
Iedereen wordt wel eens graag bewierookt. Een mooi compliment, een schouderklopje, een beloning, wie vindt dat nu niet tof. Ik in ieder geval wel. En als je dan beloond of geprezen wordt om iets wat je hebt gedaan, dan zit het in de menselijke natuur om dat gedrag opnieuw te stellen. Want ja, dan krijg je hopelijk terug een complimentje dat je doet zweven. Maar wat als je op die manier aangemoedigd wordt om dingen te doen die eigenlijk niet zo goed zijn voor jou?
Ik werd de afgelopen jaren vaak bejubeld: omdat ik me zo sterk kon houden toen mama stierf, omdat ik goed mijn eigen boontjes kon doppen, omdat het toch zo knap was dat ik alleen een huis bouwde. En dat is natuurlijk heel positief bedoeld door de mensen. Maar door een gesprek met iemand over de dingen waar ik mee worstelde, kreeg ik het inzicht dat die mooie complimenten van hierboven eigenlijk negatieve neveneffecten hadden.
Als ik te horen krijg dat het zo straf is dat ik zo’n doorzetter ben, sterk ben, een straffe madam ben, dan zet mij dat aan om dat imago hoog te houden. Want ik vind het fijn om complimentjes te krijgen en blijkbaar hebben mensen bewondering voor mij omwille van die eigenschappen, dus dan moet ik die zeker houden zodat ik de moeite waard blijf. Je voelt mij al komen: als ik elke keer nog dat tikje extra moet doorzetten, dan is het op een gegeven moment op en zo botste ik ineens heel hard tegen de muur.
Zie dit nu vooral niet als pleidooi om mensen geen complimentjes meer te geven. Of als een verwijt naar de mensen rond mij toe dat ze verkeerde dingen zouden gezegd hebben. Zie het vooral als inzicht dat onze maatschappij blijven doorgaan, ook al is het te veel, nog vaak als de beste weg ziet en daar bewondering voor heeft. En dat je als tegengewicht ook gewoon wel eens hardop mag zeggen, tegen jezelf of mensen rond je, dat goed gewoon goed genoeg is en dat je ook nog leuk bent als je niet elke keer de sterkste bent. Soms verdient iemand net een compliment omdat die de lat wat lager heeft gelegd.
Heel goed gezegd. Maar toch bewonder ik wat je bereikt hebt. En hoop dat je een genoeg tijd voor jezelf neemt. Geniet van het heden!
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel!
LikeLike
Helemaal waar!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gezegd en echt iets om over na te denken. Ik heb ook vaak gehoor dat ik zo’n harde werker was en dat het knap was dat ik kwam als ik eigenlijk ziek was. Ehm, ja. Maar ik wil eigenlijk helemaal niet dat ik gewoon kom als ik ziek ben.
Nog één waar ik vaak over nadenken: mensen geven elkaar altijd complimentjes als iemand is afgevallen. Waarom? Ben je alleen mooi nadat je bent afgevallen? Ik vind dat iets heel ingewikkelds…
Helemaal met jou eens dus!
LikeGeliked door 1 persoon
Goed genoeg is ook prima!
LikeGeliked door 1 persoon
Heel erg herkenbaar. Toevallig heb ik hier een tijdje geleden ook over geschreven. Dat je de eigenschappen die mensen jou toedichten niet daadwerkelijk bent! Dat je dus niet altijd die doorzetter hoeft te zijn. Een mooi inzicht.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kan hier alleen maar keihard met akkoord gaan! Ook ik kreeg en krijg heel vaak complimenten omdat ik zo hard werk, blijf doorzetten, er niet onder door ging, … wat er uiteindelijk voor zorgde dat ik de lat extra hoog ging leggen en toen het echt niet meer ging dat ook niet meer durfde te zeggen. Dus ik kan alleen maar zeggen hear hear en laten we inderdaad ook toejuichen dat mensen de lat lager durven leggen en durven toe te geven dat niet alles altijd van een leien dakje verloopt.
LikeGeliked door 1 persoon
ja ik ga nu vlugger aangeven dat de dingen eigenlijk lastig zijn. Gewoon zoals ze zijn. Dat “sterk zijn” daar heb ik momenteel geen zin in meer in. :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Wel tot dat inzicht ben ik de afgelopen jaren ook gekomen. Je moet altijd maar sterk blijven… toen mijn mama stierf was het van overal “veel sterkte” terwijl ik ergens in een hoekje wou wegkruipen en wenen. Hard werken wordt beloond, maar als dat niet gaat en je je werk goed doet, dan is dat gewoon normaal. Nu ik minder werk is er niemand die zegt “goed bezig Leen” terwijl ik toch even hard mijn best moet doen als een ander.
Enneuh toch heel erg chapeau hoor van op jezelf een huis te bouwen enzo :-)
LikeGeliked door 1 persoon
Ah ik zeg echt heel bewust nooit meer “veel sterkte” aan mensen die rouwen. Ik zeg eerder iets van “je hoeft niet sterk te zijn, ik wens je veel steun toe in deze periode”. Want serieus, als er een moment is dat je niet sterk bent, niet sterk wil zijn, …dan toch wel.
LikeGeliked door 2 people
Ja inderdaad, mensen als jij hebben het al door… helaas uit eigen ervaring. Ik zei vroeger automatisch “veel sterkte” zonder stil te staan bij de betekenis van die woorden… Nu doe ik mijn best iets anders te verzinnen.
LikeGeliked door 1 persoon
ik heb me die bedenking gemaakt toen Samaja deze herfst in een post over verwachtingen over carrière enz maakte. Ik ben altijd zeer goeie student geweest, maar dat heeft in feite wel bij de omgeving verwachtingen gelegd die ook bij mij perfectionisme en carrière verwachtingen gekweekt hebben die misschien niet zo goed bij me pasten. Dus ze kunnen echt wel averechts gaan werken.
Goeie inzichten en wijsheid heb je wel…(complimentje eh :) ).
LikeGeliked door 1 persoon
Dankjewel!
LikeLike