Als ik durf opperen dat ik best ook wel wat introverte kanten heb, dan zijn de mensen in mijn omgeving meestal heel snel om dat te ontkennen. En dat snap ik wel want ik weet van mezelf goed genoeg dat ik spraakzaam en sociaal ben, 2 eigenschappen die heel erg met extraversie geassocieerd worden.
Maar als het gaat over hoe ik me oplaad dan herken ik toch ook heel veel dingen die aan introverte mensen worden toegeschreven. Graag bezig zijn met ideeën, graag schrijven, niet zo bezig zijn met praten over koetjes en kalfjes. Maar ook genieten van bezig zijn met ideeën, liefst dingen in kleinere groep doen en me comfortabel voelen als ik alleen ben.
Al kan de vraag dan natuurlijk zijn of dat echt zo is omdat ik zo ben of omdat dat zo is omdat het wel moest. Ik voel me best ok als ik alleen ben, maar dat moest ook wel omdat ik anders constant ongelukkig zou zijn. Keerzijde is dat ik ondertussen zo gewoon ben van dingen alleen te (moeten) doen, dat ik het soms moeilijk vind als ik toch rekening moet houden met mensen of als er meer mensen om me heen zijn dan ik zou willen. Wat niet wil zeggen dat ik nooit verbinding mis. Want dat is nog iets heel anders dan niet alleen zijn.
Misschien wordt mijn innerlijke introvert dus wat harder opgeroepen in mijn privéleven omdat ik daar vaak alleen ben, maar laat ik de extravert dan extra goed naar buiten op het werk omdat ik die thuis niet zo kan laten zien. Of laat ik het er gewoon op houden dat ik een ambivert ben, dan kan ik gewoon zowel introvert als extravert zijn.
levelieze.com 
Ik vind het ook frustrerend dat ik altijd als extravert wordt gezien. Ik heb zeker ook mijn introverte kantjes. Ik wordt zot als ik niet genoeg tijd rustig alleen thuis heb. maar misschien is het ook zoals je zegt, een noodgedwongenheid: want als kind was ik gigantisch veel alleen.
Maarja, ons karakter is ons karakter, ongeacht hoe het gevormd wordt zeker? Ik denk dat er in elke introvert wel een verlangen zit om iets extraverte te kunnen zijn en omgekeerd. Dus diep vanbinnen, zijn we dan echt zo makkelijk onder te verdelen?
LikeGeliked door 1 persoon
Voila, ik pleit denk ik vooral voor het feit dat mensen onderverdelen misschien helemaal niet hoeft.
LikeLike
Jouw stukje laat heel duidelijk zien dat beide labels te “eng” zijn. En dat is maar goed ook. Wij mensen zijn allemaal veel meer dan dat éne labeltje.
LikeLike
Gelukkig maar inderdaad!
LikeLike
Ik kan heel extravert zijn maar dat wordt mij niet altijd in dank afgenomen. Dus word je vanzelf wat introverter. Helaas is het je omgeving toch die je vormt.
LikeGeliked door 1 persoon
Bij mij is dat ook doorheen de jaren veranderd. Vroeger was ik extraverter en bijvoorveeld ook heel goed in smalltalk, nu haal ik meer energie uit alleen zijn. Hokjes zijn altijd te beperkend, vind ik.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik dacht jaren dat ik introvert was, maar blijk toch ook wel heel uitbundige kanten te hebben. Team ambi it is!
LikeGeliked door 1 persoon
Er zijn maar weinig mensen 100% introvert of 100% extravert. Zoals met (bijna?) alle hokjes waar we onszelf & anderen graag in plaatsen. Als ik mezelf zou moeten inschatten ben ik bijvoorbeeld zo’n 80% introvert. Maar ik sta óók vooraan bij de Zumba, ik vind het leuk om presentaties te geven en een beetje over koetjes en kalfjes praten wil wel lukken. Maar voor de term “ambivert” vind ik mezelf toch te introvert.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik zie mezelf absoluut als introvert, terwijl mensen dat in eerste instantie niet altijd linken aan mij omdat ik wel “vlot” ben. Alsof alle introverten awkward zijn hè. :) Ik denk dat het zoals je zegt vooral gaat over waar je je energie uit haalt.
LikeLike
Er zijn nog zoveel misvattingen. Zo had ik laatst een klant die er van overtuigd was dat extraverten betere zelfstandigen zijn omdat die overal een grote mond opzetten en zichzelf verkopen. Beetje kort door de bocht denk ik dan…
LikeLike
Eigenlijk gaat introvert en extravert om een persoonlijkskenmerk, wat wil zeggen dat je het meest geneigd bent je zo te gedragen als je geen moeite doet/via je onderbewuste. Je kan door opvoeding of de context extraverter zijn (bv mss zijn je vrienden wat stiller en ben jij daarom de luide, check hier trouwens!, Het kan nog altijd zijn dat je doodop bent achteraf want het gaat om energie en niet om wel of niet babbelen). En ook interessant: doorheen je leven glijdt je steeds meer naar het midden van persoonlijkheidsschalen. Een introvert zal door anderen (vaak partner en familie, maar ook collega’s) zijn extraverte kant ontwikkelen en omgekeerd. Je leert als het ware die context mee te nemen en minder naar je onderbewuste ge handelen. Dat zijn allemaal zaken die er dus voor kunnen zorgen dat mensen je geen introvert vinden, maar dat is dus mss toch wel zo. Razend interessant vind ik dat allemaal. 😁
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk dat omgeving zeker ook wel een rol speelt in hoe je je gedraagt (zo kom ik, denk ik, op mijn huidig werk veel meer als een introvert over, terwijl ik vrij zeker ben dat mijn Belgische collega’s mij als extravert zouden omschreven hebben). Ik herken mij alleszins wel in wat jij omschrijft: ik kan heel sociaal en spraakzaam zijn (toch bij mensen waar ik mij bij op mijn gemak voel), maar evengoed nood hebben aan tijd op mijzelf om wat te schrijven of te lezen. Beetje van de twee nodig dus :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik defninieer me ook als introvert aan het reflecteren aan welke zaken ik me oplaad en energie krijg. Een training geven voor grote groep onbekenden: geen probleem, naar een receptie gaan, geen probleem…ik kan alles, maar als puntje bij paaltje komt moet ik daarna even “stilte, ruimte, reflectie” om de gebruikte energie te herladen.
Volgens mij is dat toch vrij inherent tot onze persoonlijkheid en niet hoe je context is. het valt me net extra op dat ik nood heb aan stilte en alleen zijn enz sinds ik kinderen heb. Er is meer drukte rond mij maar ik word er niet extraverter door, integendeel, de noodzaak om te herbronnen soms is gewoon duidelijker geworden. Dus ik betwijfel dat je introvert bent omdat je single bent. Wat wel zo is dat we leren alleen zijn of juist in grote groepen, wanneer dat moet. Dat is ons gedrag dat aangeleerd is. We kunnen het en hoe vaker we iets doen, hoe vlotter we het kunnen. Maar dat wil niet zeggen dat je daar wel of niet energie uit put of net energie moet insteken.
LikeGeliked door 1 persoon