Het einde

Beetje luguber onderwerp misschien, maar aangezien ik van het overlijden van mijn mama heb geleerd dat het belangrijk is om over zo’n dingen te praten, ga ik de tag die ik zag bij Life in words toch ook eens invullen.

Wil je begraven worden of gecremeerd?
Sowieso gecremeerd. Vroeger zei ik dat altijd omdat ik het idee dat de wormpjes aan mij kwamen knabbelen maar niks vind, maar nu denk ik vooral dat het zo stom is om na de dood nog veel plek in te nemen en cremeren lijkt me dan ook een iets groenere oplossing.

Als je kiest om gecremeerd te worden, waar mag je as dan naartoe?
Ik ben zelf geen voorstander van iemands as thuis op de schouw te bewaren, maar als ik zelf dood ben moeten mijn nabestaanden maar vooral zelf kiezen waar ze het meest aan hebben.

Welk liedje mogen ze spelen op je begrafenis?
Ik heb niks tegen de typische begrafenisliedjes, maar zou het zeker wel fijn vinden als er een liedje tussen zit van 1 van mijn favoriete artiesten. Dus eentje van Nick & Simon bijvoorbeeld. Misschien eens een lijstje maken op Spotify van dingen die ik geschikt vind ;-)

Wil je een herdenking in de kerk of in een andere setting?
Ik heb zelf totaal niks meer met de kerk en de meesten van mijn naasten ook niet. Mijn papa wel nog, maar ik hoop toch pas na hem te moeten gaan. Herdenk mij dus maar ergens anders. Waar maakt niet zoveel uit, al zou het natuurlijk wel fijn zijn dat ze veel mooie dingen over mij vertellen.

Wat wil je dat ze zeggen tijdens je herdenking?
Dat ik goed heb gezorgd voor de mensen die ik graag zie. En dat ze dan maar vooral herinneringen ophalen aan toffe dingen die we ooit samen hebben meegemaakt, want het is door zo’n herinneringen dat je in de mensen hun gedachten blijft.

Wat zou je zelf zeggen, mocht je kunnen?
Ik hoop vooral dat ik dan kan terugkijken op mijn leven met een content en voldaan gevoel.

Heb je een testament?
Nee, maar er gaat zeker nog een moment komen dat ik ga regelen wat er met mij moet gebeuren als me iets overkomt (een wilsbeschikking) en wat ik wil dat er met mijn huis en dergelijke gebeurt als ik er niet meer zou zijn. Dat laatste vind ik vooral belangrijk naar mijn partner toe, maar ook dat eerste is iets dat me na aan het hart ligt. Ik heb uit eerste hand kunnen ervaren wat dat kan betekenen in iemand zijn levenseinde.

Wat mag er op je gedenksteen staan?
Ik vind gewoon mijn naam eigenlijk al genoeg. En de data er bij zijn ook nogal standaard denk ik he. Maar echtgenote of zo van vind ik al minder van belang. Niet omdat ik mijn lief niet graag zie, maar ik ben in mijn leven meer geweest dan alleen zijn partner. Laat er dus maar niet te veel opstaan, dan kan iedereen voor zich beslissen wat de woorden zijn die ze met mij associëren.

Hoe ziet de koffietafel er uit?
Ik heb al gemerkt dat hier regionaal best wel wat verschillen op zitten, maar bij ons is dat met pistolets en koffiekoeken en dat vind ik helemaal ok. Ik zie dat vooral als het moment dat mensen herinneringen kunnen delen, want zo met dat groeten en zo is daar amper ruimte voor en dat vind ik eigenlijk jammer.

Ben je bang voor de dood?
Hij hoeft zeker nog niet te komen, maar het is ook niet iets waar ik bang voor ben. Ik heb veel meer schrik van te moeten afzien en/of af te takelen. Vandaar dus ook die wilsbeschikking. Ik hoop dus dat als het zo ver is, ik waardig kan gaan en daar in de mate van het mogelijke zelf over kan beslissen.