Visser Prijs

Overlaatst werd ik bij een bezoekje aan de bank terug gekatapulteerd naar mijn jeugd toen ik daar het tafeltje zag staan voor de kindjes om aan te spelen. Dat tafeltje en stoeltjes waren immers exact hetzelfde als hetgene vroeger bij ons in de speelkamer stond. Daar hebben we echt uuuuren aan gespendeerd: tekenen, knutselen, spelen… Mooie herinneringen dus. Al is er iets uit mijn kindertijd waar ik nog mooiere herinneringen aan heb: onze Fisher Price (ook wel liefelijk de visser prijs genoemd) cassettespeler.

Wat heb ik daar lang mee rondgehost. Ik weet niet meer wanneer ik hem kreeg, maar hij is zeker wel lang mee gegaan. Om cassetjes van Samson af te spelen. Om rare stemmetjes op te nemen. Om overal mee naartoe te nemen: de speelkamer, de slaapkamer, de auto. Ik wil niet weten hoeveel batterijen dat ding versleten heeft.

En als je nu denkt dat ik daar mee rondliep toen ik een jaar of 8 was, dan heb je gelijk. Maar ook op mijn 15 diende dat ding nog. De mooiste herinnering is toen de Fisher Price mee ging op uitwisseling naar Duitsland. Hoe we er zijn opgekomen om die toen boven te halen, geen idee, want het zal ongetwijfeld een raar zicht geweest zijn: een troep leerlingen uit het 4e of 5e middelbaar die rondlopen met een kinderlijke cassettespeler. Maar wat een plezier dat we daar mee gehad hebben op reis. We hadden ons op voorhand bezig gehouden met wat mixed tapes en trokken ginder rond met dat ding op onze schouder alsof het een coole gettoblaster was.

Ik zou eigenlijk thuis eens moeten gaan zoeken of die nog ergens in de kast of op zolder staat, want nu ik er zo aan terug denk, hangen er echt wel mooie herinneringen aan vast en zou ik hem uit nostalgische overwegingen best wel een leuk plaatsje in huis willen geven.