Als sinds ik een jaar of 13 ben, heb ik iets met Ierland. Al moet ik eerlijk toegeven dat die liefde vooral ontstond door de jongens van Boyzone die daar vandaan kwamen. Maar ik kreeg ook wel bredere interesse voor het land. Ik pluisde de reisgids uit, las boeken, maakte een spreekbeurt over Michael Collins, keek naar Ierse films en werd verliefd op dat sexy Ierse accent.
Ik ben er ondertussen ook 2 keer geweest. De eerste keer maakte ik een rondreis met mijn familie (die zo gek waren om mij te volgen naar alle Boyzone-plaatsjes die ik wilde zien) en een tweede keer met mijn toenmalig vriendje, al bleef het toen bij een citytrip naar de hoofdstad. Deze laatste trip dateert ondertussen trouwens ook al van 10 jaar geleden. Is de liefde bekoeld dan? Helemaal niet, maar ze was wel wat onder het stof geraakt de laatste jaren. Het leek in de zomer leuker om naar het zonnetje in het zuiden te trekken dan op het vliegtuig te stappen zonder garantie op droog weer.
Tot ik vorige week Nick & Simon (mijn nieuwe lievelingen, Boyzone heeft plaats moeten maken) op televisie bezig zag in Ierland. Ze ontmoetten een aantal lokale muzikanten en die sound blijft toch echt zalig. Om nog maar te zwijgen over de sfeer die er overal in de pubs en onder de mensen lijkt te hangen. Ierland opnieuw bezoeken komt dan ook terug hoog op mijn Bucket list te staan!
levelieze.com 
Een gedachte over “The Irish Dream”