Ook tradities groeien mee

Mijn vriend merkte tijdens de jaarlijkse kermis hier op dat wij heel wat tradities hebben: er worden door papa bloemetjes gekocht op de jaarmarkt voor mama, ik moet met het kleinste vriendinnetje in de Inktvis, we eten zaterdagmiddag biefstuk met friet met heel de familie, ’s avonds op de kermis wordt er liefst nog een pita gegeten en er worden minstens 1 keer tijdens de kermis smoutebollen gesnoept.

Maar hoewel sommige tradities absoluut de moeite waard zijn om in stand te houden, merk ik dat ook tradities kunnen veranderen en meegroeien. Waar we vroeger ’s avonds eventjes op de kermis rondliepen om dan in een overvol café te kruipen tot in de vroege uurtjes, gaan we tegenwoordig al een pak vroeger naar huis. En waar het vroeger eten was met de familie om dan vooral niet te veel te doen om ’s avonds te kunnen knallen, gaan we nu met de kindjes in de namiddag al eendjes vissen en rondjes doen op de paardenmolen, omdat het gewoon leuk is om hun gezichtjes te zien.

En zo betekent dat weekend kermis nog altijd heel veel, maar op een andere manier dan vroeger. Met Nieuwjaar merkte ik het ook al. Niet dat ik dat ooit zo’n speciale dag heb gevonden, maar vroeger was het vooral tof dat je uit mocht gaan en wat later mocht blijven dan normaal, terwijl het nu vooral een periode is waarin ik blij ben van wat vakantie te hebben met het gezin (en dat we gourmet doen natuurlijk).

Conclusie van het verhaal: tradities veranderen, maar de dingen met eten die blijven we trouw volhouden 😁