Ik hou wel van tradities. In mijn ogen geven ze een bepaalde houvast. En kunnen we dat niet allemaal gebruiken in deze hectische tijden. Eén van mijn doelen vorig jaar was zelfs om een nieuwe traditie in het leven te roepen. Alleen merkte ik al snel dat ik het niet zo makkelijk vond om dat alleen te doen, ik vind het toch fijner om zo’n dingen te doen met anderen rond me.
Een traditie die je samen beleeft met anderen, zorgt voor een samenhorigheidsgevoel. Daarom vond ik tijdens mijn studententijd de cantussen bijvoorbeeld altijd heel fijn. Samen zingen en drinken is natuurlijk tof, maar ik vond al die regeltjes er rond ook geweldig. De Latijnse begrippen, de vaste structuur, het zingen van de provincieliederen… Enerzijds was elke cantus anders, anderzijds wist je precies waar je je aan mocht verwachten. En net dat vond ik leuk. Want het studentenleven was niet altijd zo gemakkelijk als ik had verwacht of gehoopt, maar een structuur volgen die al jaren meeging, dat kon ik.
Daarom ben ik soms ook jaloers op mensen die zich volledig gooien in hun geloof. Want ook dat gaat meestal gepaard met heel wat tradities en rituelen. Heel mooi vind ik dat. En dan spreek ik me niet uit over welke godsdienst. Maar gewoon het feit dat je samenkomt met familie of mensen uit de gemeenschap om kaarsen aan te steken, te zingen, teksten voor te lezen. En de houvast dat je gelooft in een grotere kracht die voor je zorgt als het moeilijker gaat.
Waarin vind jij houvast? Is dat ook in een bepaalde traditie die je in ere houdt of helemaal iets anders?
levelieze.com 
Bij mij is het net omgekeerd: ik hou niet van tradities en herhaling. Dat gezegd zijnde heb ik immens veel respect voor gelovigen en hun tradities. Soms ben ik er zelfs jaloers op want het lijkt mij inderdaad erg mooi en geruststellend dat je je telkens opnieuw in diezelfde rituelen kan begeven met volle overtuiging. Maar helaas niet voor mij weggelegd dus.
LikeGeliked door 1 persoon
Toevallig schreef ik er een tijdje terug een logje over, over die tradities genaamd ‘Ankerpunten’. Ik hecht wel aan behoorlijk wat tradities, voornamelijk met familie. Zo ook aan waarden die ik meekreeg uit de opvoeding en nu ook verderzet in eigen opvoeding naar m’n dochter toe :-). Het geeft idd houvast en structuur, zulke tradities…
LikeGeliked door 1 persoon
Tradities vind je in heel dingen. Dat kunnen ook kleine dingen zijn. Ik hoef geen houvast en structuur te hebben in mijn leven. Ik ben erg flexibel en impulsief. Dus ik kan prima zonder. Maar ik houd van tradities in kleine dingen. Bijvoorbeeld mijn schoen zetten voor Sinterklaas. Ook al reis ik de wereld rond en zit ik in een hostel. Ik zet mijn schoen. Of dat ik om de 2 maanden met een vriend uit eten ga. Dat doen we al jaren en dat vormt dan een soort traditie. Omdat we het willen en gezellig vinden. Tradities zijn minder interessant als ze ‘moeten’, voor mij. Ik houd ook van andere culturen. Een traditie hoeft dan niet aan een geloof gehangen te worden, want elk land heeft eigen tradities. Zoals beschuit met muisjes eten als een kindje word geboren. Ik houd er van, omdat ze mensen identificeren. Of juist bevolkingsgroepen. En dat vind ik reuze interessant.
LikeGeliked door 1 persoon