Lieze checkt in #155

Ik zit hier al eventjes te denken over wat er te vertellen valt over de afgelopen week. En dat is helemaal niet zoveel. Ik ging een paar dagen werken en was een paar dagen thuis. Maar zonder noemenswaardige hoogtes of laagtes. Lastig dus om daar een weekoverzicht mee te vullen. Ik gebruikte de vrije tijd echter wel om veel te lezen en series te kijken, dus leek het me meer aangewezen om een blogpost te schrijven in de ‘currently’ vorm die veel andere bloggers ook al wel eens gebruiken. Deze week dus een check-in in andere vorm.

Gelezen

* Ik was al een tijdje bezig in Kathedraal van de zee, op aanraden van een collega. Een hele klepper maar wel echt de moeite waard. Hij doet een beetje denken aan Pilaren van de aarde en dat vond ik ook een geweldig boek. Ik ben moeten gaan terugzoeken in mijn foto’s van toen ik in Barcelona was en ik ben toen weldegelijk langs de kathedraal gekomen (want het refereert dus aan een bestaand bouwwerk), maar ik herinner me er amper iets van. Moest ik nog eens gaan zou ik de kerk met heel andere ogen bekijken. Ondertussen ontdekte ik toevallig ook dat er een reeks van bestaat op Netflix, misschien dat ik die ooit ook nog wel wil zien.

* Ik las ook Wat ik nooit eerder heb gezegd en De jongen op het houten kistje. De eerste is een mooi debuut over familierelaties, het tweede het verhaal van een Schlindler-Jood en hoe hij zo de oorlog overleefde. Allebei mooie boeken die heel vlot lezen.

* Nog was mijn leeshonger niet gestild dus ik las ook nog mijn wekelijkse Libelle en ik ging op zoek naar een aantal nieuwe blogs om te volgen.  Ik kwam er al een aantal tegen, maar als er nog suggesties zijn, dan zijn die zeker welkom.

Gezien

* Nadat ik in het begin van de zomer Glee uit keek op Netlfix (de laatste seizoenen waren toch een beetje een opgave, het ging bergaf), kwamen net toen een aantal nieuwe afleveringen van Suits uit. Ik zit nu aan het laatste seizoen waar Mike en Rachel (Meghan Markle) nog in meedoen. Al blijft Harvey Spectre uiteraard nog steeds de grootste reden om te kijken.

* Eentje waar ik toch een nacht slecht van sliep nadat ik vrijdag keek was When they see us, een waargebeurde reeks over 5 zwarte en hispanic mannen die onschuldig veroordeeld werden voor een verkrachting door een aanklager die gewoon een zondebok zocht. Vooral in Amerika was er heel wat opschudding over deze reeks, die er zelfs voor zorgde dat een aantal betrokkenen zoveel jaar na datum nu toch ontslag hebben moeten nemen. Geen ontspannende serie dus, maar wel heel beklijvend.

* Ondertussen is ook mijn guilty pleasure terug en komt Home & Away weer elke dag op tv. Afgelopen week nog even een herhaling van de laatste twee afleveringen, vanaf volgende week weer heel veel nieuwe drama’s om mee mee te leven.

Gemaakt

* Een bullet-journal adept zal ik nooit worden, maar soms vind ik het wel tof om op papier nog wat dingen bij te houden. Dus kocht ik toch nog maar eens een agenda. Niet om mijn hele leven in te zetten, maar gewoon om wat creatief mee te zijn, wat losse gedachten neer te kunnen schrijven en aandacht te hebben voor het positieve.

* Ik maakte ooit een taart waarvoor maismeel nodig was en in mijn zoektocht naar wat ik daar nog mee kon maken kwam ik al snel uit op maisbrood. Of het gelukt is, kan ik nog niet zeggen want we gaan het straks proeven op de familie-barbecue, maar het ruikt in ieder geval heel goed.