Horen
Volgens mij heeft elke mens een eigen handleiding, maar die van mijn vriend met ADHD is soms toch een beetje anders als die van de meeste mensen. Om hem nog beter te begrijpen ben ik dus wat aan het lezen. Ik begon met een boek van een psychiater, maar dat bleef nogal theoretisch. Maar in Druks van Francien Regelink las ik wel heel veel interessante ervaringen die hielpen om bepaalde dingen met mijn vriend te bespreken om te horen hoe dat voor hem is. Ik zag gisteren dat er nog een vervolg komt op het boek, dat ik dan zeker ga willen lezen.
Voelen
Ik liep deze week soms wat verloren. Corona blijft toch nog altijd zorgen dat veel dingen anders lopen dan ‘normaal’. Ik heb het echt nodig om meer onder de mensen te zijn. Maar met quarantaines en thuiswerk is dat toch wat minder evident dan ik zou willen. Niemand kan er aan doen he, maar dan kan het nog altijd ambetant zijn.
Ruiken
Maandagochtend kreeg ik een berichtje van de poetshulp dat haar zoontje ziek was en dat ze dus niet kon komen. Ik begon dan maar zelf aan de wekelijkse poets, maar gelukkig kwam er al snel een berichtje dat ze anders ook wel woensdag kon komen. Toch een opluchting, want de schoonmaak er nog eens bovenop nemen voelde als veel. Uiteindelijk toch een fris huis dus deze week.
Zien
We stonden oog in oog met een T-rex vorige zondag. Omdat de plusdochter tegenwoordig dinosaurussen wel tof vindt, gingen we naar het Museum voor Natuurwetenschappen. Was voor mij ook al een tijd geleden dus ik vond het ook nog wel eens tof. Dat we net gingen op de dag van die grote betoging in Brussel was niet bepaald gepland, maar gelukkig hadden we er weinig last van. Al was de opkomst van het aantal politiewagens wel indrukwekkend.
Smaakt naar meer
Geen nieuwjaarsrecepties dit jaar, maar in het bedrijvencentrum waar ik werk werd wel een ontbijt georganiseerd. Gewoon nog eens rustig met mijn collega’s aan tafel zitten en bijpraten over hoe het gaat (en dan bedoel ik niet met het werk), heeft mij echt deugd gedaan. Door maar beperkt op kantoor te komen en daar niet met te veel tegelijk te mogen zijn, mis je toch heel wat leuke momenten. En als je er dan nog eens lekker eten bij krijgt, is het helemaal compleet.
levelieze.com 
Vond de plusdochter het de moeite in het Museum? Mijn zoon is ook geweest met mijn kleinzoon. Hij was die skeletten heel rap beu (en hij is echt ZOT van dino’s, kent alle soorten). Ze zijn ook naar Ice Age in Antwerpn geweest en dat vond hij wel fantastisch omdat de dino’s geluid maken en bewegen. Ik zie dat de tentoonstelling verlengd is tot begin maart. Misschien wel een tip voor de plusdochter.
https://handelsbeursantwerpen.be/iceage-dinosaurs/
LikeLike
Ja ze vond het wel leuk. Al was er 1 plek met bewegende beelden alsof er een Dino op je afkomt en daar is ze letterlijk van gaan lopen 😃
Merci voor de tip. We hebben onlangs de Ice Age film gezien dus zo ver is ze al mee.
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n ontbijt lijkt me veel fijner dan een receptie, eerlijk gezegd. Heel fijn dat de poetshulp toch nog kwam, op een andere dag.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik begrijp je helemaal over dat onder de mensen komen en ook het misschien van veel leuke momenten op kantoor. Thuiswerken is fijn. Maar altijd thuiswerken maakt eenzaam vind ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Echt he!
LikeLike
Afgelopen weken las ik ‘Anders gaat ook’ van Elise Cordaro, ook over o.a. ADHD.
Dat verloren lopen, en zelfs een beetje een down gevoel, dat is hier ook. Werken doe ik van thuis uit, maar ik mis de connectie, en het eens over andere dingen hebben dan over werk…
LikeGeliked door 1 persoon
Dat boek kende ik nog niet, bedankt voor de tip.
LikeGeliked door 1 persoon
Het stond al een tijdje op mijn leeslijst, maar het kwam terug op mijn radar na de uitzending van Taboe over ASS, waarin Elise meedeed. Heb je die aflevering ook gezien?
LikeGeliked door 1 persoon
Ja die heb ik ook gezien
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een mooie invulling voor de nieuwjaarsreceptie, veel fijner lijkt me.
Gelukkig dat de hulp toch nog kwam deze week .
Er zijn heel wat boeken over ADHD, maar in plaats van “theorie” lees ik ook liever ervaringen vanuit de prakrijk, door “gewone mensen” zo van hoe gaan we er mee om enz.
LikeLike
ik vrees dat de introvert in mij door de pandemie nu helemaal vervormd is. Ik gruwel bij het idee ooit weer nieuwjaarsrecepties enz meer te zijn. Als ik mensen hoor snakken naar terugkeren naar de normale wereld denk ik verbaasd “huh alles is toch normaal? Wat mogen we dan niet: we mogen toch op familiebezoek of vriendenbezoek, we kunnen op restaurant en gaan winkelen, wat missen we? “…tja, best wel nog veel wellicht, maar het lijkt van mijn radar verdwenen. En nu we in maart ook echt gevraagd worden meer regelmatig op kantoor te zijn, zucht ik wel (ook al weet ik (!!) dat het me deugd gaat doen, dat ik het positieve effect daarvan vorige zomer ook onderschatte. Ik onderschat mijn eigen nood aan sociale contacten hoor, maar ik hou toch zo erg van mijn eigen grotsyndroom. )
blij dat jij toch een leuk nieuwjaarsontbijt met collega’s had !
LikeLike
Er is inderdaad al veel terug ‘normaal’. Nu is het beter, maar ik heb onlangs wel een periode gehad dat de helft van de dingen niet door kon gaan door quarantaine, dat ga ik niet missen.
LikeLike