Lieze overpeinst

Ik heb ook een verhaal

books-1245690_1920

Vorige week hadden we op het werk een opleiding. Die werd gegeven door iemand extern, iemand die ons dus niet kent. Wat krijg je dan: het obligate voorstelrondje. Aangezien het voor een deel ging over storytelling, wou de opleider de link leggen naar wat we zouden vertellen en daar ging hij de mist in. Zijn uitgangspunt was immers: Jullie hebben allemaal een partner en jullie hebben allemaal kinderen, dus jullie hebben allemaal een verhaal. Allemaal behalve ik dan, want ik heb noch een partner, noch kinderen. Maar heb ik dan niet eens een verhaal?!

Het raakte een gevoelige snaar. Want ik heb inderdaad soms het gevoel dat ik minder mee tel omdat ik alleenstaande ben (een gevoel dat uiteraard vanuit mezelf komt en geen waardeoordeel is over andere alleenstaanden). Maar het hardop door iemand horen zeggen, is toch nog anders dan het zelf denken. Nu zal die mens dat waarschijnlijk niet zo bedoeld hebben, maar het wijst er toch nog maar eens op hoe hard onze maatschappij er van uit gaat dat iedereen een ‘normale’ gezinssituatie heeft.

En verder is het ook gewoon niet OK om mensen en hun verhaal te beoordelen op hun burgerlijke staat. Zelfs moest ik een man en kinderen hebben, dan hoop ik dat mijn verhaal uit veel meer bestaat als alleen getrouwd zijn en moeder zijn. Ik dicht dat nu zelf ook heel veel waarde toe, maar ik probeer net heel hard om mijn verhaal te schrijven zonder dat ik dat al heb. Mijn verhaal zijn mijn bouwplannen, mijn strijd om gelukkig te kunnen zijn, de mensen die ik elke dag tegenkom op het werk en zo goed mogelijk probeer te begeleiden, mijn leven als dochter, zus en vriendin en gewoon de dagdagelijkse dingen, goed en slecht.

Ik schreef ooit al eens eerder over de kracht van verhalen en ik kan de meneer in kwestie dus alleen maar oproepen om het grotere verhaal misschien soms eens te proberen zien. Want ook al deed het er volgens zijn visie dan misschien niet toe, ik heb ook een verhaal.

24 gedachten over “Ik heb ook een verhaal”

  1. Alle mensen zijn evenveel waard voor mij. Ook mensen die geen partner hebben. Mensen die geen kinderen hebben. Mensen die een “andere geaardheid” hebben. En terwijl ik dit schrijf, denk ik: fout! Het is geen “andere geaardheid”! Zij “wijken niet af van de norm”! Het gezin wordt teveel als standaard genomen. Maar mensen schijnen altijd wel iets te zoeken om een ander buiten het kringetje “normale mensen” te zetten. Geen kinderen hebben, geen huisdieren willen (ja, dat ook!).. noem maar op.
    Ik vind jouw leven als alleenstaande zeker evenveel waard als het mijne als moeder en grootmoeder. Laat je niet uit het lood slaan door incidenten als wat je hierboven neerschreef.
    (ik slaag er niet in om te reageren met de link van mijn blog, dus dan maar met mijn facebook account. mijn blog is http://www.zonderdank.be/saturnein/)

    Geliked door 1 persoon

  2. Amai, ik werk zelf ook met storytelling hier en daar en ik snap zen werkwijze precies niet goed.bij mijn weten draait storytelling net rond het in kaart kunnen brengen van wat jou uniek maakt. Het leren in beeld brengen van waar jij voor staat. Daar zou huwelijk en kinderen helemaal niet centraal moeten staan, maar net jij als persoon. Jouw strijd, jouw overwinningen. Zodat de wereld kan zien met welke kwaliteiten jij je moeilijkheden overwint.

    Voor jou moet dit inderdaad aankomen, ik zou ook op zen minst beledigd zijn. Een pijnlijke en totaal onnodige confrontatie. En toch sta je er machteloos bij en kan je het enkel ondergaan. Spijtig, want ik denk dat storytelling jou net goed zou afgaan. Net omdat er zo veel verhaal in jou zit, gecombineerd met de passie en het talent om het naar buiten te brengen.

    Ik heb anders nog wel een goed boek over stoeytelling liggen dat ik hem kan aanraden.

    Geliked door 1 persoon

  3. Unk, hoe stereotiep kan een mens zo denken?! En dat voor iemand die storytelling centraal zou moeten plaatsen… Gevarieerde verhalen zullen daar uitkomen…
    Zolang je inderdaad maar weet dat ook jij, iedereen, in welke situatie die persoon zich ook bevindt, een verhaal heeft. Een dat de moeite waard is om naar te luisteren! (anders zouden er hier niet zoveel mensen komen lezen :-) ).

    Geliked door 1 persoon

  4. Wat een idioot… Alsof trouwen en kinderen het enige in het leven zijn waardoor je iets te vertellen hebt. Bijvoorbeeld ook wel erg als er net iemand bij is die heel graag kinderen wil maar er geen kan krijgen. Rare invalshoek en ik snap helemaal dat je je wat uitgesloten voelde. Maar het doet er dus echt niet toe hé. Jij hebt een even waardevol verhaal (leven) als iemand anders. Ik zou me niet kunnen inhouden en dan toch nog iets van een mail sturen ofzo naar die persoon om hem er op te wijzen dat de invalshoek niet heel goed gekozen is. Hij bedoelde het vast niet verkeerd, maar het komt dus wel verkeerd over. Je zal vast niet de enige zijn die zich gekwetst voelt door zo’n uitspraak.

    Like

  5. Pfff wat een kleinzielig persoon. Inderdaad, wij hebben ook een verhaal, daarom niet met man en kind(eren), maar wel een verhaal.
    Probeer het je niet aan te trekken meid.
    Jouw huis en bouwavontuur, dat is waar je aandacht nu naartoe hoort te gaan!

    Geliked door 1 persoon

  6. Ik ben wel getrouwd en heb wel kinderen en zou even zeer in mijn gat gebeten zijn. Zij zijn een groot deel van mijn leven, zij vloeien voort uit mijn verhaal en schrijven er aan mee, maar mag ik ook nog een eigen persoon zijn?

    Misschien is die mens zelf net papa geworden en bestaat zijn leven op dit moment vooral uit vrouw en kind. Of is een kind ziek en draait heel het huishouden al een tijdje om het opvangen daarvan. Of misschien haalt hij zijn eigenwaarde vooral uit dat getrouwd en vader zijn en voelt hij zich in andere domeinen nietig.

    Natuurlijk heb jij ook een verhaal, iedereen is meer dan een paar van de rollen die hij/zij heeft. De veronderstellingen van anderen zeggen meer over henzelf dan iets anders.

    Geliked door 1 persoon

  7. Zo fout en eigenlijk zo grof! Ik krijg er ook de kriebels van als ze op basis van je leeftijd aannemen dat je automatisch een partner en x aantal kinderen hebt. Ik snap je verontwaardiging helemaal!

    Geliked door 1 persoon

  8. Hoe ‘bekrompen’ ook van die mens. Ik heb wel een partner maar (nog) geen kinderen en zovelen rond mij hebben geen partner, zijn net gescheiden, kunnen geen kinderen krijgen etc. Ik denk dat de maatschappij zo superdivers is op dat vlak dat dat toch echt wel kort door de bocht is. Maar goed dat je ziet dat ook jij je eigen verhaal kan hebben! You go girl!

    Geliked door 1 persoon

  9. Wel ik zou op mijn teen getrapt zijn. Iedereen heeft zijn verhaal en rugzakje, getrouwd of alleenstaand… niemand leven is hetzelfde en het zijn net de mensen die niet alles volgens de norm doen of zijn die het boeiendste verhaal hebben.

    Geliked door 1 persoon

  10. Ik vind dat ook echt zo’n fout uitgangspunt. Mensen gaan er nog steeds zo hard van uit dat je het normale huisje-tuintje-boompje-kindje-patroon volgt. Ik vind de liefde een aanvulling op je leven, niet de hele invulling en zulke uitspraken gaan daar inderdaad echt regelrecht tegenin.

    Geliked door 1 persoon

  11. Wat een domme opdracht. Ook ik ben toch meer dan mijn gezin, mijn partner, mijn leefsituatie? En jij bent toch even uniek als single dan toen je bv een koppel met iemand was? Sla die bladzijde in je kalender maar snel om en schrijf verder aan je eigen levensverhaal. Jij en jouw verhaal zijn de moeite waard!

    Like

  12. Wat een domme man zeg! Het wil toch niet zeggen omdat je geen partner of kinderen hebt dat je geen verhaal te vertellen hebt? Integendeel zelfs! Sommige van mijn vriendinnen (al dan niet met partner maar zonder kinderen) hebben vaak zelfs interessantere verhalen te vertellen dan ik hoor! Jij en jouw verhaal zijn absoluut de moeite waard om te vertellen!

    Geliked door 1 persoon

  13. Ow zeg wat een stomme introductie, flauwekul is dat! Ik zou nooit mijzelf begonnen voorstellen aan de hand van mijn partner/kinderen later. Ik had vorige week ook een soort coaching en daarin werd gezegd hoe je als introvert goed kan omgaan met negatieve feedback, alsof je als extravert daar zo blij mee bent. Beetje jammer dat coaches snel naar clichés grijpen en in hokjes plaatsen.

    Geliked door 1 persoon

  14. Hoe lullig van die instructor?! Die heeft zijn eigen workshop echt niet doordacht of eens een dry-run voor feedback gedaan. Heb je feedback gegeven: da’s heel nuttige input die je hem zou kunnen geven vooraleer hij elders nog eens een workshop gaat geven. Ik veronderstel dat er bij zo een externe opleiding ook een evaluatie was op het einde?

    Like

  15. Getsie, dat was niet zo handig van hem. Maar: is het misschien gewoon een uitglijder? Ik denk dat niemand serieus kan denken, dat je zonder ‘traditioneel gezinnetje’ geen verhaal hebt. Toch?

    Zonet werd er gebeld. Mijn zoon nam op. Hij noemde zijn voornaam. ‘Is je moeder thuis?’, zei de mevrouw, die mij moest hebben. Toen ik begin twintig was en pas op mezelf woonde, kreeg ik ook weleens die vraag, aan de telefoon. ‘Geen idee, dan moet je haar zelf even bellen’, zei ik dan.

    Niet handig. Kan pijnlijk zijn. ‘Klink ik nu echt zo kinderachtig?’, dacht ik dan. Als die persoon zou weten wat het met jou deed, zou hij het vast nooooooit meer zo doen!

    Like

  16. Misser van formaat om op die manier een sessie over storytelling te beginnen lijkt me; hopelijk komt die persoon snel tot inzicht dat op die manier de opleiding al van bij het begin zijn doel mist …

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s