Wat Lieze leest (2021 – 3)

Aangezien ik in juni al bijna aan mijn leesdoel van 40 boeken voor het jaar zat, zal het geen verrassing zijn dat ik dat doel nu helemaal bereikt heb. Ik las natuurlijk lustig door, want het gaat niet om hoeveel boeken er op het lijstje kunnen, maar om het grote plezier dat lezen me nog steeds geeft. 

Tijden van vuur – Kate Mosse ****
Een historische roman die zich zo’n 500 jaar geleden afspeelt, die had ik al lang niet meer gelezen. Nadat ik het enthousiasme van Evi las, wou ik deze wel eens een kans geven. Ik maakte soms de vergelijking met de boeken van Ken Follett en dan werd deze misschien toch wel iets lichter bevonden, maar zeker nog de moeite om te lezen.

De wintersoldaat – Daniel Mason ****
Ik moest hier eventjes inkomen, want in het begin gaat dit boek nogal traag. Maar daarna heel graag gelezen. Een heel ander boek dan andere die ik normaal lees over de oorlog, want ik kom vaak uit bij de boeken waarin er 2 tijdsperiodes door elkaar lopen en vrouwen de hoofdrol spelen. Maar hier gaat het over een man die als dokter aan het front van de eerste wereldoorlog werkt en je gewoon zijn verhaal krijgt in heel pure vorm. Verandering van spijs doet dus wel degelijk eten.

Een glimp van jou – Holly Miller ****
Het was lang geleden dat ik nog gewoon op basis van een kaft een boek uit de bib meenam, maar omdat er niet zoveel boeken beschikbaar waren die nog op mijn leeslijstje stonden, ging ik er nog eens voor. En het stelde niet teleur. De hoofdrol is weggelegd voor een man en een vrouw, die uiteraard verliefd worden, maar toch was het geen 13 in een dozijn liefdesverhaaltje dat je makkelijk kan voorspellen. En net daarom heel graag gelezen.

Stad van tranen – Kate Mosse ****
Na Tijden van vuur ging ik niet veel later ineens al voor het vervolg ervan. Dezelfde hoofdrolspelers zijn nu iets ouder geworden maar de omstandigheden rond de godsdienstoorlogen bleven nog steeds een grote impact hebben. Ik denk dat ik dit boek zelfs nog beter vond dan nummer 1. Nu wachten op het derde deel.

Wij waren de gelukkigen – Georgia Hunter ****
Deze stond al super lang op mijn leeslijst, maar was nooit beschikbaar in de bib. Tot ik zag dat ze het wel als e-boek hadden en ik het dus op mijn Ipad kon lezen. Opnieuw een boek over oorlog en Jodenvervolging, geschreven door een nazaat van 1 van de hoofdrolspelers uit het verhaal. Het boek volgt in verschillende hoofdstukken verschillende leden van de familie en zo voel je niet alleen de eigen angst, maar misschien nog veel meer de angst die ze hebben voor wat er met de anderen gebeurt. Knap geschreven.

De zilverboom – Lucinda Riley ***^1/2
Ook deze nam ik redelijk spontaan mee uit de bib, al wist ik natuurlijk al wel dat Lucinda Riley waarschijnlijk niet zou teleurstellen. Het las inderdaad weer super vlot, alleen gebeurden er misschien net iets te veel dingen om in 1 mensenleven te passen. Door er zoveel in te willen proppen vind ik sommige personages misschien net iets te weinig uitgewerkt om er echt mee mee te leven.

Olivia’s geheim – Muna Shehadi ***
Ik had eventjes nood aan iets simpel om te lezen, want de 2 andere boeken waar ik in begon daar kwam ik niet in. Dus koos ik voor het laatste deel van deze triologie over 3 zussen die op zoek gaan naar hun biologische moeder. Geen echte hoogvlieger want behoorlijk voorspelbaar, maar dus wel een goed tussendoortje. En ik wou nu ook wel weten hoe alles samen kwam na de vorige 2 boeken.

Het veilige huis – Anna Downes ***
Ja kijk, als iets te goed klinkt om waar te zijn, dan weet je al dat dat ook zo is. En dit boek heeft vanaf het begin een mysterieuze ondertoon. Ik was dan ook wel benieuwd wat er zou gebeuren, maar vanaf dat dat duidelijk is, duurt het boek nog heel wat pagina’s. En die waren er eigenlijk een beetje te veel aan. Dus daarom toch niet helemaal een topper.

Vraag me nog eens – Mary Beth Keane *** ^1/2
Dat de ouders elkaar niet zo tof vinden, maar de kinderen wel, dat zou een verhaal kunnen worden dat wat wegheeft van Romeo & Julia. Dit boek gaat echter een hele andere kant uit. Het is goed en slim geschreven, maar toch was ik er niet helemaal weg van. Voor mij voelde het alsof de schrijver alludeerde op een onthulling die nog zou komen, maar die bleef uit, waardoor het voelde alsof er een soort van climax in het midden van het verhaal zat. En misschien wat dat net de bedoeling, maar het voelde voor mij niet helemaal klaar.

Hamnet – Maggie O’Farrell ***
Misschien waren mijn verwachtingen van dit boek niet helemaal juist, want ik had verwacht om een waargebeurd verhaal te lezen over de zoon van Shakespeare. En eigenlijk is het veel meer een boek gebaseerd op waargebeurde feiten, maar met heel veel interpretatie en veronderstellingen van de schrijfster. Ze gebruikt daarvoor ellenlange beschrijvingen en dat was niet echt mijn ding.

Kleine brandjes overal – Celeste Ng *****
Ik begrijp helemaal waarom van dit boek een serie is gemaakt. Ik vond het vorige boek (Wat ik nooit eerder heb gezegd) van Celeste Ng al goed, maar deze vond ik nog beter. Hoe zij haar personages kan neerzetten als echte mensen, ook al gaat het over heel uiteenlopende karakters, dat is echt knap.

De schemering en de dageraad – Ken Follett *****
Bij boeken van Ken Follett ben ik er meestal op voorhand al gerust in dat ik ze goed ga vinden. Al weet ik ook dat het de eerste 150 pagina’s even doorbijten is om alle personages te leren kennen, want dat zijn er altijd een heleboel. Gelukkig zijn zijn boeken zo dik, dat er nog meer dan genoeg bladzijden overblijven om te genieten. In dit boek beschrijft hij het ontstaan van Kingsbridge, een plek die in 3 van zijn vorige boeken al een belangrijke rol speelde. Het valt weer terug op dezelfde ingrediënten, maar als die werken, dan is er helemaal niks mis mee om ze opnieuw te gebruiken.

Het boek van verloren namen – Kristin Harmel ****
Ook Kristin Harmel gebruikt vaak hetzelfde recept voor haar boeken. Een verhaal dat zich nu afspeelt en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik vind het altijd fijn om op die manier toch weer wat meer te weten te komen over wat er toen allemaal gebeurde en wat mensen drijft op zo’n moment. Wat me wel een beetje stoorde in dit boek waren een paar personages die zo eenzijdig waren dat het onrealistisch voelde, maar dat was gelukkig niet zo voor de hoofdrolspelers.

De gevangene van de hemel – Carlos Ruiz Zafon ****
Het derde deel alweer in de reeks over het Kerkhof der vergeten boeken. Ik lees ze wat gespreid omdat het best zware lectuur is. Al viel dat bij deze best mee, het is het dunste boek en ook hetgene dat bij mij tot nu toe het vlotst las. In tegenstelling tot boek 2 is dit weldegelijk een vervolg op het eerste boek en kom je weer een stukje van de puzzel te weten over het leven van Daniel Sempere. Misschien moet ik toch maar niet te lang meer wachten met deel 4.