Lieze checkt in #220

Veel nieuws heb ik hier niet te vertellen denk ik, want het is vooral de bouw en nakende verhuis die mijn leven beheert. Nog een paar weekjes en het zal weer heel anders zijn. En dan kan ik de kerstboom zetten, zoals alle andere mensen nu al aan het doen zijn.

Huis
Ik heb mijn huis heel veel gezien deze week en van heel dichtbij. Want het was nog heel veel schuren en poetsen wat de klok sloeg. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het zo beu ben als iets, maar kom, ik ben er bijna vanaf. Ondertussen vragen meer en meer mensen of ik wel klaar ga zijn tegen de verhuis en die vraagt helpt niet echt om het stressniveau omlaag te krijgen. Zeker niet als je heel de week niks anders moet doen dan leveranciers en instanties achter hun veren zitten om iets gedaan te krijgen. Ja er is echt nog veel werk, maar ja, ik ga nog altijd over 2 weken verhuizen.

Lijf
Door al dat harde werk en al het geplan dat moet gebeuren, merk ik dat ik echt wel tegen mijn limieten zit. Mijn lichaam moet dingen doen die ik niet gewoon ben, al dat fysiek werk is een hele uitdaging. Het is constant wel iets, er moet nog veel werk verzet worden en het zal goed zijn als dat binnenkort wat mindert want anders is het vat leger dan leeg.

Sociaal
Deze week maakten we met de studievriendinnen nog eens tijd om te videobellen. Het was alweer een hele tijd geleden en het deed deugd om bij te praten. Want enerzijds gebeurt er niet zo veel tijdens een lockdown, maar anderzijds zijn er toch heel wat gebeurtenissen die je wil delen. En vrijdag ging ik met de beste vriendin wandelen. Ook dat had ik echt nodig, om eventjes te ontsnappen van de bouw en wat van gedachten te wisselen om de muizenissen uit mijn hoofd te krijgen. Ik zou die dingen echt nog meer moeten doen, na de verhuis dringend werk van maken.

Kleine gelukskes
* reclame zien voor Singles Day (wat een stomme uitvinding trouwens), mij eventjes aangesproken voelen en dan beseffen dat ik geen single meer ben
* deze week 3 keer een mail krijgen van klanten met veel complimentjes