Vrienden kan je kiezen. Het zijn mensen die op één of andere manier je leven komen binnen wandelen, er is een klik en je wandelt daarna samen verder. En soms gebeurt het dat de wegen later toch weer scheiden en dat is eigenlijk gewoon ok. Met familie ligt dat toch een beetje anders.
Familie kan je namelijk niet kiezen. En dan kan het klinken samen, maar het kan ook botsen. Want het is niet omdat er een familieband is, dat je automatisch met elkaar overeenkomt. En wat doe je dan? Moet je iemand graag zien gewoon omdat het familie is? Hou je bij je beslissingen rekening met wat je familie denkt of kies je voor jezelf, ook al gaat dat in tegen wat zij zeggen? Moet je tijd maken voor een ziek familielid dat je nooit ziet, gewoon omdat die nu ziek is? Moet je alles laten vallen voor een familiefeest omdat familie voorgaat op vrienden?
En dat zijn dan nog gewone dagdagelijkse dingen. Wat als er iets erg voorvalt en een familielid iets misdoet? Zelfs dan lijkt het soms nog taboe om met een familielid te breken. Ik geloof niet zo in ‘we moeten er voor elkaar zijn want we zijn familie’. Uiteraard moeten we er voor elkaar zijn, maar toch niet alleen maar omdat we familie zijn. Je bent er voor iemand omdat je die persoon graag ziet, omdat die persoon er ook is voor jou als het nodig is, omdat je samen heel wat hebt meegemaakt. Maar toch niet gewoon omdat er een gemeenschappelijke voorouder is. Je kan alleen maar hopen dat je dat voor je familie voelt. Maar als het niet zo is, is dat dan zo vreselijk?
levelieze.com 
Ik ben niet zo iemand die alles pikt en de band blijft koesteren gewoon omdat het om familie gaat. Maar toch vergeef ik in die context misschien net ietsje meer dan ik bij vrienden zou doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben daar redelijk “hard” in geworden. Het is niet omdat iemand familie is dat die band automatisch goed is.
LikeGeliked door 1 persoon
daar ben ik het volledig mee eens …
LikeGeliked door 1 persoon
Het is altijd een beetje dubbel. Ik heb weinig contact met mijn broer en diens gezin, wel regelmatig met mijn moeder. Ik vind het altijd erg vervelend om alle verjaardagen te moeten komen opdraven om dat het familie is. Bij vrienden doe ik dat allang niet meer. En die verplichtingen juist maken dat ik er met tegenzin heen ga. Tja. Familie…
LikeLike
Het hangt er van af wie die familie is. Als ze je respecteren en kunt genieten van de bezoekjes is het een gans ander verhaal dan als je er onderhuidse opmerkingen te horen krijgt en het je uitput. Ik vind het steeds makkelijker om neen te zeggen tegen activiteiten die voelen als opdraven, zeker omdat ik sowieso al te vaak neen moet zeggen tegen energie gevende bijeenkomsten.
LikeLike
Het is en blijf een moeilijke, al vind ik niet dat als er iets gebeurt wat niet door de beugel kan dat zomaar onder tafel geveegd moet worden enkel en alleen omdat het familie is.
LikeLike
Ik vind dat ook een moeilijke. Ik heb niet zo’n band met mijn familie omdat ik anders ben en ook over veel dingen een andere mening heb en me er dan over opjaag. Ik denk dat ik daarom meer doe voor mijn vrienden.
LikeLike
Ik heb geen band met mijn familie, met uitzondering van een paar. En ik vind het fijn zo, ik zou het niet anders willen.
LikeLike