Lieze checkt in #79

Eerst een radiowekker die geen muziek meer speelt en dan een douchekraan waar alleen koud water uitkomt. Niet de beste start van de zondag. Maar superwoman hier heeft dat allemaal zelf opgelost gekregen. Gewoon eens prutsen aan dingen durft al wel eens helpen om ze terug in gang te krijgen.

Maandag deed ik een afsprakenmarathon. Acht afspraken op 1 dag. Niet bepaald voor herhaling vatbaar maar het was voor een project dat we met de hogeschool doen. En die studenten hebben me aangenaam verrast. Goed voorbereid, beleefd en vooral ondernemend. Ik was dan wel moe op het einde van de dag, maar zeker ook voldaan.

Dat reacties bij bloggen wel eens een impact kunnen hebben, dat schreef ik eerder deze week al. Toen ik dinsdag schreef over hoe ik ook (en dus iedereen) een verhaal heeft, kwam daar heel veel reactie op, wat heel hartverwarmend was. Het blogbericht over de reacties stond toen al klaar, maar dinsdag was ik dus wel heel blij dat anderen ook hun zegje deden.

Er is de laatste tijd wat storm in mijn hoofd en ik vind het dan vaak lastig om een gevoel van controle te houden. Niet alleen privé, maar ook op het werk. Om even weer wat rust te vinden, had ik daarom durven opperen om mijn jobinhoud (tijdelijk) wat aan te passen en woensdag had ik daar een heel goed gesprek over. Heel fijn dat er rekening mee gehouden wordt en hopelijk gaat die storm in mijn hoofd dan ook wat liggen.

Het schiet er vaak bij in op donderdag, maar afgelopen week ging ik toch nog eens naar de groepsles. Ik kocht overlaatst nieuwe sportkleren en hoe stom dat ook klinkt, ik voel me daar zoveel beter in dan de vorige. Als ik dan toch een uur naar mezelf in de spiegel moet kijken, dan liever met iets waar ik me goed in voel. Goeie investering geweest dus. Ik had zelfs een beetje het gevoel dat ik er beter door kan sporten.

Vrijdag had ik een dagje verlof om naar Batibouw te gaan. Eerst twijfelde ik nog een beetje, aangezien er nog niks concreet van plan is, maar inspiratie opdoen kan altijd, dus maakte ik een tripje naar Brussel. Ik vond het behoorlijk overweldigend en vroeg me soms wel eens af hoe ik al die beslissingen ooit ga kunnen maken, maar ik kwam wel terug met heel veel informatie en zin om er in te vliegen. En dat was ook de bedoeling.

Ik heb op zich niks met carnaval, behalve die ene keer per jaar als de carnavalsstoet uittrekt bij ons. Zaterdag was het zo ver. We waren met een hele bende, vriendinnen met hun kindjes, mijn nichten met hun kroost, papa en zijn buren. Op het einde begon het redelijk koud te worden, dus mocht het wel gedaan zijn, maar al die blije gezichtjes blijven toch fijn om te zien.