Privilege

Ik ben behoorlijk geprivilegieerd. Ik ben blank, ben opgegroeid met alle kansen, ben hetero, heb een universitair diploma en ben gezond. Heel wat going for me dus. En ik zal absoluut niet pretenderen dat ik me daar altijd heel bewust van ben. Waar ik me de laatste maanden wel extra bewust van geworden ben, is dat er toch nog 1 privilege is dat ik mis. Ik ben namelijk geen man…

Ik ben over het algemeen opgevoed met het idee dat vrouwen even veel waard zijn dan mannen en dat je gerust je gedacht mag zeggen. Maar duidelijk nog niet iedereen is daarvan doordrongen en een paar van die mensen waarbij dat blijkbaar nog niet duidelijk was, werden jammer genoeg mijn baas. Eentje ervan moest zelfs letterlijk op studiereis naar Afrika om daarna te zeggen dat hij nu wel beseft dat hij toch wel geprivilegieerd is als blanke Vlaamse man (dat had ik hem hier ook kunnen zeggen hoor).

Het is 2025, dan zijn situaties als deze niet meer ok dat je als mannelijke baas met je ogen staat te draaien en je hem ziet denken ‘ambetante trienen’ als je het als vrouw niet eens bent met een beslissing die hij neemt. Of dat je mannelijke ego zo groot is, dat terecht aangesproken worden op iets moet gevolgd worden door een afrekening om er toch maar als de sterkste uit te komen.

Ik werkte jaren in een organisatie met bijna alleen maar vrouwelijke medewerkers. Dat is uiteraard ook niet ideaal, evenwicht moet er zijn, dus er begon bij sollicitaties een beetje positieve discriminatie te spelen. Als er ook een goeie man kandidaat was voor de functie, dan zou die het worden. Nochtans kwamen er vooral vrouwen bij, omdat die gewoon elke keer beter uit de selectie kwamen. En toch stelde zich dat niet bij de zoektocht naar een nieuwe directie. Daar geraakten de vrouwen niet eens in een laatste ronde. Straf he.

Ik wil er nu geen totale woke discussie van maken en ook geen natrapperij over mijn ontslag. Maar als iedereen die dingen ziet, dan zal er toch wel effectief iets aan de hand zijn. En aangezien we momenteel in een wereld leven waar dat mannelijke ego ineens weer veel te veel gevierd wordt, moeten we het ook gewoon blijven benoemen.