Bij ons was het nog ‘kraamkost’ dat verkozen werd tot woord van het jaar, in Frankrijk was één van de nieuwe woorden ‘escargoter’. Het betekent zoveel als alles op z’n slakkengangetje doen en je tijd nemen. Ik vind het alvast een prachtig woord, veel mooier dan onthaasten eigenlijk.Als mensen al een woord beginnen uitvinden om hun tijd te mogen nemen, dan is nog maar eens pijnlijk duidelijk dat dat soms gewoon echt wel nodig is in onze maatschappij.
Ik merk het vaak op het werk: mensen die onaangekondigd langskomen met een vraag en verwachten dat ze daar en dan geholpen worden. Alsof we zitten te wachten tot ze binnenvallen. Of mensen die bellen en zelf al vertellen wanneer ze op afspraak gaan komen, zonder even af te stemmen met onze agenda (die meestal zo’n 3 weken op voorhand vol zit). Het is allemaal maar dringend en belangrijk. Een slakkengangetje hoeft het misschien niet te zijn, maar haast en spoed zijn zelden goed.
Al bezondig ik me er ook tegen. Toen ik vanmorgen nog even tijd had voor ik naar het werk moest vertrekken verving ik nog snel de vuilzak, ruimde het glasafval op en maakte de afwasmachine leeg. Mijn ontbijt werd zo ergens tussendoor opgegeten. Een vreselijk slecht voorbeeld dus van escargoter. Morgen doe ik een nieuwe poging en escargoteer ik misschien eens wat meer. Misschien zijn mijn klanten ook wat onthaast als ik rustig aan de dag begin…
levelieze.com 