Wat Lieze leest (2020 – 3)

Mijn slecht track record van dit jaar werd dit kwartaal toch al een beetje verbeterd want er werd terug meer gelezen. Nog altijd met de Verbeelding Bookchallenge in het achterhoofd, dus je kan ook terugvinden welk puntje ik eventueel kan afstrepen.

Jij ik alles – Catherine Isaac ***
Dit boek gaat over een gebroken relatie, maar de schrijfster wou duidelijk ook schrijven over de ziekte Huntington en mensen daar meer bewust van maken. Het is zeker niet alleen omwille van die ziekte die aan bod komt, maar ik vond het best een negatief boek, of toch met een eerder negatief hoofdpersonage, dat heel lang blijft hangen in dingen. De uitleg op het eind van waarom de dingen gelopen zijn zoals ze zijn gebeurd, vond ik nogal gehaast en daarom toch niet echt heel grote fan.

Petite – Edward Carey ***
Dit boek vertelt het verhaal van Madame Tussaud, of dat beweert het toch. Je krijgt namelijk het verhaal van Marie, die een harde jeugd heeft maar door haar peetvader in contact komt met het maken van beelden en daardoor met heel wat Franse geschiedenis in aanraking komt. Wat ik wel heel jammer vind, is dat deze biografie wel heel veel vrijheden neemt en eigenlijk amper een biografie is. Dat merkte ik pas later toen ik meer ging opzoeken over deze figuur, want het boek zelf maakt daar geen melding van.
Telt voor puntje 9 en 22.

De eerste krokus – Laila Ibramhim***
Dit boek sprak me aan omdat het ging over de verhouding tussen plantage-eigenaars en hun slaven. Het verhaal op zich is mooi, maar het is misschien soms een beetje simpel en ik miste verdere uitdieping van de karakters. Blijkbaar is er nog een vervolg geschreven, maar ik had in dit boek al graag meer achtergrond gehad over de verschillende personages en wat hen drijft. Maar zeker een leuk verhaal voor tussendoor.

Het huis aan het meer – Kate Morton ***
Er was een tijd dat ik de boeken van Kate Morton allemaal geweldig vond, maar de laatste 2 op mijn leeslijstje vielen toch wat tegen (misschien ben ik verzadigd). Het opzet is meestal hetzelfde: iemand in het heden stuit op iets waardoor die op zoek gaat naar wat er lang geleden precies gebeurd is. Dit keer gaat het over een verdwijning in het huis aan het meer. Voor mij zaten er te veel verhaallijnen in het boek, waarvan een aantal eigenlijk echt niet nodig zijn. Ik lees dan wel graag dikke boeken, dit had in 100 of 200 pagina’s minder gekund en dan veel vlotter gelezen.
Telt voor puntje 17.

Het spel van de engel – Carlos Ruiz Zafon ****
Ik vind de boeken van Zafon een beetje dubbel. Er zit altijd zo precies een onbehaaglijk kantje aan en ik vind de verhalen niet altijd helemaal geweldig, maar op één of andere manier heeft hij wel zo’n goeie schrijfstijl dat ik zijn boeken wel graag lees. In dit boek wel een beetje teleurgesteld in het einde want soms kan je magisch realisme ook gewoon een beetje te ver trekken.

Hasse Simonsdochter – Thea Beckman ****
Meestal lees ik gewoon wat ik wil en kijk ik dan wat ik kan afvinken voor de Verbeelding bookchallenge, maar bij deze maakte ik een uitzondering. Want bij de opdracht om een boek uit je jeugd te herlezen dacht ik direct aan deze. Dit was lang mijn favoriete boek toen ik jong was. Geschiedenis, een rebelse tiener, een liefdesverhaal, allemaal dingen die ik geweldig vond (of zelfs vind). Ik had een beetje schrik dat het nu zou tegenvallen, omdat ik nu vaak ook niet zo’n fan ben van young adult als ik dat lees, maar het viel me op hoe volwassen boeken van Thea Beckman eigenlijk wel zijn en ik heb nu dus opnieuw genoten van het lezen.
Telt voor puntje 6.

Brief aan Boudewijn – Walter van den Broeck ***
Ok, nog eentje dat ik vooral las omwille van de bookchallenge. Walter van den Broeck is een lokale schrijver, vooral bekend van Groenten uit Balen dat ook verfilmd werd. In dit boek schrijft hij een brief aan de koning om aan te tonen hoe het leven in de Olense cité er aan toe gaat in de vorige eeuw. Omdat het zo dichtbij is, was het geregeld heel herkenbaar en ik leerde eindelijk hoe de verschillende Olens nu eigenlijk in elkaar zitten, maar soms vond ik het ook wel echt langdradig worden.

Na Mattias – Peter Zantingh ****
Het vorige boek van deze schrijver dat ik las vond ik geweldig en ook dit is weer een klein boekje met een zwaar onderwerp dat zo mooi wordt aangepakt dat je het alleen maar mooi kan vinden. Het gaat dan wel over hoe mensen verder gaan nadat iemand in hun leven sterft, hoe Zangtingh de linken heeft gelegd tussen al die levens is echt knap gedaan.

De lavendeltuin – Lucinda Riley ****
Echt een typisch Lucinda Riley boek, want ik herken er echt wel de stijl van de Zeven Zussen in. Ok ja, er zijn een paar dingen die ik minder vond, want het liefdesverhaal waar het boek mee begint is wel heel simplistisch en beetje ongeloofwaardig, maar haar boeken lezen zo vlot dat je er wel heel snel in zit en ik gewoon blijf doorlezen.
Telt bij mij voor puntje 5.

Mijn doel om dit jaar 45 boeken te lezen gaat niet lukken vrees ik, maar ik ben nu nog in 2 boeken bezig, dus er zullen er ongetwijfeld nog wel wat volgen om ook nog een 4e overzichtje te schrijven dit jaar.