Aftellen

Nog 2 werkdagen en dan is het terug weekend. En na dat weekend zijn mijn collega’s terug uit verlof. Ik denk dat ik hen in de armen ga vliegen en zo blij ga zijn om hen terug te zien. Want momenteel is het niet fijn op het werk. De collega’s die er wel zijn staan zo onder stress, dat het huilen ons momenteel vaak nader staat dan het lachen. We hopen allemaal op een klein beetje beterschap als ons team terug compleet is.

En nu staan we elkaar bij, zo goed als het kan. Ik heb echt zo’n topcollega’s. We kunnen bij elkaar gaan ventileren als het eens hoog zit, maar er wordt ook veel gelachen en we staan allemaal voor elkaar klaar om dingen op te vangen als het bij iemand te veel wordt. Ik hou dus niet alleen van mijn job omwille van de voldoening die ik krijg van mijn klanten, maar ook door de fijne samenwerking.

Maar nu is het dus een beetje veel voor iedereen. En alle klanten lijken tegelijk te bellen en geen geduld te hebben. Alles moet op hun tijd gebeuren en ze lijken te denken dat wij zitten te wachten tot we hen kunnen helpen. Het is wel eens frustrerend. Gelukkig maakt het veel goed als je een klant bijna paginagroot in de krant ziet staan en die vertelt hoeveel hij aan onze begeleiding heeft gehad.

En als alles op het werk terug in het ‘normale’ ritme valt, dan heb ik ook weer tijd om te bloggen.