Je merkt het al gewoon hier op de blog, ik neem eigenlijk helemaal niet zo veel foto’s. Beetje atypisch voor een blogger misschien, want als ik dan mijn weekoverzicht schrijf, denk ik vaak: doeme, weer vergeten om te zorgen dat er een foto voorhanden is. Ik denk dat ik vooral niet het gevoel heb dat er zoveel fotowaardige dingen in mijn leven zijn. Want wie zit er te wachten op een foto van mijn makkelijke luie eten of van alleen thuis zitten?
Vroeger vond ik het leuk om met fotoalbums bezig te zijn. Mama was daar ooit aan begonnen en toen zij geen tijd had, maakte ik mijn albums gewoon zelf. Dat bleef ik eigenlijk nog best lang doen nadat de meeste foto’s al digitaal werden gemaakt. Dan liet ik ze afdrukken om toch nog in een album te plakken.
Die tijd ligt ondertussen al lang achter me. Want als ik kijk naar dingen waar mensen nog wel fotoalbums maken, dan is het van vakanties en van gebeurtenissen met het gezin. Maar nu er bij mij al een tijd geen familievakanties meer zijn , weinig feestjes met veel vrienden, geen weekenduitstapjes met een partner en nog geen fotogenieke kindjes, vraag ik me soms af welke beelden ik wel nog wil bijhouden op foto.
Ik neem natuurlijk wel nog foto’s, maar soms heb ik het gevoel geen nood te hebben om die herinneringen terug te kunnen bekijken. En ik weet eigenlijk niet of dat is omdat ik het niet genoeg de moeite vind of dat ik het ok genoeg vind om de herinneringen te hebben zonder dag ik het nog op beeld heb. Ik hoop alleen maar dat ik er later geen spijt van krijg dat ik er nu niet zoveel aan denk. Want vooral als er iets of iemand weg valt, begint een foto ineens meer te betekenen.
blogpost 34/40 van #40dagenbloggen
levelieze.com 
Ik plak nog steeds in albums, maar inderdaad enkel de familievakanties. Ik kan me voorstellen wat jij zegt, maar eens een foto van uw luie eten ofzo zou ik wel graag in uw weekendoverzicht zien verschijnen :-). Het is overal anders, en net dat is eens fijn om te zien.
LikeLike
Haha, ik zal dat daar eens insteken dan! :-)
LikeLike
Ik sta gigantisch achter met mijn fotoalbums van reizen, maar ik maak wel elk jaar een overzicht en telkens weer vind ik het spijtig dat ik zo weinig foto’s genomen heb. Er zijn toch altijd leuke momenten? Uitjes met vrienden, familiefeesten, enz… Ik heb daar graag wat foto’s van.
LikeLike
Ik vergeet het ook gewoon heel vaak. En achteraf is het natuurlijk te laat…
LikeLike
Zelf neem ik nogal veel foto’s, eigenlijk van alles wat ik mooi vind. Soms tot het overdrevene toe.
Ook van familie-uitjes neem ik steeds foto’s en na het overlijden van mijn tante onlangs, ben ik blij dat ik dat steeds gedaan heb :-)
LikeLike
Het is op zo’n momenten dat je beseft dat het toch belangrijk is om aandenkens te hebben.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad, dus daarom meid, neem wat vaker foto’s!!
LikeLike
Fotoalbums, daar ben ik al jaren niet aan toegekomen. Foto’s nemen daarentegen, dat is een soort tweede natuur. En soms zijn dat heel waardevolle momenten met familie of van vakanties, maar evengoed soms een onnozelheid. Maar net dat vind ik eigenlijk wel tof aan het terugkijken op mijn “weekoverzichten”, dat zo niet enkel de “grote” momenten (kerst, verjaardagen, communies e.d.), maar ook de kleintjes (alleen mijn middageten in de tuin opeten, 10′ uitwaaien langs het meer e.d.) vastgelegd worden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik neem overdreven veel foto’s vermoed ik. En ik raak de draad kwijt, vind geen manier om ze te structuren. Ik scroll gewoon door mijn gsm. Een foto afgeprint heb ik al in geen 10 jaar meer gedaan. Ik denk wel vaak dat ik eens een album zou moeten maken, maar dat gebeurt nooit en ze zouden wellicht ook maar gewoon in de kast gelegd worden.
Doordat ik anderzijds veel foto’s oplaadt in Facebook of op mijn blog, vind ik het toch wel fijne herinneringen, hoe banaal soms ook om op terug te kijken. Ik ben net in de 40dagenbloggen challenge regelmatig zo compleet random banale foto’s die niet veel context hebben beginnen toevoegen in een post en in feite vind ik dat keiplezant. De facebook memories bekijk ik ook elke ochtend met veel aandacht en nu begint Apple Foto’s me ook af en toe een terugblik te pushen en dat vind ik wel fijn. Ik ben nogal nostalgisch aangelegd op dat vlak.
Maar blogposts zonder foto’s storen me compleet niet. Het verlegt de focus naar het verhaal, de tekst.
LikeGeliked door 1 persoon