 
Dat is zo herkenbaar voor mij. Bedankt om dit te delen.
LikeLike
Graag gedaan!
LikeLike
Mooi uitgelegd en heel herkenbaar! Er zijn wel mensen voor wie dingen als uit eten gaan echt energie geven, maar voor mij geldt dat ook niet. Ja, het is leuk, maar het vreet ook energie.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik snap helemaal wat je bedoelt! Ik heb hier zelf lang mee geworsteld. Maar ik kan me er nu wel aan overgeven. Ik sta mezelf toe om alleen te zijn en te doen wat ik graag doe om weer te kunnen opladen. Dit was voor mij al een enorme stap: het gewoonweg oké vinden…
LikeGeliked door 1 persoon
Erg eigenlijk dat zoveel mensen daar mee worstelen, met oké.
LikeGeliked door 1 persoon
Energie is iets heel vreemds hé, … Ik ben niet snel jaloers, zeker niet op spullen. Maar mensen met veel energie, ja, dat zou ik ook wel willen.
Intussen dik 20 jaar een chronisch energiegebrek, begonnen na klierkoorts. Ik leer er stilaan mee omgaan.
Maar het is altijd kiezen wat je wel gaat doen en wat je niet gaat doen.
Soms doe je dingen die veel lichamelijke energie kosten maar waar je dan wel weer mentaal van opkikkert. En soms omgekeerd. Dus afwegen en een balans zoeken.
En inderdaad, tussendoor genoeg (proberen) rusten en slapen.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeer herkenbaar! Als ik moe ben, overprikkeld en mijn lepels op zijn, dan helpt enkel rust. Lezen, slapen, een lange douche nemen, tv kijken. En vooral geen sociaal contact, hoe leuk dat ook kan zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar en wat een mooie vergelijking!
LikeLike
Ook hier heel herkenbaar! Ik kan wel energie krijgen van vb. wandelen of afspreken met mensen, maar dan moet ik daar ook weer van bekomen. Het is soms dubbel, maar je eigen energiegevers en -nemers kennen is heel waardevol. Ik heb er lijstjes van gemaakt :-).
LikeLike
Dat is het he, ook van leuke dingen moeten bekomen.
LikeGeliked door 1 persoon