Verbeelding Book Challenge 2018 – update 4

Laatste overzichtje van het jaar. Ik ben eigenlijk vooral boeken blijven lezen die ik sowieso wou lezen en die op mijn pad kwamen, zonder extra moeite te doen om alle puntjes van de challenge af te vinken. Maar omdat ik weet dat een aantal onder jullie wel graag een boekenoverzicht krijgen, geef ik ze nog graag mee. Het is veel langer dan ik gedacht had, want ik heb mijn leesdoel van 35 boeken behoorlijk overtroffen door er 48 te lezen!

5 sterren

Een uur en achttien minuten – Peter Zantingh: Dit is eigenlijk een jeugdboek en dat zorgt er voor dat het heel vlot leest. Maar ik vond het ook echt wel gewoon een goed geschreven boek, dat er soms behoorlijk inhakt en herkenbaar is.

Zolang er sterren aan de hemel staan – Kristin Harmel: Na het eerste hoofdstuk besefte ik dat ik het boek al had gelezen, maar absoluut de moeite voor een tweede lezing. Ik hou wel van verhalen met oude familiegeschiedenissen en een vleugje liefde ten tijde van oorlog.

Vele hemels boven de zevende – Griet Op de Beeck: Raar maar waar, ik had nog nooit iets van haar gelezen, dus dat moest er echt wel eens van komen. En mijn god wat kroop Eva soms in mijn hoofd door hetzelfde te denken als ik. En heerlijk die Vlaamse herkenbaarheid.

Het licht dat we verloren – Jill Santopolo: Mooi omdat het over liefde gaat en over het feit dat liefde dan toch niet genoeg blijkt te zijn om gelukkig te kunnen zijn. Vooral ook de manier waarop het verhaald verteld, vanuit hoofdpersonage Lucy die het verhaal verteld maakte het aangenaam en aangrijpender.

4 sterren

Talking as fast as I can – Lauren Graham: Ik hoorde de hele tijd bij het lezen de stem van Lorelai Gilmore in mijn hoofd. Ik denk dat Lauren en Lorelai vaak dicht bij elkaar liggen en ik vond het leuk om veel achter de schermen dingen te kunnen lezen. Gilmore Girls was dan ook lang mijn favoriete serie.

Leven na leven – Kate Atkinson: Het concept van het boek is dat iemand elke keer opnieuw kansen krijgt in het leven. De grote vraag is wat je dan met die kennis doet, want wil je dan alles doen om het perfect te krijgen of probeer je vooral om te leren van de keuze die er voor zorgt dat het misloopt? Best wel graag gelezen.

Zwemmen met haaien – Ann Kidd Taylor: Deze nam ik nog snel snel mee in de bib omdat een aantal boeken die ik zocht niet beschikbaar waren en ik werd aangenaam verrast. Het is geen bijster origineel verhaal, maar het is ook niet zo dat het cliché dat je zou verwachten bij het lezen van de achterflap uitkomt. Leuk tussendoortje.

Voor mij – Jojo Moyes: Het derde deel in de reeks over Louisa. En je kan toch niet anders dan Lou in je hart sluiten. Ze blijft nog steeds op zoek naar zichzelf maar vindt ook geregeld wie ze echt is en daar zit evolutie in. De opvolgers gaan volgens mij nooit meer toppen aan Voor jou (de eerste in de reeks) maar Jojo Moyes blijft een goede vertelster.

3 sterren

Ik heb je nooit een rozentuin beloofd – Hannah Green: Best wel een heavy topic, want het gaat over de psychiatrie. Ik vond het niet altijd zo makkelijk om te lezen, maar dat was net de bedoeling denk ik, want in het hoofd van het hoofdpersonage zal het ook wel allemaal warrig geweest zijn.
Goed voor puntje 25: een tweedehands boek

Schildpadden tot in het oneindige – John Green: Het boek zette me aan tot het schrijven van deze blogpost dus zette me wel aan het denken en er zaten een aantal hele mooie zinnen in, maar het verhaal op zich vond ik wat minder. Maar wel goed dat er oer zo’n topics geschreven wordt.

De acht bergen – Paolo Cognetti: Heel veel mensen vinden dit echt een geweldig boek en daar kon ik niet in volgen. Het is zeker niet slecht geschreven maar het was niet het juiste boek voor mij. Ik denk dat de personages en wat belangrijk voor hen is te ver van mij af staan.

Het wereldschokkende en onweerstaanbaar lekkere verhaal van Tony Chocolonely – Jeroen Siebelink: Superlekkeren chocolade maken kunnen ze en aangezien ik dit bedrijf vaak gebruik als goed voorbeeld van een bedrijf met een missie, wou ik er nog wel wat meer over weten. Over die missie wordt heel veel verteld omdat het immers hun reden was om er mee te beginnen, maar soms wou de schrijver precies toch iets te hard ook de interne vuile was kunnen buiten hangen.

2 sterren

Een vrouw op de vlucht voor een bericht – David Grossman: Ik geraakte op geen enkel moment echt in dit boek en ben alleen blijven lezen omdat een paar mensen die ik ken het 5 sterren gaven want anders had ik het echt opgegeven. Niet mijn ding.

De bruggenbouwer – Markus Zusak: Ik vond De Boekendief goed maar niet geweldig. En ik wou Zusak dus nog eens kans geven want deze zou blijkbaar van hetzelfde niveau zijn. Maar deze vond ik zelfs niet goed. Het verhaal op zich is niet verkeerd, maar er wordt zo hard in verschillende tijden door elkaar verteld dat het moeilijk wordt en de symboliek gaat zo verloren.