
Soms zijn er dingen bij mezelf waar ik normaal nooit bij stilsta, maar dan opeens begin ik daar over na te denken. En dan vraag ik me vooral af of ik daar dan alleen in ben of dat ik toch niet zo abnormaal ben als het misschien lijkt.
Dus, heb jij dat ook?
- Dat als een recept zegt dat je de kruiden fijn moet snipperen, je staat te sukkelen met een mes en maar gewoon probeert om het zo klein mogelijk te snijden, wat niet bepaald goed lukt.
- Dat je een tijdje heel graag iets kan eten, maar dat je dat dat ineens beu bent of zo en dat ineens niet meer zo lekker vindt
- Dat je dorst hebt, maar tegelijk ook pipi moet doen en dan niet goed weet wat je eerst gaat doen (om meestal toch maar eerst naar het toilet te gaan om ‘plaats te maken’)
- Dat je bij een woord ineens toch kei hard begint te twijfelen of het nu bijvoorbeeld met ei of ij is en dan toch maar gaat googelen om te kijken welke het moet zijn (en het vooral frustrerend is als Google het precies ook niet weet)
- Dat je een uitnodiging of ontwerp ziet dat zo lelijk is dat je je afvraagt of de maker ervan kleuren- en vormenblind is, maar dan begint te denken dat die dat misschien echt mooi vinden en dat ze jouw eigen skills op dat gebied net maar niks vinden.
Ja, allemaal herkenbaar!:)
Wat betreft die kruiden: die haal ik tegenwoordig maar gewoon uit potjes. Dat ‘snipperen’ ga ik nooit leren, heb ik besloten.
LikeLike
Ik heb ook veel potjes hoor. Maar we hebben een tijdje van die maaltijdboxen gedaan en daar zaten vaak verse kruiden bij.
LikeLike
Kruiden snipperen kan ook met een schaar klein knippen zijn. Of is het klijn en zein? ;)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb dat met die schaar al eens gezien maar eigenlijk nog nooit geprobeerd.
LikeLike
Leuk en zeker herkenbaar
Verse Kruiden snipper (snij) ik wel nog fijn maar wat ik absoluut NIET doe is iets fijnmalen in een vijzel dat schijnt nu weer heel erg in te zijn
LikeGeliked door 1 persoon
Aan zo’n vijzel ga ik me ook niet wagen denk ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Over dat versnipperen stel ik mij geen vragen. Het ziet er misschien wel uit alsof ik een plant vermoord heb. Maar ik denk dan altijd ´ik heb mijn best gedaan.´ ik hou ook geen rekening met ´het oog wil ook wat.´ ik ben van de ´snel eet´. Puntje twee kan ik wel hebben. Heb bvb een fruit en yoghurt ´dip´ terwijl ik dat normaal veel eet. Misschien geeft ons lichaam dat wel aan door ons ´goesting´? Voor de rest zou ik zeggen.. je bent abnormaal! :) Want die andere puntjes herken ik n
iet .. maar het is maar om te lachen e . Zijn we nie allemaal uniek?
LikeLike
Mooie omschrijving wel, een vermoorde plant. Zo ziet het er bij mij ook uit denk ik.
LikeLike
Jazeker, alleen maakte ik soms dan net de verkeerde keuze en stond ik trappelend te drinken…
snipperen doe ik niet ik snijd en denk dan als ik sap zie: “kan dat wel?”
Er zijn een paar woorden die ik altijd moet opzoeken, ik kan er nu niet opkomen, maar het is iets met u of e.
Ik was verslaafd aan spekkies, maar kan ze nu niet meer zien (en steeds krijg ik een zak (groot) cadeau van mijn zoon om me een plezier te doen.)
Dus ja, ik herken het wel!
LikeGeliked door 1 persoon
We hadden net op kantoor nog een discussie over wijden of wijten of weiden of… Dan maar gewoon een synoniem gezocht.
LikeLike
Met dat fijnsnipperen van kruiden heb ik geen probleem. Is een kwestie van oefenen en je mes op de snijplank houden.
Ik ga eerst naar de WC en dan drink ik.
Sommige dingen moet je gewoon met mate en in het seizoen eten, zoals asperges, oesters, mosselen. Gewoon doseren. Ik lust alles en soms inderdaad gewoon even niet. Zoals dat ik niet altijd trek heb in chocola.
En ja, smaken verschillen. In alle opzichten….
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk niet dat er bij mij ook een periode komt of is geweest dat ik geen trek kan hebben in chocola :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Dat van het eten dat plots niet meer zo lekker is, dat heb ik wel regelmatig eens. Mijn smaak verandert blijkbaar van tijd tot tijd. En plots vergeten hoe bepaalde woorden nu geschreven worden, dat heb ik ook wel eens. Vooral als ik er teveel over begin na te denken!
LikeGeliked door 1 persoon
Oh ja !
LikeGeliked door 1 persoon
Zo herkenbaar :-)
LikeLike
Haha, herkenbaar hoor. Soms als je te lang over een bepaald woord of iets na gaat denken, begint t ook opeens heel onlogisch te worden in je hoofd. En t schijnt dat je smaak ook om de zoveel jaar veranderd, maar soms heb je iets ook gewoon even te vaak gehad of zo.
LikeGeliked door 1 persoon
– Kruiden haal ik uit potjes. Het snipperen heb ik opgegeven. Ik wil dat nog wel eens proberen met knoflook heel fijn hakken, maar ook daarin faal ik heimelijk.
– Ik heb “heimelijk” nog even gegoogeld voor de zekerheid
– Ik kan soms maaaaaaanden aan een stuk chocopasta op mijn brood willen en dan opeens maaaaaaaaanden het absoluut NIET willen.
– Dat van die uitnodigingen heb ik vooral met schoenen. Dan zie ik iets voorbij lopen en dan zou ik heel graag aan die persoon willen vragen WAAROM?
Dus ja: ik heb dat ook.
LikeLike
Oh ja, knoflook, nog zoiets vreselijk
LikeGeliked door 1 persoon
HOE doen die koks dat?? Ook altijd met zo’n enorm mes! Ik sta daar dan te prutsen met mijn aardappelschilmesje… Ook als ik een groot mes pak, trouwens, lukt het me niet. Goddank voor de ziel die ooit de knoflookpers uitvond.
LikeGeliked door 1 persoon
Zouden ze dat ook niet voor andere dingen kunnen uitvinden? 🤔
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn 1e gedachte hierbij is: Tell-sell, haha. Ongetwijfeld dat die dingen bestaan, maar dan is de vraag of het ook werkt.
LikeGeliked door 1 persoon
Als ik ‘fijn snipperen’ lees in een recept denk ik echt al: kan ik nog iets anders eten vandaag? Haha :D
LikeGeliked door 1 persoon
Ze moeten dat gewoon uit alle recepten halen, blijkbaar kan niemand dat!
LikeLike