Lieze overpeinst

Zeg het dan gewoon

Of ze de warmtepomp dan bij mij thuis zouden leveren? En of ze die dan ineens binnen zetten? Die vraag stelde ik aan mijn installateur die zei dat dat uiteraard het geval is. Terwijl ik vooral wou weten hoe dat dan zat met de vloer, want die zou er op de leveringsdatum nog niet liggen. Maar in plaats van dat gewoon zo te vragen, gebruikte ik dus een omweg waardoor de installateur het gewoon een rare vraag vond. En dit is echt iets compleet banaal, maar ik denk dat die omwegen ook bij belangrijke dingen wel eens gebruikt worden.

Want als ik en mijn beste vriend elkaar nodig hebben, dan zeggen we dat zeker niet altijd zo direct tegen elkaar. Dan komt er een berichtje dat hij nog even langskomt op de bouw om iets te bekijken of dan stuur ik dat ik anders wel mee met de hond wil gaan wandelen. En soms is dat gewoon zomaar, maar meestal is het omdat we een babbel kunnen gebruiken. En als ik mijn vriendinnen mis, dan zeg ik niet zo vaak dat ik ze mis, maar stel ik voor om binnenkort nog eens af te spreken. En dat gaat dan nog over positieve dingen, je moet niet vragen in welke bochten ik me soms wring om lastige boodschappen te brengen.

Maar hoe jammer is dat eigenlijk? Want door niet rechtuit uit te spreken wat ik wil, nodig heb of echt bedoel, hoe kan de persoon aan de andere kant dan weten hoe belangrijk iets of iemand voor mij is? Want ook al sta ik meestal wel bekend als iemand die behoorlijk direct kan zijn, als het over grote gevoelens gaat ligt dat vaak toch iets moeilijker. En dat van die vloer onder de warmtepomp komt wel goed, dus daar moet ik niet van wakker liggen, maar van het zoeken naar verbinding lig ik soms wel wakker. Volgende keer dus toch maar eens nadenken over wat ik zeg en hoe ik de vraag stel. Wie weet welke mooie dingen kunnen er uit verder vloeien.

11 gedachten over “Zeg het dan gewoon”

  1. Helemaal eens met wat je zegt, maar het is ook wel herkenbaar. Toch apart dat het praten over echte gevoelens en daar direct in zijn blijkbaar nog steeds ‘taboe’ is of in ieder geval moeilijk. Misschien ook ter bescherming van jezelf? Dat een afwijzing dan milder lijkt?

    Geliked door 1 persoon

    1. Het is ongetwijfeld een mechanisme om jezelf te beschermen. Direct vragen wat je nodig hebt vraagt dat je je toch wat kwetsbaar opstelt dus als je dan een nee krijgt voelt dat zwaarder.
      Maar als je het niet vraagt kan je ook nooit een ja krijgen…

      Geliked door 1 persoon

  2. Wij zijn van nature lekker direct. Weet je meteen wat je aan elkaar hebt zonder ‘hard feelings’. Het is iets waar ik in ieder geval erg aan moet wennen, in het Vlaamse, dat ‘gedraai’.

    Like

  3. In Nederland zijn we inderdaad wat directer, maar ook hier merk ik dat het de ‘norm’ is om niet te zeggen ‘ik heb nu dit nodig’. Dat kan alleen bij hele goede vrienden of wat familie, maar zeker niet bij wildvreemden. Er wordt toch altijd verwacht dat je het een beetje bedekt. Deels uit zelfbescherming, maar ook voor een deel omdat het beroep op de ander anders te dwingend kan voelen, alsof de ander geen keuze meer heeft. En wij Hollanders houden van onze vrijheid.

    Geliked door 1 persoon

  4. Ik ben van nature vrij direct, behalve als ik op mijn persoonlijke onzekerheden of gevoelens neerkomt, dan kan ik echt dingen verzwijgen of mompelen dat het allemaal wel oké is, terwijl het dat in mijn hoofd niet is. Zelfs in mijn relatie. Ik vind dat ook jammer. Maar ergens snap ik ook van mezelf dat ik dat eng vind om over te praten. Maar inderdaad: we moeten die dingen meer uitspreken.

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s