Wat Lieze leest (2019 – 4)

Doel van 40 boeken voor het jaar ruim behaald, ik was toch weer wat voorzichtig geweest. Hierbij het laatste leesoverzicht van 2019.

En ik had dan in het begin van het jaar wel gezegd dat ik niet zou meedoen aan de Verbeelding bookchallenge, maar gewoon voor de fun ben ik toch eens gaan kijken hoe ver ik zou geraakt zijn met de boeken die ik heb gelezen. Dat bleek helemaal niet zo slecht te zijn, want ik kan eigenlijk 15 van de 30 puntjes afvinken. In 2020 misschien toch nog eens opnieuw meedoen.

De cactus – Sarah Haywood  ****
Dit boek deed me een beetje denken aan Eleonor Eliphant. Ook dit hoofdpersonage heeft haar eigen ideeën over het leven en is sociaal wat onbeholpen. Je ziet de clou van ver aankomen, maar dat neemt niet weg dat het een leuk boek is dat vlot leest. Meer moet dat niet zijn.

Achter gesloten deuren – BA Paris *****
Ik kies zelden thrillers om te lezen, maar deze zag ik passeren op Goodreads en hij sprak me toch aan, dus nam ik hem mee in de bib. En echt graag gelezen. Ook wel behoorlijk creepy, vooral omdat het niet gewoon over een gruwelijke moordenaar gaat maar veel meer over psychologische spelletjes. Wie weet word ik toch nog fan van het genre.

Redenen om te blijven leven – Matt Haig ***
Ik vind het een beetje lastig om te zeggen dat dit boek me niet helemaal meeviel, omdat het wel knap is dat je als auteur zo rauw over dit thema kan schrijven. Maar voor mij is het geen roman (en zo wordt die wel omschreven op veel plekken), het is meer een opsomming van gedachten. Zeker interessant om te lezen voor mensen die zich in het thema willen verdiepen, maar daar stopt het voor mij ook.

De zeven zussen – Lucinda Riley *****
Er zijn heel veel leeshypes van reeksen aan mij voorbij gegaan, maar voor De Zeven Zussen heb ik een uitzondering gemaakt en zeker geen spijt van gehad. Ik lees nu eenmaal graag dikke boeken met een historische achtergrond en dat werd helemaal ingelost in het eerste boek. En dan heb ik er dus nog 6 te gaan, dus hopelijk nog veel leesplezier voor de boeg.

De PS I love you club – Cecelia Ahern ****
Nadat ik PS I love you las was Cecelia Ahern lang 1 van mijn favoriete schrijfsters. Ik heb het boek meerdere keren gelezen (blijft een pak mooier dan het verhaal van de film). Terugkeren naar het leven van Holly was dus een groot plezier. Het nieuwe boek speelt zich 7 jaar na het overlijden van Gerry af en ook deze keer gaat het over brieven schrijven. Ook dit vervolg is een mooi boek, maar het kruipt zeker niet zo hard onder je huid als het eerste.

‘t Hooge Nest – Roxanne van Iperen ***
Het Achterhuis van Anne Frank kent iedereen en ook ‘ Hooge Nest is een huis waar joodse zussen verborgen zaten. Het verhaal is een verslag dat werd geschreven over het leven van de zussen door de vrouw die nu in het huis woont. Dat maakt de schrijfstijl in het begin zeker wel wat wennen. Hoeveel ik ook heb gelezen over de oorlog, deze waargebeurde verhalen blijven toch een extraatje hebben en blijven waardevol om te vertellen.

Een stralende toekomst – Rebecca Makkai ****
Over dit boek las ik vaak de vergelijking met Een klein leven, zowat mijn favoriete boek van de laatste jaren. Ik snap de vergelijking wel, ook hier gaat het over een groep vrienden en homo’s. In dit boek zijn er echter 2 tijdslijnen en 2 hoofdpersonages en door heen en weer te springen vond ik in dit boek minder connectie dan in Een klein leven. De geschiedenis over de Aids-uitbraak die er in zit was wel knap geschreven en iets waar ik amper dingen over wist.

De reizigers – Eleonor Limprecht *****
Het is niet dat dit echt een uitzonderlijk boek is, maar zoals ik hierboven al zei, soms moet het niet meer zijn dan een leuk boek, dat vlot geschreven is, met een vleugje liefde en geschiedenis, zonder al te veel verrassingen. Gewoon even meevaren van Amerika naar Australië met oorlogsbruid Sarah.

De familiereunie – Tatiana De Rosyay ***
Na Haar naam was Sarah lagen de verwachtingen voor deze schrijfster heel hoog, maar ze werden niet ingelost. Parijs wordt overstroomd op het moment dat een familie vol geheimen daar net heeft afgesproken voor een reunie. Het stijgende water moet ongetwijfeld symbool staan voor vanalles, maar ik vond de beeldspraak onvoldoende en dan moet er ineens voor papa nog een totaal onnodig verhaal bij betrokken worden. Voor mij niet echt de moeite.

Het moois dat we delen – Ish Ait Hamou *****
Ik heb dit boek bijna gewoon 5 sterren gegeven omdat Ish het geschreven heeft #fangirl. Maar daar wil ik zeker niet mee zeggen dat het boek niet de moeite is. Het is echt een Ish-boek en veel dingen vond ik net zo mooi om te lezen omdat ik ze zag terugkomen over de lezing die hij gedaan heeft. Zo was het net alsof Ish me het verhaal aan het vertellen was in plaats van dat ik gewoon een boek las. Momenteel duikt hij overal op in de lijstjes van boeken van het jaar, dus veel mensen zijn het ongetwijfeld met me eens.

Stad van meisjes – Elisabeth Gilbert ***
Ik liet me verleiden om dit boek te lezen omdat ik op een aantal blogs lyrische reviews las over hoe dit boek een ode aan de vrouw is en belangrijke levenslessen meegeeft. Maar ik ben het daar niet mee eens. Het boek gaat over een geprivilegieerd meisje dat in de jaren 40 naar New York trekt en in de theaterwereld terecht komt. Ik vind zeker niet alle verhaallijnen toegevoegde waarde hebben en hoofdpersonage Vivian vond ik eigenlijk helemaal niet sympathiek. De historische achtergrond over New York is interessant, maar het boek had ook een pak korter gekund en misschien was het dan beter geweest.

Een bijna volmaakte vriendschap – Milena Michiko Flasar **
Dit is een beetje een bevreemdend boek, over een Japanse jongen die 2 jaar teruggetrokken in zijn kamer heeft geleefd maar dan toch naar buiten gaat en ik het park een werkloze man leert kennen. Ik kan ergens wel begrijpen dat er mensen zijn die helemaal weg zijn van dit boek, maar de schrijfstijl lag mij totaal niet waardoor ik er dus niet echt van genoten heb.

Het geheim van geluk – Susan Meissner ****
Er blijven in mijn leeslijst heel veel boeken opduiken over het leven tijdens de oorlog en dit is zeker een van de betere. 2 zussen worden geëvacueerd uit Londen, maar de oudste kan niet wachten om aan haar leven te beginnen en zoekt dus een weg terug, waardoor ze in de bombardementen terecht komt. Het is helemaal niet moeilijk om meegetrokken te worden in het verhaal. Het enige puntje van kritiek is het voorlaatste hoofdstuk, dat had voor mij niet zo gemoeten, maar kom, dat wil ik de schrijfster wel vergeven omdat de rest zo mooi is.

Het dameskoor van Chillbury – Jennifer Ryan ***
Het boek zou volgens de omschrijving moeten gaan over hoe het koor de dames samenbracht in de oorlog om zo lastige situaties te overwinnen, maar zo kwam het bij mij niet over. Er zijn immers nogal veel personages die vooral aan zichzelf denken en elkaar het leven moeilijk maken en over het koor wordt eigenlijk helemaal niet zoveel verteld. Naar mijn gevoel zat er dus veel meer in, maar komt het er niet uit.