Gezond boerenverstand

Nu er een collega weggaat, moet er natuurlijk vervanging gezocht worden. Toen ik langs mijn neus weg vroeg aan een collega uit een ander team of zij geen interesse zou hebben om als ondernemersbegeleider aan de slag te gaan, kwamen er een aantal argumenten maar ook de twijfel of ze het wel zou kunnen. Ik wil zeker niet pretenderen dat je voor mijn job niet al te veel competenties en kennis moet hebben, maar anderzijds geloof ik ook wel dat je met een gezonde dosis verstand en wil om te leren al heel ver kan komen.

Als ik mensen begeleid, dan is het belangrijkste ingrediënt in mijn ogen immers vaak gezond boerenverstand. Ik heb soms zelfs het gevoel dat ik niet meer gebruik dan dat. Het gaat over brainstormen met mensen, ze uitdagen om verder te denken (dus vooral de juiste vragen stellen in plaats van de juiste antwoorden te geven). Voor een gesprek begint durf ik al wel eens aan mezelf te twijfelen of ik die persoon voldoende ga kunnen helpen, maar meestal kom ik met wat voor mij aanvoelt als gezond verstand al een heel pak verder dan ik in eerste instantie denk en help ik de mensen weldegelijk.

Ik besef natuurlijk ook wel dat wat voor mij simpel lijkt en gezond verstand is, dat waarschijnlijk niet voor iedereen is. Ik heb bepaalde talenten en competenties en omdat ik die dingen dus goed kan, voelt het voor mij aan als gewoon vanzelfsprekend. Dat gezond verstand is dus bij iedereen misschien een beetje anders, maar zo leer je ook weer van elkaar. Benieuwd wat het gezond verstand van mijn nieuwe collega gaat zeggen.

PS: is dat nu vooral bij ons in de Kempen dat ze ook spreken over boerenverstand in plaats van gezond verstand omdat we hier tussen de nuchtere landbouwers zitten? En is gezond boerenverstand dan een pleonasme?