Lieze overpeinst

Mijn versie van wereldvrede

Hoe stellen ze die vraag bij miss-verkiezingen? Iets in de trant van was je graag zou willen voor de wereld en dat ze dan vroeger begonnen over wereldvrede, alsof je daar als miss invloed op had. Mijn antwoord op die vraag: wat minder eilandjes op de wereld. Niet letterlijk natuurlijk, maar figuurlijk. Want als die polarisering en dat individualisme, dat is iets waar ik graag van af wil.

Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik heb het gevoel dat veel mensen veel meer op een eilandje zitten sinds Corona. In de maatschappij zie je dat doordat meningen veel extremer geworden zijn, voor veel mensen is er zwart of wit en wordt het grijs niet meer gezien. Je bent voor iets of tegen iets, neutraal verdwijnt op de achtergrond.

Maar ik merk het ook gewoon rond mij in het dagelijks leven. Minder collegialiteit en bereidheid om samen op kantoor te werken, meer moeite moeten doen om iets fijn af te spreken, iedereen lijkt wel wat meer in zichzelf gekeerd. Is het dat Corona liet zien dat bepaalde dingen te veel waren? Of is het iets anders? Misschien ben ik zelf ook wel veranderd in die dingen zonder dat ik het besef. Ik wil ook niet de oude zaag uithangen en beweren dat het vroeger allemaal beter was. Maar we blijven mensen die verbinding nodig hebben en die mis ik soms toch een beetje de laatste jaren.

5 gedachten over “Mijn versie van wereldvrede”

  1. Helemaal gelijk in, maar vergeet de rol van de regeringen niet, die plotseling een deel van de bevolking (oudere, oningeente etc) de “schuld” van de verspreiding van het virus gaven, of die door de certifikaatsplicht zelfs bewust mensen uitsloten, terwijl eigenlijk iedereen zelf over zijn gezondheid mag of moet beslissen. Ik persoonlijk heb mij behoorlijk in de steek gelaten gevoeld, door een regering die eigenlijk voor iedereenzou moeten staan. Volgens mij is dat de basis van de polarisering. Plotseling mocht men ordelen over mensen die goed en fout waren, of die wel of niet het beleid volgde. Vroegen niet, dat heette oppositie.

    Like

    1. Ik geloof zeker dat de overheid een rol speelt in dit verhaal. Maar dus ook de maatschappij en voor mij is het een kip en ei verhaal. Ik durf niet zeggen wie de aanstokers en wie de volgers zijn…

      Like

  2. Ik denk zelf dat de coronatijd mensen heeft laten zien dat je niet altijd anderen nodig hebt om het fijn te hebben. En ik denk ook dat veel mensen niet terug willen naar hoe het daarvoor was, met een bomvolle sociale agenda. Maar goed, al die eilandjes hoeven van mij ook niet.

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie