Lieze checkt in #200

Nummer 200 mannekes, amai. Al 200 weken aan een stuk schrijf ik dus op zondag iets over mijn week, want dit was de enige rubriek die ik nooit heb overgeslagen, ook al blogde ik de rest van de week totaal niet. En ook vandaag is dat niet anders. Nu maak ik er zelden een echt weekoverzicht van omdat er best wel veel dagen zijn waar niks interessant over te vertellen valt, maar deze week zat ineens helemaal vol dus vandaag doe ik eens een specialleke en krijgen jullie een heus weekoverzicht.

Zondag
Vorige zaterdag werkte ik hard op de bouw en even was het de bedoeling dat er zondag ook nog gewerkt zou worden. Maar na al dat slecht slapen en vroeg opstaan had ik daar weinig zin in. Ook de beste vriend had nood aan een lui dagje. Samen gaan wandelen met zijn dochter was dan ook de ideale daginvulling. Uiteindelijk waren we langer weg dan gepland, dus stak hij de dochter bij mij in bed voor haar dutje en kon hij mij ondertussen nog wat helpen met dingen voor de bouw uitzoeken.
Ik had gehoopt dat al die gezonde buitenlucht er voor zou zorgen dat ik sliep als een roosje, maar ik had zoveel last van mijn ogen (nog een cadeautje van het isolatie steken de dag ervoor denk ik) dat dat slapen niet helemaal ging zoals gehoopt.

Maandag
Het was nog geen 10 uur of ik had al 17 telefoons gedaan voor de bouw. Er liepen namelijk wat dingen in de soep in de planning waardoor ik precies na elk telefoontje weer 2 anderen moest terugbellen omdat de gemaakte afspraken weer veranderd moesten worden. Toen mijn werkdag begon had ik het gevoel dat ik er al een dag werk had op zitten. Dan maar een paar uurtjes werk op een andere dag inhalen. Ik moest immers ’s avonds nog eens terug naar de werf voor een kapotte boor en dus heel veel frustraties bij de boorder. En toen ik zag wat een stort de werf aan het worden was, schoot ik ook maar ineens in gang om wat op te ruimen voor de bezetter komt. Het zal uiteindelijk allemaal wel goed komen, maar het was niet echt de manier waarop ik graag mijn week wou beginnen.

Dinsdag
De dag begon waar hij gisteren eindigde, op de werf (allee, niet letterlijk he, ik sliep daar niet maar stond er wel om half 8). De aannemer kwam nog iets in orde te maken, de controleur van de watermaatschappij stond er ineens een dag te vroeg en de bezetter kwam zijn eerste voorbereidingen doen. Iedereen vroeg aan de slag dus ik kon ook vroeg achter mijn bureau kruipen. Het is het einde van het kwartaal, dus dan is er altijd heel wat rapporteringswerk te doen.
’s Avonds had ik afgesproken met een vriendin die ik door de lockdown al een hele tijd niet gezien had. Dat zorgde er natuurlijk voor dat er heel wat bij te praten was, wat geen straf is als je dat kan doen op het terras bij een lekker drankje, maar het zorgde ook dat we het redelijk laat maakten en ik een korte nacht tegemoet ging.

Woensdag
Raad eens waar mijn dag begon? Juist ja. Doordat ze zo’n warme temperaturen voorspelden willen alle aannemers graag extra vroeg beginnen dus de garagepoort plaatsen doen ze dan om half 7. Ook deze keer profiteerde ik er dan maar van dat ik zou vroeg wakker was, deze keer niet om extra vroeg te beginnen werken, maar om extra vroeg naar het containerpark te rijden. Tegenwoordig is de wachtrij daar langer als de ticketlijn voor Tomorrowland dus een mens moet er echt wel z’n tijd voor nemen. Gelukkig kan je tegenwoordig wel altijd en overal werken dus kon ik in die wachtrij al wat werk verzetten.
Als je dan ’s avonds thuis komt in een huis waar het 29,5 graden is, dan kan je 2 dingen doen. Jezelf uitnodigen bij vrienden met een zwembad of jezelf uitnodigen bij vrienden met airco. Het werd het laatste en zo konden we in de zalige koelte fijne plannen smeden voor de zomer.

Donderdag
Deze keer eens een rustige start want geen werkzaamheden op de bouw. Ik fietste naar het werk (deze week best wel wat afspraken dus verschillende dagen op kantoor in plaats van thuiswerk), lunchte fijn met de collega’s, en het bedrijvencentrum trakteerde op ijsjes. ’s Avonds hoefde ik ook niet zelf voor eten te zorgen want kon aanschuiven bij de papa. Daarna plofte ik in de zetel voor de ventilator, keek ik met een half oog naar de Coronaspecial van VRT en was ik nog wat bezig met bouwfacturen. Het fijnste nieuws van de avond was ongetwijfeld dat ik kon boeken voor een paar daagjes Frankijk over 2 weken. Er even tussenuit zijn gaat echt deugd doen.

Vrijdag
Vandaag een beetje bedrijvigheid op de bouw, maar niks waar ik bij hoef te zijn. De elektricien komt de laatste dingen klaar steken en het water wordt aangesloten. Ikzelf ga naar het kantoor in Antwerpen om samen met een collega een rapportering in orde te maken (toch handig om een aantal dingen eventjes samen te bekijken in plaats van over en weer te bellen). ’s Avonds gebeurt er niet veel meer, ik heb enerzijds zin om nog met iemand af te spreken, maar eigenlijk niet veel energie meer, dus ik zap wat rond en zit nog wat te scrollen op mijn telefoon.

Zaterdag
Vroeg wakker dus maar ineens naar de supermarkt om daar de grote drukte voor te zijn. De voorbije week heb ik amper gekookt maar altijd voor iets heel makkelijk gegaan, nu maak ik betere voornemens. Ik doe ook ineens het huishouden (of toch een deeltje ervan). ’s Middags kan ik terug naar de manege. De 2 vorige zaterdag kwam het niet uit in de agenda, maar nu kan ik terug mijn favoriete paardje zien en ik krijg bij het rijden complimenten van de lesgever, altijd fijn. De rest van de dag ziet er uit zoals mijn vrijdagavond en veel gebeurt er niet meer. Hoe druk de week begon, zo lui eindigt ze, maar misschien was dat wel welkom.