Onlangs zag ik op LinkedIn een discussie passeren over of het professioneel was om op foto’s voor je werk of zaak je tattoos zichtbaar te tonen. Een aantal mensen vonden het geen probleem, maar er was ook iemand die reageerde met de boodschap ‘de 40 uur die je op je werk bent zijn van werkgever, je hebt nog uren genoeg over in de week om jezelf te zijn’. Eum wat?
Nu denk ik dat de reactie kwam van een Amerikaan en jammer genoeg is het arbeidsethos daar helemaal anders dan hier. Maar dan nog is het toch een uitspraak om misselijk van te worden. Alsof je jezelf aan de deur van het bedrijf moet achterlaten in de locker en vooral in het uniform moet stappen van de perfecte werknemer zoals de baas die heeft uitgetekend.
Dat je bepaalde aspecten van jezelf anders invult op de werkvloer, daar kan ik in volgen. Maar de uren die ik op mijn werk ben zijn evenzeer van mezelf dan de uren erbuiten. Het is niet omdat mijn baas mijn voor die 38 uur in de week betaalt, dat hij volledige zeggenschap heeft over mijn persoonlijkheid. Mijn werkgever heeft me aangenomen omwille van wat ik kan, maar ook om wie ik ben. Er zijn zoveel anderen die kunnen wat ik kan als je het puur theoretisch bekijkt, maar de invulling die ik er aan geef, die ik uniek voor mij. Ik heb collega’s die dezelfde job uitoefenen en toch doen we dat allemaal op een andere manier. Net omdat we geen klonen zijn van elkaar, is ons team zo sterk.
Ik ga morgen dus gewoon werken als mezelf. Al is dat dan wel zonder tattoos.
levelieze.com 
Sowieso zou het qua tattoos heel ingewikkeld worden om die te verbergen. Er zijn genoeg mensen die ze op hun handen hebben. Handschoenen dragen op het werk lijkt me ook niet heel wenselijk.
Ik ben met je eens dat je je op bepaalde punten aanpast en aan de ‘werkregels’ houdt, maar dit soort dingen zouden toch moeten kunnen.
LikeGeliked door 1 persoon
“Laat je persoonlijkheid achter bij de deur” haha…Ik snap wel dat niet alles kan. Dat bepaalde jobs vragen om tattoos te verbergen, dat je niet tot 12u in je bed kan liggen ook al ben je een nachtmens, dat je de visie van het bedrijf of de organisatie mee moet uitdragen en niet altijd je eigen mening. Maar je bent wel wie je bent en de persoon die je bent is soms toch ook je grootste tool, niet? Enfin, dit gezegd zijnde ben ik wel blij dat in mijn sector tattoos en piercings en groen haar geen issue zijn haha.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat het best ingewikkeld ligt en ook afhankelijk is van in welke sector je werkt. Ik heb mijn gehele arm onder de littekens zitten, ook dan is het niet altijd gewenst om zomaar in t-shirt te lopen. Ondanks dat het iets is waar ik niks meer aan kan veranderen. Dus het blijft een heel dubbel iets en heel afhankelijk van je werk. Waar op de ene plek tattoo’s en piercings de norm zijn, ziet de ander het liever afgedekt. Net zoiets als dat vrouwen lange tijd per se rokken moesten dragen, maar inmiddels ook steeds vaker een nette broek aan mogen hebben bij bepaalde functies.
LikeLike
Het gaat voor mij ook niet per se over de talloos, maar vooral over de uitspraak dat je van je werkgever bent tijdens de werkuren. Leek me wel heel kort door de bocht.
LikeLike
Ik ben het helemaal met je eens! Het belangrijkste is dat je je job goed doet, niet hoe je er uit ziet. Spijtig genoeg is dat voor een bepaalde groep mensen ook hier in onze contreien nog altijd niet mogelijk op veel plekken: draag maar eens een hoofddoek …
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben het met je eens. Al heb ik toch ook vaak het gevoel dat ik mezelf niet kan zijn op de werkvloer, al is dat dan eerder in het laten zien van moeilijke momenten enzo.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik vind het wel een interessante discussie. Het zegt natuurlijk ook veel over normen en waarden, en in hoeverre je baas die mag bepalen. Anderzijds is het dan wel weer zijn werkvloer….
LikeLike