Soms hoor ik verliefde mensen zeggen dat het allemaal vanzelf gaat of dat ze voelden dat alles op z’n plaats viel toen ze elkaar leerden kennen. Het zal misschien een beetje ingegeven zijn door de roze wolk waar je opzit als je net verlief bent, maar ik ken dat gevoel niet. Ik heb het misschien ooit kort gehad, maar bij mij lijkt een relatie hebben altijd moeilijk te zijn. Ik vind dat zelfs normaal. Pas als alles al in duigen aan het vallen is, stel ik me de vraag of het inderdaad wel normaal is dat alles zo moeilijk gaat.
Daarstraks besefte ik dat mijn laatste relaties altijd al snel moeilijk waren. en dat ik niet weet hoe een goede relatie gaat omdat er altijd zoveel factoren waren om het ons moeilijk te maken. Echte liefde zou die factoren toch moeten overwinnen zou je dan denken? Maar dat was dus niet zo. Als je dadelijk van het begin gebombardeerd wordt met allerlei tegenslagen, dan heb je niet eens de kans om samen voor een goede basis te zorgen om samen die factoren te overwinnen.
Zo kreeg ik er in mijn 2 vorige relaties zijn kindjes bij. Kindjes die ik met heel mijn hart graag zag, maar die samen plannen maken toch wel net iets complexer maakten. En in elke relatie brengt ieder zijn rugzakje mee, maar als er kindjes zijn, dan is dat rugzakje wel heel tastbaar. De mama van de kindjes, vechtscheidingen, afspraken maken en mijn eigen kinderwens die achteruit werd geduwd, allemaal dingen die je al snel op je bord krijgt in dat prille liefdesgeluk. En dat was nog niet alles: werkloos worden en van de ene interim naar de andere worden gesleurd, een lief die op een bouwwerf woont met de nodige verbouwstress en het verlies van mijn mama. Niet verwonderlijk eigenlijk dat ik soms op instorten stond. En toch bleef ik volhouden. Want als je elkaar graag ziet, dan kan je samen alles aan en dan ga je er voor, wat er ook gebeurd. Alleen bleek toen dat ik hier alleen in stond, in plaats van iemand aan mijn zij had die hetzelfde dacht.
En dan ben je ineens de 30 gepasseerd en hoop je eindelijk toch nog die man te vinden waarbij je inderdaad kan zeggen: ik voel dat ik thuiskom en het gaat allemaal vanzelf en al gaat het niet altijd goed, we zijn met 2 en we geloven in elkaar.